سايت هرانا ۲۴/۷/۹۶ : «سهيل عربي، زنداني عقيدتي محبوس در زندان اوين اخيرا به حدود دو ماه اعتصاب غذاي اعتراضي خود پايان داده است. او در روزهاي گذشته به بند ۳۵۰ زندان اوين که محل شناخته شده نگهداري زنداني سياسي است منتقل شد. آقاي عربي به مناسب اين جابجايي و پايان اعتصاب غذاي خود نامه اي نوشته است که در ادامه ميخوانيد.
... ما تا رسيدن به بي مرگي اميد هر روز مرده ايم
به خانه (بند ۳۵۰ اوين) باز گشتم موقتا اعتصاب غذايم را شکستم، پيروز شديم ، موقتا اعتصاب غذايم را شکستم.
سلام مادر ، بازگشت به بند ۳۵۰ آنقدر مرا خوشحال کرد که حتي آزاد شدن از زندان هم برايم اينقدر خوش آيند نبود.
ديگر نگران نباش به خاطر تو و به اين دليل که هيچ چيز به جز اشکهاي تو مرا نمي تواند بشکند پس از مشورت با اساتيد و دوستانم عبد الفتاح سلطاني ، اسماعيل عبدي و آرش صادقي عزيز موقتا به اعتصاب غذايم پايان دادم.
شادم و شاد باش ! باور کن هيچ جاي دنيا را به اندازه اينجا و آدمهايش دوست ندارم .
من بي لنز ناب زيستن نتوانم
بي قلم کشيد بار تن نتوانم
خرسند از آنم که بازجو گويد
هشت سال ديگه حبس بکش و من مي توانم
من نمي توانم در جامعه اي زندگي کنم که افرادش در برابر ظلم و جنايت سکوت مي کنند.
نه زندگي کرده ايم که از مرگ بترسيم و نه آزادمان گذاشتند که از زندانهايشان هراسي داشته باشيم.
بسياري از انسانهاي بيرون از زندان گمان مي کنند که زنده اند اما تا روزي که در بند ۳۵۰ باشم نه اعتصاب غذا ميکنم و نه درخواستي از مسئولان جمهوري اسلامي خواهم داشت و حتي به بازپرسي هم نخواهم رفت. مزدوراني چون صلواتي و مقيسه شايسته آن نيستند که قاضي من باشند ، روزي در يک دادگاه علني محاکمه مي شوم و قضاتي عادل مرا براي ساعتها وقتي که گذاشتم تا به قصد روشنگري مقاله بنويسم و ترجمه کنم و عکس بياندازم تقدير خواهند کرد.
گمان ميکنم زندگي دراتاق هشت در کنار قهرمانهايي چون اسماعيل عبدي، آرش صادقي بهترين پاداش براي خوب زيستتم بوده است. به خودم افتخار مي کنم ، سختي هاي بسياري کشيدم که به لجن تن در ندهم و حافظ شرايط موجود نشوم. بزرگترين درسي که در دانشگاه اوين آموختم اين بود که آنچه ما را نکشد باعث قدرتمند تر شدن ما خواهد شد. چهار سال حبس ،دو سال زير حکم اعدام بودن و پنجاه و دو روز اعتصاب غذا چنان قدرتي به من داده است که ديگر از هيچ چيز نمي هراسم.
با قدرت بيشتر به مبارزه ادامه مي دهم و از تمام انسانهايي که در سرتاسر جهان از من حمايت کردند ممنونم. به لطف هشتگ ها و حمايت هاي شما بود که حکم اعدام من شکست و پس از زجر هاي بسياري که در بند هفت کشيدم به خانه بازگشتم.
باشد که به زودي سرنگوني اين سيستم فاسد را جشن بگيريم . مي بينم آن روزي را که درهاي اوين را مي شکنيد ، ما را از زندان آزاد مي کنيد و با هم “سر اومد زمستون” مي خوانيم. به اميد پيروزي هاي بزرگتر- سهيل عربي- بيست و چهار مهر ۱۳۹۶...».
