مردم قهرمان ایران امروز در بزرگداشت کوروش بزرگ با صرف تلاش بسیار و تحمل تضییقات حکومت ولی‌فقیه، توانستند خواست ملى ایرانیان یعنى نفى رژیم ولایت‌فقیه و فرهنگ و ادعاهاى مضحک این رژیم را دیگربار در انظار جهانى به نمایش بگذارند.
بعد از نمایش قدرت مردم ایران در سال پیش، امسال رژیم تمامى تمهیدات مزورانه‌ی خود را، از تهدید شرکت‌کنندگان با ارسال پیامک‌های رذیلانه (که در واقع نمایانگر اجتماعی ترور دولتى است)، چیدمان یگانهاى ضد شورش در محورهاى مختلف، ایجاد موانع بیشمار در راه رسیدن مردم به پاسارگاد را به کار گرفت تا دیگربار از تجمع بزرگ مردم ضربه نخورد.
دکترین امنیتى رژیم بر اساس سرکوب حداکثر همراه با تبلیغ سرسام‌آور مردمى بودن حکومت همراه است. این حکومت ایدئولوژیک مدعى است که "همه پاسدار هستند" و "هفتادوچند درصد به این یا آن کاندید ریاست جمهوری‌اش" رأی داده‌اند، این رژیم مدعى است "که تنها مدافع تمامیت ارضى و اسم خلیج‌فارس" است، در این راستا واضح است این رژیم تحمل یک تجمع بزرگ غیر خودى را که در اولین قدم در اساس به نفى تاریخ رژیم میپردازد، به هیچ وجه ندارد.
در این دوران که در فضاى بین‌المللی اعلام کرده‌اند که سیاست مماشات تمام شده است (هنوز فقط اعلام کرده‌اند)، این حکومت که مدعى است که تمام مردم ایران را در پشت خود دارد، چگونه میتواند به یک حرکت اجتماعى که در بطن خود نافى ادعاهاى رژیم هست، اجازه‌ی رشد طبیعى بدهد؟ این حکومت براى کشور ایران نقشى جز "ام القرّاء امت اسلامى" قائل نیست. در عالم واقع بخش اعظم دریاى خزر را به شرق و منابع نفتى و گازى خلیج‌فارس را به غرب واگذار کرده است. در یک کلام رژیم نشان داد که از حرکت و اتحاد مردم بسیار در هراس است، تجمع مردم در پاسارگاد چه بار امنیتى دارد؟ نزدیک مقر خامنه هست؟ به مراکز نظامى نزدیک است؟
این حجم واکنش سیاسى و نظامى از چه ضرورتى ناشى شده؟ بهر حال به شم ضدانقلابی حکومت فقاهتى باید توجه کرد. در این چند روز یک عده که با فرصت‌طلبی سیاسى با استفاده از تاکتیک " مسجد بهلول " قصد داشتند این حرکت خودجوش را توى جیب خود بریزند، در مقابل توپ و تشرهای حکومت واو شدند، عقب نشستند، اعلامیه صادر کردند که " نروید " و نشان داده شد که علیرغم ادعا، در عمل هم دست ارگان‌های رژیم هستند.
گزارش‌های هموطنان از صحنه اما بیانگر یک خواست ملى براى نفى روایت رژیم از تاریخ این میهن است. به این مهم نباید کم بها داد. در ضمن که باید توجه داشت که شکستن دیوار اختناق کار همین مردم و همین مقاومت است، از هر فرصتی براى دمیدن روح مقاومت و نشاط مبارزه به اجتماع باید استفاده کرد، اجتماعى که روزمره چوبدار هاى اعدام را تحمل کرده و در مقابل ایلغار حکومتى هیچ مأمن و ملجائی ندارد.
به قول یک انقلابى کبیر؛ حرکت نیروى پیشتاز تنها یک گام جلوتر از توده‌ها، اصولى است.
رژیم که در دوران پسا برجام، تهدید احساس کرده و تلاش میکند با تهاجم و تاکتیک تبدیل تهدید به فرصت، حرکت بکند، در یک وقاحت آخوندی سیاست صدور ارتجاع و به خون کشیدن مردم سوریه، عراق، لبنان، ایران و یمن را همان سیاست کوروش بداند و روى موج نارضایتى مردم، عوامفریبى کرده و خود را از تهدیدهای یک جنبش اجتماعى متعارض برهاند. به بخشهاى از اعلامیه ى شماره ٤ شوراى ملى مقاومت توجه بفرمایید
پاسدار حسین شریعتمداری، نماینده خامنه‌ای در روزنامه کیهان که از استقبال گسترده مردمی برای مشارکت در تجمع پاسارگاد به وحشت افتاده است، روز یکشنبه با دجالگری نوشت: «حامیان آن روز کوروش همین نیروهای حزب الله امروز بوده‌اند». او مدعی شد لشکرکشی کوروش «برای گسترش آیین یکتاپرستی و نجات ملتهای مظلوم از سلطه جباران» بوده و این همان کاری است که امروزه رژیم آخوندی «با حضور خود در منطقه و برای حمایت از مقاومت (بخوانید تروریسم و بنیادگرایی)» میکند. این پاسدار که نمی‌تواند خشم خود را از شعارهای ضد حکومتی و به ویژه شعار «مرگ براصل ولایت‌فقیه»، پنهان کند اضافه میکند: تجمع کنندگان «اگر واقعاً طرفدار کوروش بوده و در ادعای خود صادق باشند باید شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسراییل سر بدهند».
به نظر میرسد قافیه‌ی توجیه دفاع از سپاه در لیست رفته، عمیقا تنگ شده است.
پیروزى مردم بر رژیم در روز کوروش را تبریک میگوییم. بى آیندگى و بى پایگى نظام آخوندی واقعیت صحنه است. دوران تهاجم وسیع مقاومت در تمامى صحنه‌ها رسیده است.
