سايت ايلاف- لندن ۳۰/۱/۹۶ : « نزار جاف- من مطمئنم که ايران روزي آزاد خواهد شد و ما در ميدان آزادي گردهم خواهيم آمد. اين صحبتهايي است که سناتور جان مک کين رئيس کميته نيروهاي مسلح در مجلس سناي آمريکا خطاب به مخالفين ايراني که اخيرا از عراق به آلباني منتقل شده اند ايراد نمود.
انتقال اين مخالفين موکدا خشم و غضب حاکمان ايران را برانگيخته است تا جاييکه درتوانش نبود، خشم خود را بپوشاند و بسرعت واکنش نشان داده و بواسطه يک اعتراض رسمي توسط سخنگوي وزارت امور خارجه رژيم ايران آنرا ابراز داشت. بدون شک تهران موضوع ديدار اخير سناتور جان مک کين با مخالفين ايراني که در آلباني اسکان داده شده اند و ملاقات با مريم رجوي رهبر سازمان مجاهدين خلق را به دقت و با نگراني زياد دنبال کرده است. خصوصا که چنين ملاقات رسمي و سطح بالاي آمريکايي، چند ماه بعد از آن پيامي انجام ميگيرد که 23 شخصيت آمريکايي به دونالد ترامپ رئيس جمهور آمريکا نوشتند و ضمن آن از وي خواستار تغيير سياست آمريکا در قبال ايران و گشودن باب گفتگو با سازمان مجاهدين خلق ايران شدند. لذا روشن است که ملاقات مک کين ـ رجوي در همين بستر انجام گرفته و آنچه نگراني تهران را بيشتر برانگيخته است همزماني اين ملاقات با پسرفت بيسابقه نقش رژيم ايران در منطقه و بارز شدن تنش روابط منطقه و غرب با ايران ميباشد.
فضاي اين تنش بيسابقه که خود را بر روابط آمريکايي ـ ايراني شروع به اعمال نموده است و بر واکنشهاي گوناگون از جانب رهبران و مسئولين رژيم ايران حاکم است، سايه هاي سنگين ديگري از احتمالات سناريوهاي مختلف معامله آمريکايي ـ روسي ميباشد. خصوصا که پوتين خودش در اظهارات اخيرش تلويحا به آن اشاره نمود، همچنين يک فشار آمريکايي قوي در عراق در جهت تضعيف نقش رژيم ايران و همين موضوع در يمن وجود دارد. همچنين بايستي موضوع مهم ديگري را نيز مد نظر قرار دهيم و آن اعلام آمادگي مصر براي شرکت در عمليات طوفان قاطع در کليه پهنه ها ميباشد که تحول ديگري در مقابل گسترش غير معمول و غير طبيعي جمهوري اسلامي ايران در منطقه ميباشد و به همين دليل عاقلانه نيست که همه اين موضوعات بصورت خودبخودي و بدون سمت دادن يا هماهنگي انجام پذيرد.
اشتباه است اگر رفتن سناتور مک کين به ميان خانه مخالفين ايراني در آلباني و کسانيکه تا چندي قبل در عراق مورد هدف تهاجماتي خونين و سازمانيافته بودند و دهها تن از آنها کشته و صدها تن مجروح شدند را صرفا ديداري گذرا قلمداد کنيم که ميتوان آنرا برنامه ريزي کرد يا از آن گذشت يا اينکه آنرا صرفا يک تاکتيک براي يک هدف و پاياني مشخص بشمار بياوريم. حتي اين همچون يک بازي روسي در سوريه نيست که هدف روشنش انجام يک معامله پايا پاي در مورد منطقه القرم و همچنين دستيابي به چيزي از کيک منطقه ميباشد بلکه اين موضوع با آمريکائيها کاملا متفاوت است خصوصا که اين ملاقات و ملاقاتهاي ديگر در چشم انداز و خصوصا گردهمايي عظيم ساليانه که قرار است در اوايل ژولاي آينده برگزار گردد چشم اندازهاي روابط جديد آمريکاييها با پرونده ايران را ترسيم خواهد کرد. رابطه اي که ترسيم خطوط آن شروع شده است. رژيم ايران در پهنه هاي گوناگون از وضعيتي وخيم به خود مي پيچد همچنين بايستي به آن بيماري رهبر عالي جمهوري اسلامي را نيز افزود و مطمئنا با توجه به همه اين مسائل ملاقات مک کين ـ رجوي تنها يک هشدار به رژيم ايران نيست بلکه يک پيام خاص ميباشد.
