تظاهرات کنندگان عراقی با پرچم عراق و لبنان
روزنامه الشرقالأوسط لندن روز شنبه ۱۱آبان ۹۸ از قول سردبیر سابق این روزنامه نوشت: چندان دشوار نیست که بفهمی نظام ایران چقدر در لبنان و عراق منفور شده و این هم ربطی به شبکه «العربیه» یا هشتگ سپاه الکترونیکی ندارد آنطور که برخی مقامات دولت حسن روحانی ادعا میکنند... بلکه در عراق نه شبکه اینترنت وجود دارد و نه «سوشیال مدیا»؛ دولت عراق برای خشنودی ایرانیهایی که فکر میکنند امواج تشویق و تحریک از فضای الکترونیکی میآیند، قطع کرد. اینترنت قطع است و شبکههای اجتماعی مرده، اما انقلاب زنده و پویاست.
سردبیر سابق روزنامه «الشرقالأوسط» و مدیر سابق شبکه العربیه میگوید: رژیم ایران، سعودی، آمریکا و اسراییل را سرزنش میکند با این ادعا که میلیونها فردی که شهرهای عراقی و لبنانی را طی دو هفته گذشته غرق در اعتراضات خود کردند، ساخته این کشورها هستند.
وی افزود: رژیم ایران قصد دارد در برابر اعتراضات خیابانی و مردمی پنبه در گوش خود فرو کند که خود مایه فقرشان هست و عامل سلطه و هیمنه گروههای مسلح بر آنها و فشل بودن دولتشان.
در حقیقت اتهامات با جهان واقع هیچ تطابقی ندارند. همه ملیشیای مسلح در عراق تابع ایران یا هوادار آن کشور هستند.
عبدالرحمن راشد اضافه کرد: «حزبالله» لبنان از ارتش آن کشور قدرت بیشتری دارد و آن هم تابع ایران است. بسیاری از کشورهای جهان ناچار شدند داد و ستد خود را بهدلیل نفوذ ایران در این دو کشور متوقف کنند.
وی گفت: پروژه ایران در عراق بر استیلا بر نهادهای حکومت مبتنی است؛ در پارلمان و احزاب و نیروهای مسلحی که ناچار شدند ملیشیاها را به خود ملحق سازند. به همین دلیل اوضاع رو به خرابی گذاشت و مردم عراق به خیابانها ریختند.
راشد افزود: آنها سنی علیه شیعه یا حزبی علیه حزب دیگر نیستند. آنها را بقایای حزب بعث نمیگردانند و پرچمهای سیاه «داعش» برافراشته نشدند و آمریکاییها هم هیچ تلاشی برای حمایت از آنها نشان ندادند.
وی اضافه کرد: انقلاب عراقیها کاملاً ملی و مسالمتآمیز است، بهرغم تلاشهای ایران که ادعا میکند از خارج از کشور تحریک میشود. طیفهای گسترده مردم و مطالبات آنها اتهامات را نقش بر آب میکند. تظاهرات مسالمتآمیز در بغداد و بصره و کربلا و نجف و دیگر شهرها به راه افتاد. بیشتر این استانها شیعه نشین هستند و مطالباتی را مطرح میسازند که همه حول آنها جمع شدند؛ پایان بخشیدن به فساد، اصلاح عملکرد دولت، پایان بخشیدن به کار ملیشیاهای مسلح و نفوذ ایران... مطالباتی که خواستار استقلال عراق و هویت آن هستند.
راشد گفت: جنبش در لبنان ویژگیهایی مشابه با عراق دارد... عناوین اعتراضات ضدیت با فساد، مافیای سیاسی، فرقهگرایی دولتی بودند. تظاهرات گسترده فقط به بیروت محدود نشد، بلکه طرابلس سنینشین و نبطیه و بعلبک شیعه را هم فراگرفت. صداهای مسیحی خواستار عزل وزرای مسیحی متهم به فساد شدند و سنیها اولین کسانی بودند که خواستار استعفای سعد الحریری از نخستوزیری شدند و بسیاری از شخصیتهای دینی شیعه جرأت یافتند و در ملأعام سخن از محکومیت «حزبالله» گفتند.
وی در پایان افزود: با معیار قرار دادن سلاح، میدانیم که موازنه قوا به سود تظاهر کنندگان نیست، اما عزم و اصرار آنها و پشتوانه وسیع مردمی همراه آنها، تغییر را رقم خواهد زد یا دستکم وضعیت را بهبود میبخشد.
