بقلم جنیفر روبین
پرزیدنت ترامپ و مشاورانش به درستی نسبت به سوریه و کره شمالی نگرانند.
این دولتهای یاغی که مجرم به نقض حقوق بشر هستند ریسک بیشتری برای گسترش خشونت و بی ثبات سازی دارند.
جنگ داخلی سوریه پیشاپیش میلیونها نفر را آواره ساخته و بیماریهایی همچون سرخک تصور می رفت از میان رفته, مجددا شایع شده و باعث شده این کشور به مکان امنی برای تروریستها تبدیل شود.
با این همه, از یک دید وسیعتر, سوریه از اهمیت کمتری برخوردار است. بگفته مایکل اورن (سفیر سابق اسرائیل در سازمان ملل) حمله دولت آمریکا علیه سوریه و اعزام ناوهای گشتی به سواحل کره شمالی برای تضمین چارچوب توافقها مورد تحسین هستند اما خطر این دولتها کمتر از آن است که از طرف ایران متوجه [بقیه کشورها] می باشد بطوری که بدون حمایت ایران, بشار اسد در قدرت نمی ماند.
ایران هم ممکن است همین راه سوریه و کره شمالی را برود و تقلب کند. یعنی در حالی که صدها میلیارد دلار از قبل لغو تحریمها بدست آورده و می تواند بخشهایی از سایتهای اتمی را از فعالیت بیندازد ولی آنها را از دور خارج نکند. ایران می تواند تکنیکهای جدیدی برای تولید بمبهای اتمی توسعه بدهد و دراینحال موشکهای بین قاره یی بالستیک تولید کند.
ایران می تواند مردم سوریه, عراق و یمنی را کشتار کند و حسابهای مالی حماس و حزب الله را پر کند. همه اینها را ایران با متابعت از برجام می تواند انجام بدهد.
پیشنهادات اورن توصیه های جمهوریخواهان و دموکراتهای کنگره و کارشناسان بیرونی را منعکس می کند. بقیه تحریمهای آمریکا علیه ایران بایستی سفت و محکم به قوت خود باقی بماند و کنگره هم بایستی لوایح تنبیهی بیشتری را وضع کند.
مهمتر اینکه یک ارتباط قوی بایستی بین جی.سی.پی.او. ای [برجام] و حمایت ایران از ترور, تعهدش به نابودی اسراییل و سرنگون ساختن دولتهای عرب حامی آمریکا و تبانی که در قتل عامها دارد ایجاد گردد .
ضروری است که کنگره و دولت ترامپ در اعمال تحریمها سرعت بخشند. توافق کلان بویینگ با ایران نشان دهنده شکافهای برجام است... .
درحالیکه مجلس نمایندگان لایحه یی را تصویب کرده تا فروش این هواپیما به ایران را بلوکه کند, تندروها علیه ایران در سنا هم اذعان کرده اند که توافق برای فروش هواپیما مطابق قوانین جاری, قانونی است. از جمله سناتور بن کاردین گفته است در این رابطه کاری نمی شود کرد...
همین دیدگاه توسط خود جان مک کین هم به نحوی منعکس شده است و این نشان می دهد که چرا نظام تحریمهای ایران که ما داریم ناکافی می باشد.
این میزان فقدان انسجام در این رابطه تکان دهنده است. از یکطرف سیاست فعلی ما نسبت به ایران یعنی تهدیدی بسا بزرگتر طوری است که داریم به کشوری کمک می کنیم که مجدد بازسازی و غنی سازی کند کشوری که از اسد حمایت می کند, به صدور تروریسم مشغول است, آشوبهای محلی را دامن می زند و حتی بدون اینکه [بظاهر] تقلبی کرده باشد در نهایت می تواند به تسلیحات اتمی دست پیدا کند.
ما نسبت به برنامه ناچیز و بیهوده موشکی بالستیک کره شمالی نگرانیم اما هیچ کاری بعد از تحریمهای پرشکاف برای آزمایشات موشکی غیرقانونی ایران انجام نداده ایم.
قطعا ما چالشهای زیادی داریم که به آنها بپردازیم اما نبایستی از بدترین و خطرناک ترین دولت یاغی غافل شویم.
