روزنامه عكاظ (عربستان) ۲۸/۶/۹۶ : «جویبار را قطرات كوچك میسازند. این یك ضرب المثل شفاف ژاپنی است ولی معنای عمیقی دارد و میتوان آنرا با صحنه ایران منطبق كرد و كمپین سیاسی تبلیغی قضایی ای كه مریم رجوی رهبری میكند را تداعی كرده و میكند.
این كمپین مدت یك سال است كه برای باز كردن پرونده قتل عام تابستان 1988 و بخصوص اعدام 30 هزار زندانی سیاسی شروع شده و بنظر میرسد به اهدافی دست یافته كه دیگر در توانایی ایران نیست كه نسبت به آن اغماض كرده و یا آنرا نادیده بگیرد. این كمپین در جلسات كنونی شورای حقوق بشر در ژنو بازتاب داشته و تاثیر گذاشته است و انتظار میرود طی ماه جاری به مجمع عمومی سازمان ملل متحد داده شود و بنظر میرسد در مسیر خود بر بسیاری از خاكریزها و موانعی كه جمهوری اسلامی گذاشته است، غلبه نماید زیرا كه مریم رجوی موفق به وارد كردن این قتل عام (كه سازمان عفو بین الملل در زمان خود آنرا یك جنایت ضد بشری دانست) در برنامه كار مجمع عمومی سازمان و صدور بیانیه ای رسمی در محكومیت آن شد و این امر درب را روی پاشنه های خود برای حركت به سمت هدف مهمی كه خانم رجوی و پشت سر آن شورای ملی مقاومت برای آن تلاش میكند، باز خواهد نمود. این هدف كشاندن دست اندركاران این قتل عام منجمله رهبران و مسئولین ایران به دادگاههای بین المللی است كه بخاطر این قتل عام محاكمه شوند. این جنایت به فتوی خمینی رهبر سابق ایران انجام شد و (زندانیان سیاسی) به خاطر افكار سیاسی خود قتل عام شدند و جرمی مرتكب نشده بودند. شاید فرستاده شدن كمال خرازی مشاور و یكی از نزدیكترین همكاران خامنه ای رهبر ایران به پاریس توسط وی و ملاقات كمال خرازی با ”اوبر فیدرین“ وزیر خارجه سابق فرانسه برای تاثیر گذاری روی این وزیر برای ممانعت از فعالیتهای شورای ملی مقاومت، به خودی خود اعترافی ضمنی به پیروزی ای استكه رجوی در رهبری جنبش دادخواهی و نزدیك كردن آن به مهمترین هدفی كه در پی آن رهسپار است ، محقق كرده است. تقریبا در جریان چهار دهه درگیری شدید میان تهران و این اپوزسیون ، اولی نه تنها بطور مستمر و با (استفاده) از ابزار و ملاحظات مختلف تلاش كرده كه این اپوزسیون را نادیده گرفته و بی اهمیت جلوه دهد بلكه حتی ادعا نموده استكه آنها تمام شده و دیگر وجود ندارند اما این اپوزسیون موفق شد دستاوردهای سیاسی مهمی را در رودرویی و مبارزه خود با تهران بدست بیاورد كه مهمترین آنها حذف سازمان مجاهدین از لیست سازمانهای تروریستی و همچنین انتقال 3هزار تن از اعضای مقاومت ایران، كه با تهدید قتل عام روبرو بودند، به آلبانی بود. اما موفقیت این اپوزسیون در بین المللی كردن كشتار تابستان 1988 بدون شك مهمترین دستاورد خواهد بود چرا كه به موضوع حقوق بشر كه بیش از همه ایران را تهدید كرده و در احراج قرار میدهد مرتبط است بویژه وقتی كه نماینده حقوق بشر سازمان ملل خواستار تحقیق جامع و مستقل در مورد این جنایت است. و این بدین معنی است که مسیر و زمینه جنگ میان این 2طرف به سوی نقطه عطفهای تعیین كننده ای سیر میكند و بنظر میرسد آتش ملایمی كه این اپوزسیون زیر (پای) نظام سیاسی موجود تهران بر افروخته است گرما و تاثیرش با گذشت زمان فزونی یافته واگر بهمین شكل ادامه یابد حرارت آن حتما به درجه ای خواهد رسید كه این رژیم را خواهد سوزاند!».