سایت فاکس نیوز ۲۶/۶/۹۶ : «...زمانی که مجمع عمومی سازمان ملل متحد امسال در این هفته برگزار می شود، می توان فرض گرفت که حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، نخواهد به نقض حقوق بشر در داخل بپردازد. حتی در حالی که تهران همچنان انتقادات پرونده حقوق بشر خود را، از جمله گزارش سالانه گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره حقوق بشر در ایران، عاصمه جهانگیر، به عنوان توطئه غرب برای بی اعتبار ساختن حکومت اسلامی تلقی میکند، شهروندان ایرانی و فعالان حقوق بشر به طور فزاینده ای خواهان به دست عدالت سپرده شدن مرتکبین جنایات گذشته می باشند.
در سال گذشته یک صدای ضبط شده حسین علی منتظری که مقامات ارشد را بخاطر قتل عام ۳۰ هزار زندانی سیاسی در تابستان سال ۱۹۸۸مورد حسابرسی قرار میداد رونمایی شد. منتظری، که قرار بود جانشین رهبر عالی کشور شود، جزئیات هولناکی از این قصابی را ارائه کرد. درز صدای ضبط شده موجب مباحث عمومی بی سابقه شد و برخی از مقامات رژیم و دست اندرکاران مستقیما آن را مجبور به اذعان و حتی دفاع از قتل عام کرد. فراخوان های قبلی برای اقدامات بین المللی ، به ویژه از سوی شورای ملی مقاومت ایران و گروه اصلی آن، سازمان مجاهدین خلق ایران (PMOI)، که فعالان آن اکثریت قریب به اتفاق قربانیان را تشکیل می دهند، بی اعتنا ماندند. قدرت های غربی تمایل داشتند که چشم خود را با امید چاپلوسی برای باصطلاح مدره های ٰرژیم ایران ببندند.. این رویکرد خوش آمدگویی با گزارش خانم جهانگیر، که توسط دبیر کل سازمان ملل متحد آنتونیو گوترر تایید شده است، متناقض است. این تناقض از سوی معترضان با خوش آمدگویی سبک خودشان با صدای بلند جواب داده خواهد شد. ایرانیان تبعیدی، حامیان مجاهدین خلق و مخالفان دیگر رژیم ایران اصرار دارند که او شخصا مسئولیت سوء رفتارهای این رژیم در گذشته و حال میباشد، زمانی که نقش روحانی در تشکیلات آخوندها پیش از این به خوبی شناخته شده است.. اگر این دیدگاه روحانی از جامعه بین المللی است، به ویژه آن دسته از جنبه های آن که به دفاع از حقوق بشر برای همه مردم پرداخته، پس چرا باید سازمان ملل متحد یا کشورهای عضو به او یک جایگاه عمومی بدهند؟ در آغوش کشیدن فردی که هم بیانگر و مظهر تحقیر حقوق بشر است، پیام غلطی به دولتش، مردم ایران و مدافعان حقوق بشر در سراسر جهان می فرستد».