رژیم آخوندی از زبان وزرا و نمایندگان مجلس و دیگر کارگزاران نظام، به گسترش بیکاری به‌رغم دعاوی بهبود اوضاع اقتصادی اعتراف می‌کند.
به دنبال اظهارات اخیر وزیر کشور رژیم در مورد آمار تکان‌دهنده بیکاری، دوتن از اعضای مجلس ارتجاع اذعان کردند که میزان بیکاری جوانان در سه ماهه اول سال 96 به نسبت 16سال گذشته افزایش چشمگیری داشته و به رقم ۲۸.۸درصد رسیده است.
تلویزیون شبکه خبر رژیم ۱۰/۷/۹۶:
مجری: برخی خبرگزاریها امروز نوشتند میزان بیکاری جوانان رکورد شانزده ساله را شکست خبرگزاریها به‌نقل از مرکز آمار ایران میزان بیکاری فصلی جوانان در بهار امسال رو با ثبت 28 و هشت‌دهم درصد بیشترین میزان بیکاری در 16سال گذشته اعلام کردند...
حاجی بابایی نماینده مجلس: در برنامه ششم پیش‌بینی کردیم که باید هر سال هشت‌دهم نرخ بیکاری کاهش پیدا بکنه می‌دانید که مشارکت اقتصادی ما 25میلیون و 600هزار نفر ما در کشور تا پایان اسفند ماه کسانی داشتیم که آماده کاراند از این 25میلیون و 600هزار 12ممیز شش‌دهم درصد شون بیکارند یعنی سه میلیون و 300هزار بر اساس آمار خود دولت حالا خیلی‌ها نظرشان بیشتره
حاجی بابایی: آخه همه این رو می‌خواهند بگند وضعیت بیکاری کاهش پیدا بکنه غافل از این‌که یک میلیون جدید می‌آیند میگند ما شغل می‌خواهیم ما اون سه میلیون و 300هزار که عرض کردم امسال دیگه سه میلیون و 300 نیست یک میلیون هم ورودی داشته باشیم میشه چهار میلیون و 300حالا از چهار میلیون و 300 هر چقدر ما شغل ایجاد کنیم این کاهش پیدا می‌کنه اگر نتونیم به اون اندازه شغل ایجاد بکنیم وضعیت بیکاری چی میشه؟ افزایش پیدا می‌کنه...
فولادگر نماینده مجلس: این بحث که شما اشاره کردید و خبرگزاریها امروز گفتند مدتهاست که واقعاً هشدارهایش داره داده میشه حالا داره رسمی اعلام میشه...
همون 12و نیم درصد هم با تعریفی است که از کار ما داریم یعنی جمعیت شاغل رو میگند جمعیت بالای ده سال کشور که حداقل یک ساعت [درهفته] کار داشته باشند با تعریف یک ساعت کار در هفته 12و نیم درصد به‌دست آمده اگر بیائیم شغل مستمر به‌نحوی که بیمه‌ای بشه براشون و شغل مستمر حساب بشه این میره بالای 20درصد حدود 25درصد این 28 و هشت دهمی هم که هست با اون تعریف دوازده و نیم درصدی است که برای نرخ بیکاری می‌گیرند حالا توی قشر جوان میشه 28 و هشت دهم...
یک آمار دیگه که این تأسفش از این جهت بیشتر هست این‌که ما سی درصد جمعیت بیکارمون سی درصد جمعیت بیکارمون تحصیلات دانشگاهی دارند یعنی از جمعیت بیکار البته اکثریت 67درصد دیپلم و زیر دیپلم‌اند اما سی درصد شون تحصیلات دانشگاهی دارند اینها هم که تحصیلات دانشگاهی دارند عموماً حالا حساب بکنید جوانهایی اند که الآن فارغ‌التحصیل شدند حالا وارد بازار کار می‌شوند یعنی این‌که سی درصد بیکاران ما فارغ‌التحصیلان دانشگاهی اند که اکثراً جوان‌اند و این‌که این آماری که امروز بیان شد گویای این هست که بیشترین بیکاری تو این سن هست.
