نمودهای عینی و مادی کارکرد رژیم ولایت فقیه، مثل همه پدیده های مادی، ریشه در ذات و ماهیت آن دارد که البته دجالگری از برجسته ترین عناصر تشکیل دهنده آن است.
اگرچه این شیوه رفتاری رژیم اکنون دیگر کاملا رنگ باخته و در بین قشر آگاه جامعه به سوژه تمسخر سران رژیم تبدیل گشته است؛ اما ظاهرا رژیم ولایت فقیه برای راه انداختن معرکه های “وحدت” در بین نیروهای خشک مغزی که نانشان به سفره خونین نظام وابسته است، هنوز خود را بی نیاز از تکرار آن نمی بیند.
در خورجین دجالگری رژیم، علاوه بر “دین پناهی” – اسم مستعار رژیم ولایت فقیه - البته همه جور اجناس دیگر نیز یافت می شود که سران رژیم بسته به شرایط و موقعیت نظامشان ناگزیر به رونمایی از آنها می گردند. بعد از اعلان استراتژی جدید آمریکا که نشان از چرخش جدی در سیاست های این کشور در قبال رژیم ولایت فقیه دارد، سردمداران رژیم، مخصوصا گماشتگان اعزامی شان به فرنگ، این بار چاره را در آویختن به منافع ملی دیده اند تا با تبلیغات پوشالی و میان تهی در باره آن، هم نیروهای وارفته نظام را دنبال نخود سیاه فرستاده و سرگرم کنند و هم از کابوس وحشتی که سراسر نظام را فراگرفته کمی بکاهند.
اما براستی منافع ملی، فارغ از چگونگی پیدایش ریشه های تاریخی و تعریف آکادمیک آن، چیست؟
شاید ساده ترین و عام ترین تعریف از منافع ملی "حاصل جمع منافع آحاد یک ملت که در یک جغرافیای معین سیاسی تحت نام کشور زندگی می کنند، باشد. به بیان دیگر منافع ملی جلوه و تبلور منافع عموم مردم در یک جامعه می باشد که مهم‌ترین آنها شامل موارد زیر مى باشند: *
الف – منافع وجودی که شامل تمام حقوق مدنی و آزادی های فردی و اجتماعی انسان‌ها می باشد
ب – امنیت رفاهی و امنیت شغلی
ج – حفظ و ازدیاد قدرت کشور در روابط با کشور های دیگر
حال با این شاخص ها می توان به جایگاه منافع ملی در رژیمی که ولی فقیه آن خود را حاکم مطلق العنان بر سرنوشت مردم ایران می داند، بیشتر پی برد.
آیا ۳۹ سال حاکمیت سیاه و شوم ولایت فقیه برای مردم ایران و منطقه و جهان حاصلی جز مرگ و نیستی، جنایت و تباهی و فساد داشته است؟
آیا مردم ایران از امنیت وجودی به عنوان یکی از مبانی تعریف منافع ملی برخوردارند، وقتی آحاد یک جامعه صرف بیان یک عقیده و نظر مخالف فاقد کمترین امنیت جانی بوده و از دستگیری و شکنجه و اعدام در امان نیستند؟
آیا زندگی بیش از ۸۰% از مردم ایران زیر خط کمرشکن فقر، به گفته مقامات خود رژیم، نشان از امنیت رفاهی و شغلی مردم ایران دارد؟
آیا بر باد دادن منابع ملی ایران در راستای اهداف سلطه جویانه در منطقه با حفظ منافع ملی ما در تعارض نیست؟
این سیاست های ضدبشری البته بطور قانونمند نفرت عمومی کلیت جامعه ایران را بدنبال داشته و رژیم ولایت فقیه را فاقد هرگونه مشروعیت سیاسی در داخل کشور کرده است. و از همین روست که رژیم برای حفظ موجودیت خود راهی جز روی آوردن به پروژه بمب سازی و صدور بحران به خارج نداشته، که حاصل آن البته برباد دادن سرمایه های کشور و فقر و فلاکت و بیچارگی باز هم بیشتر اکثریت مردم کشورمان بوده است.
در رویارویی با این هیولای سربرآورده از اعماق تاریخ، مقاومتی ستایش برانگیز شکل گرفته که تا این لحظه با پرداخت سنگین ترین بهای ممکن بر سر آرمان آزادی و حاکمیت مردم بمثابه مبنایی ترین حق و منافع ملی مردم ایران ایستادگی کرده است. در این مقاومت، برخلاف شارلاتانیزم خلص آخوندی، شاقول سنجش وحدت و تضاد با هر نیروی داخلی، منطقه ای و جهانی تنها و تنها در رویکرد آنها نسبت به همین اصل مقدس، یعنی برسمیت شناختن حق حاکمیت مردم به مثابه عالی ترین منافع ملت ایران بوده و بس. ایستادگی بر اصول و دفاع از شاخص های شناخته شده منافع ملی مردم ایران در تاریخچه مقاومت و مجاهدین همیشه از برجستگی درخشانی برخوردار بوده، بویژه در دوران جنگ ضد میهنی خمینی با عراق و همچنین در دوران پایداری پرشکوه مجاهدین در اشرف و لیبرتی، بگونه ای که اساسا مجاهدین در سازش ناپذیری بر سر همین اصول ملی و میهنی شناخته می شوند.