انتقال اين مخالفين موکدا خشم و غضب حاکمان ايران را برانگيخته است تا جاييکه درتوانش نبود، خشم خود را بپوشاند و بسرعت واکنش نشان داده و بواسطه يک اعتراض رسمي توسط سخنگوي وزارت امور خارجه رژيم ايران آنرا ابراز داشت. بدون شک تهران موضوع ديدار اخير سناتور جان مک کين با مخالفين ايراني که در آلباني اسکان داده شده اند و ملاقات با مريم رجوي رهبر سازمان مجاهدين خلق را به دقت و با نگراني زياد دنبال کرده است. خصوصا که چنين ملاقات رسمي و سطح بالاي آمريکايي، چند ماه بعد از آن پيامي انجام ميگيرد که 23 شخصيت آمريکايي به دونالد ترامپ رئيس جمهور آمريکا نوشتند و ضمن آن از وي خواستار تغيير سياست آمريکا در قبال ايران و گشودن باب گفتگو با سازمان مجاهدين خلق ايران شدند. لذا روشن است که ملاقات مک کين ـ رجوي در همين بستر انجام گرفته و آنچه نگراني تهران را بيشتر برانگيخته است همزماني اين ملاقات با پسرفت بيسابقه نقش رژيم ايران در منطقه و بارز شدن تنش روابط منطقه و غرب با ايران ميباشد.
فضاي اين تنش بيسابقه که خود را بر روابط آمريکايي ـ ايراني شروع به اعمال نموده است و بر واکنشهاي گوناگون از جانب رهبران و مسئولين رژيم ايران حاکم است، سايه هاي سنگين ديگري از احتمالات سناريوهاي مختلف معامله آمريکايي ـ روسي ميباشد. خصوصا که پوتين خودش در اظهارات اخيرش تلويحا به آن اشاره نمود، همچنين يک فشار آمريکايي قوي در عراق در جهت تضعيف نقش رژيم ايران و همين موضوع در يمن وجود دارد. همچنين بايستي موضوع مهم ديگري را نيز مد نظر قرار دهيم و آن اعلام آمادگي مصر براي شرکت در عمليات طوفان قاطع در کليه پهنه ها ميباشد که تحول ديگري در مقابل گسترش غير معمول و غير طبيعي جمهوري اسلامي ايران در منطقه ميباشد و به همين دليل عاقلانه نيست که همه اين موضوعات بصورت خودبخودي و بدون سمت دادن يا هماهنگي انجام پذيرد.
اشتباه است اگر رفتن سناتور مک کين به ميان خانه مخالفين ايراني در آلباني و کسانيکه تا چندي قبل در عراق مورد هدف تهاجماتي خونين و سازمانيافته بودند و دهها تن از آنها کشته و صدها تن مجروح شدند را صرفا ديداري گذرا قلمداد کنيم که ميتوان آنرا برنامه ريزي کرد يا از آن گذشت يا اينکه آنرا صرفا يک تاکتيک براي يک هدف و پاياني مشخص بشمار بياوريم. حتي اين همچون يک بازي روسي در سوريه نيست که هدف روشنش انجام يک معامله پايا پاي در مورد منطقه القرم و همچنين دستيابي به چيزي از کيک منطقه ميباشد بلکه اين موضوع با آمريکائيها کاملا متفاوت است خصوصا که اين ملاقات و ملاقاتهاي ديگر در چشم انداز و خصوصا گردهمايي عظيم ساليانه که قرار است در اوايل ژولاي آينده برگزار گردد چشم اندازهاي روابط جديد آمريکاييها با پرونده ايران را ترسيم خواهد کرد. رابطه اي که ترسيم خطوط آن شروع شده است. رژيم ايران در پهنه هاي گوناگون از وضعيتي وخيم به خود مي پيچد همچنين بايستي به آن بيماري رهبر عالي جمهوري اسلامي را نيز افزود و مطمئنا با توجه به همه اين مسائل ملاقات مک کين ـ رجوي تنها يک هشدار به رژيم ايران نيست بلکه يک پيام خاص ميباشد.