پیرامون ابعاد بیکاری جوانان و هم‌چنین اعتراضات روزافزون کارگران به‌جان آمده در نظام آخوندی گفتگویی با آقای عباس داوری مسئول کمیسیون کار شورای ملی مقاومت ایران صورت گرفت که از برنامه سیمای آزادی بدین صورت پخش گردید:
آقای داوری ضمن سلام حضور شما
هم‌چنانکه دقایقی پیش دیدیم، تلویزیون رژیم اعلام کرد که میزان بیکاری فصلی در میان جوانان به بیشترین میزان خودش در 16سال گذشته رسیده، پیش از این هم رحمانی فضلی وزیر کشور رژیم اعلام کرده بود که در برخی شهرها، میزان بیکاری به 60درصد هم می‌رسد. اما سخنگوی دولت آخوند روحانی این رقم را تکذیب کرد. می‌خواستم لطفاً به ما توضیح بدهید که واقعیت بیکاری در ایران به چه صورت است
عباس داوری: باسلام به بینندگان عزیز سیمای آزادی، مطابق گفته‌های رژیم سالانه بیش از یک میلیون و 200هزارنفر وارد باز کارمی‌شوند علاوه برآن باید دید در یک‌سال برای چند نفر شغل ایجاد شده، لازمه ایجاد شغل همان‌طورکه میدانیدطرح و برنامه برای تولید است که در رژیم آخوندی به‌صورت وحشتناکی هرسال بدتر از سال قبل می‌شود و تولید به سمت نابودی می‌رود. مثلاً به این خبر توجه کنید، خود خبرگزاری مهر رژیم نوشته که بیش از 1000کارگاه تعطیل شده و بیشتر آنها هم تولید زیر 60درصدی دارند علاوه بر آن دلایلی که برای تعطیلی این کارگاهها می‌آورند این است که فرصتهای شغلی را با واردات انبوه کالاهای قاچاق به کشور از دست می‌دهند و همین‌طور که می‌دانید مطابق آمار رژیم، 30درصد جمعیت بیکار کشورمان را کسانی تشکیل می‌دهند که تحصیلات دانشگاهی دارند. بنابراین اگر بخواهیم جمع بزنیم با ورود 1میلیون و 200هزارنفر سالانه به بازار کار از یک طرف، همین‌طور سرریز شدن مستمر واحدهای کار یا کارگاهها از طرف دیگر، می‌توانیم نتیجه بگیریم که عدد 60درصد بیکاری که وزیر کشور روحانی اعلام کرده عدد واقعی است.
سؤال دوم: ما در روزهای گذشته شاهد اعتراضات گسترده کارگران از جمله کارگران آذرآب و کارخانه هپکوی اراک بودیم که بی‌نظیر بود و رژیم با گاز اشک‌آور در محیط کارخانه به کارگران حمله کرد. البته کارگزاران رژیم مجبور به عقب‌نشینی هم شدند، به نظر شما اعتراضات کارگران و مخصوصاً این بحرانی که سر حقوقهای عقب‌افتاده در مراکز کارگری هست چه موقعیت و چشم‌اندازی دارد؟
عباس داوری: در پاسخ به سوالتان باید بگویم مهمترین نکته‌یی که الآن در مورد کار کارگران میهنمان وجود دارد این است که رژیم ضدبشری هیچ حق و حقوقی از کارگران را به‌رسمیت نمی‌شناسد مطابق نوشته‌های روزنامه‌های رژیم 90درصد کارگران ما امنیت شغلی ندارند یعنی هیچ قانونی از آنها حمایت نمی‌کند. هم‌چنانکه گفتید ما شاهد گسترش اعتراضات روزانه کارگران هستیم. یک موضوع بسیار تلخی که وجود دارد در علائم این اعتراضات اگر نگاه بکنید عبارت از این است که کارگر کار می‌کند ولی پولش را نمی‌پردازند قطعنامه حقوق معوقه و از این قبیل چیزها... این پدیده هر روز گسترش پیدا می‌کند و دامن عموم کارگران ما را گرفته است. کارگران میهن ما کار می‌کنند ولی حقوقشان را سر وقت نمی‌گیرند و بسیاری از اعتراضات هم به این دلیل است.
در رابطه با سایر مسائلی که اعتراض می‌کنند واقعیتش این است که کارگران ما در واقع هیچ قانونی از آنها هم‌چنان که گفتم حمایت نمی‌کند و تمام دستآوردهای اینها را رژیم چپاول می‌کند مطابق نوشته خبرگزاری رژیم (مهررژیم در اردیبهشت)
نوشته است که تا پایان سال 92مطالبات سازمان تأمین اجتماعی از دولت به 60هزار میلیارد تومان افزایش پیداکرد و در سال 95 به 130هزار میلیارد تومان افزایش پیدا کرد. یعنی کارگران ما حق بیمه و همه چیزش را می‌پردازند ولی رژیم آنها را بالا می‌کشد و الآن رسیده به عدد وحشتناک 130هزارمیلیارد تومان و در این رابطه هم‌چنانکه شما در سوالتان اشاره کردید کارگران آذرآب و کارگران هپکو اراک اعتراضات بسیار گسترده‌یی داشتند و رژیم با گاز اشک‌آور به آنها حمله کرد آنهم در محیط کار با این‌که قانوناً نباید اینکار را بکنند ولی رژیم که قانون سرش نمی‌شود. ولی اینها توانستند با مقاومت و استقامت خودشان حرفهای خودشان را برسانند و رژیم را وادار کنند اعلام کند حقوق معوقه اینها را خواهد داد و این نتیجه بسیارمهمی است که کارگران ما از این تجربه حتماً استفاده خواهند کرد در گرفتن حقوق خودشون.