در قیام سال ۸۸ که خود حاصل کارکرد همین مقاومت تا آن نقطه بود و می رفت تا بساط اهریمنی رژیم ولایت فقیه را برای همیشه از کشورمان برچیند، اوباما اولین رئیس جمهور سیاهپوست آمریکا بود و با بهره جویی از سیاست های مخرب آمریکا در منطقه خاورمیانه در آن زمان، به چهره ای کاریزماتیک و صلح جو در فضای سیاسی آن دوران و بویژه در میان روشنفکران جهان شناخته می شد و هنوز روی کار نیامده جایزه یک میلیون دلاری “صلح نوبل” را از آن خود کرد! بنابر این انتظار می رفت که - همانطور که وی در روز “تانک گیوینگ” به خاطر بجا آوردن دل دختر نوجوانش از قربانی کردن بوقلمون مخصوص این روز صرف نظر کرد - از قربانی شدن ندا آقا سلطان بدست پاسداران جانی در روز روشن بر روی سنگ فرش خیابانهای تهران هم متاثر گشته و به فریاد دادخواهی میلیون ها ایرانی متنفر از دیکتاتوری ولایت فقیه که شعار می دادند: “اوباما، اوباما - با اونایی یا با ما” پاسخ مناسبی دهد. اما جناب اوباما نه تنها طرف مردم را نگرفت که در ادامه سیاست دلجویی از رژیم ولایت فقیه تا آنجا پیش رفت که به معنای واقعی به آب حیاتی برای ادامه موجودیت این رژیم پلید تبدیل گردید. در زمان صدارت ایشان، دانشگاههای آمریکا پر شد از "آقازاده ها" و پاسداران "اصلاح طلبی" که با چپاول اموال مردم در دیار "شیطان بزرگ" هم مشغول تحصیل بودند و هم تمام و کمال به وظیفه "شرعی شان" یعنی شستن دستان خونین جلادان حاکم بر میهنمان و تخطئه مقاومت مشروع می پرداختند. سیاست های ویرانگر اوباما در عراق زمینه قتل عام مجاهدان جان برکف اشرفی را برای دژخیمان خامنه ای فراهم نمود و اوبامای “صلح دوست” چشمانش را در مقابل قتل عام ۵۲ قهرمان اشرفی بدست مزدوران خامنه ای با بی شرمی تمام بست!
ترامپ اما نه از کاریسمای اوباما برخوردار است و نه حتی فارغ التحصیل ممتاز هاروارد! آنچه او قصد دارد در چارچوب استراتژی جدید سیاست ایالات متحده در تقابل با غده سرطانی ای بنام “جمهوری اسلامی ایران” به اجرا درآورد، آیا همان خواسته ای نیست که مردم ما در قیام ۸۸ از اوباما طلب می کردند و با جواب منفی ایشان مواجه گشتند؟
ترامپ در توضیح استراتژی جدید خود منجمله می گوید:
”طیف گسترده‌‌ی فعالیت‌های مخرب رژیم ایران فراتر از تهدید هسته‌ای آن است و این موراد را شامل می‌شود:
- توسعه و تکثیر موشک بالستیک
- حمایت مالی و مادی از تروریسم و افراط‌گرایی
- حمایت از جنایات رژیم اسد علیه مردم سوریه
- نقض شدید حقوق بشر
- بازداشت خودسرانه شهروندان خارجی از جمله امریکایی بر اساس اتهامات دروغ و بدون روند قانونی
- سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران که زیر نظر رهبر ایران است یک گروه “تروریستی” است و خشونت را در منطقه گسترش می‌دهد سپاه از رژیم سرکوب گر اسد حمایت می‌کند….”
در این رویکرد نه تنها اثری از آنچه که در تضاد با منافع ملی باشد، دیده نمی شود، بلکه انگشت تاکیدی است بر روی واقعیات انکارناپذیری که رژیم ولایت فقیه با تکیه بر آنها کشور ما را به تباهی کشیده است. این سیاست جدید و لیست گذاری تروریستی سپاه پاسداران رژیم، فارغ از تضاد منافع آمریکا با رژیم قرون وسطایی ملایان، خط بطلانی است بر سیاست مماشات آمریکا با یکی از خونخوارترین حکومتهای تاریخ ایران که البته بدون نقش بی همتا و هوشیاری سیاسی مقاومت ایران هرگز متصور نبود. و البته بدیهی است، تنها کسانی از این رویکرد جدید ایالات متحده نسبت به رژیم ضد بشری ولایت فقیه خشمگین و دل نگران هستند که منافعشان را با موجودیت رژیم آخوندی گره زده اند.
پاورقی:
* برگرفته از ویکی پدیا