روزنامه الشرقالأوسط لندن روز شنبه ۱۱آبان ۹۸ از قول سردبیر سابق این روزنامه نوشت: چندان دشوار نیست که بفهمی نظام ایران چقدر در لبنان و عراق منفور شده و این هم ربطی به شبکه «العربیه» یا هشتگ سپاه الکترونیکی ندارد آنطور که برخی مقامات دولت حسن روحانی ادعا میکنند... بلکه در عراق نه شبکه اینترنت وجود دارد و نه «سوشیال مدیا»؛ دولت عراق برای خشنودی ایرانیهایی که فکر میکنند امواج تشویق و تحریک از فضای الکترونیکی میآیند، قطع کرد. اینترنت قطع است و شبکههای اجتماعی مرده، اما انقلاب زنده و پویاست.
سردبیر سابق روزنامه «الشرقالأوسط» و مدیر سابق شبکه العربیه میگوید: رژیم ایران، سعودی، آمریکا و اسراییل را سرزنش میکند با این ادعا که میلیونها فردی که شهرهای عراقی و لبنانی را طی دو هفته گذشته غرق در اعتراضات خود کردند، ساخته این کشورها هستند.
وی افزود: رژیم ایران قصد دارد در برابر اعتراضات خیابانی و مردمی پنبه در گوش خود فرو کند که خود مایه فقرشان هست و عامل سلطه و هیمنه گروههای مسلح بر آنها و فشل بودن دولتشان.
در حقیقت اتهامات با جهان واقع هیچ تطابقی ندارند. همه ملیشیای مسلح در عراق تابع ایران یا هوادار آن کشور هستند.
عبدالرحمن راشد اضافه کرد: «حزبالله» لبنان از ارتش آن کشور قدرت بیشتری دارد و آن هم تابع ایران است. بسیاری از کشورهای جهان ناچار شدند داد و ستد خود را بهدلیل نفوذ ایران در این دو کشور متوقف کنند.
وی گفت: پروژه ایران در عراق بر استیلا بر نهادهای حکومت مبتنی است؛ در پارلمان و احزاب و نیروهای مسلحی که ناچار شدند ملیشیاها را به خود ملحق سازند. به همین دلیل اوضاع رو به خرابی گذاشت و مردم عراق به خیابانها ریختند.
راشد افزود: آنها سنی علیه شیعه یا حزبی علیه حزب دیگر نیستند. آنها را بقایای حزب بعث نمیگردانند و پرچمهای سیاه «داعش» برافراشته نشدند و آمریکاییها هم هیچ تلاشی برای حمایت از آنها نشان ندادند.
وی اضافه کرد: انقلاب عراقیها کاملاً ملی و مسالمتآمیز است، بهرغم تلاشهای ایران که ادعا میکند از خارج از کشور تحریک میشود. طیفهای گسترده مردم و مطالبات آنها اتهامات را نقش بر آب میکند. تظاهرات مسالمتآمیز در بغداد و بصره و کربلا و نجف و دیگر شهرها به راه افتاد. بیشتر این استانها شیعه نشین هستند و مطالباتی را مطرح میسازند که همه حول آنها جمع شدند؛ پایان بخشیدن به فساد، اصلاح عملکرد دولت، پایان بخشیدن به کار ملیشیاهای مسلح و نفوذ ایران... مطالباتی که خواستار استقلال عراق و هویت آن هستند.
راشد گفت: جنبش در لبنان ویژگیهایی مشابه با عراق دارد... عناوین اعتراضات ضدیت با فساد، مافیای سیاسی، فرقهگرایی دولتی بودند. تظاهرات گسترده فقط به بیروت محدود نشد، بلکه طرابلس سنینشین و نبطیه و بعلبک شیعه را هم فراگرفت. صداهای مسیحی خواستار عزل وزرای مسیحی متهم به فساد شدند و سنیها اولین کسانی بودند که خواستار استعفای سعد الحریری از نخستوزیری شدند و بسیاری از شخصیتهای دینی شیعه جرأت یافتند و در ملأعام سخن از محکومیت «حزبالله» گفتند.
وی در پایان افزود: با معیار قرار دادن سلاح، میدانیم که موازنه قوا به سود تظاهر کنندگان نیست، اما عزم و اصرار آنها و پشتوانه وسیع مردمی همراه آنها، تغییر را رقم خواهد زد یا دستکم وضعیت را بهبود میبخشد.