خبرگزاری «رویترز»، دوشنبه، ۱۶ مرداد اعلام کرد که به شواهدی دست یافته که نشان میدهد یک گروه از هکرهای کره شمالی، سال گذشته حداقل به مدت پنج ماه به طور مخفیانه به شبکههای کامپیوتری یک سازنده اصلی موشک روسیه نفوذ کردند.
بر اساس شواهد فنی بررسی شده توسط رویترز و تجزیه و تحلیل محققان امنیتی، تیمهای جاسوسی سایبری مرتبط با دولت کره شمالی که محققان امنیتی آنها را «اسکار کرافت» و «لازاروس» مینامند، مخفیانه به اطلاعات موجود در سیستمهای شرکت «انپیاو»، که یک دفتر طراحی موشک مستقر در «روتف»، شهری کوچک در حومه مسکو است دست یافتند.
کارشناسان میگویند این حادثه نشان میدهد که چگونه این کشور منزوی، حتی متحدان خود مانند روسیه را در تلاش برای دستیابی به فناوریهای حیاتی هدف قرار میدهد.
خبر این حمله سایبری، اندکی پس از سفر ماه گذشته سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه به پیونگ یانگ برای شرکت در مراسم هفتادمین سالگرد جنگ کره منتشر شد؛ اولین سفر وزیر دفاع روسیه به کره شمالی از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱٫
به گفته کارشناسان موشکی، شرکت مورد هدف که معمولاً با نام «انپیاو ماش» شناخته میشود، به عنوان یک توسعهدهنده پیشگام در زمینه موشکهای مافوق صوت، فناوریهای ماهوارهای و نسل جدید تسلیحات بالستیک عمل کرده است؛ سه حوزه مورد علاقه کره شمالی از زمان آغاز تلاشهایش برای ساخت یک موشک بالستیک بین قارهای که قادر به حمله به سرزمین اصلی ایالات متحده باشد.
بر اساس دادههای فنی، نفوذ هکرها تقریباً در اواخر سال ۲۰۲۱ آغاز شده و تا مه ۲۰۲۲ یعنی زمانی که بر اساس بررسی ارتباطات داخلی شرکت توسط «رویترز»، مهندسان فناوری اطلاعات، فعالیت هکرها را شناسایی کردند، ادامه یافته است.
شرکت انپیاو ماش، در طول جنگ سرد به عنوان یک سازنده برتر ماهواره برای برنامه فضایی روسیه و به عنوان تولیدکننده موشکهای کروز به شهرت رسید.
در سال ۲۰۱۹، ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه، موشک مافوق صوت «زیرکون»، ساخته شرکت انپیاو ماش را به عنوان یک «محصول جدید امیدوارکننده» معرفی کرد که میتواند با سرعتی حدود ۹ برابر سرعت صوت حرکت کند.
به گفته کارشناسان، یکی دیگر از حوزههای مورد علاقه کره شمالی میتواند فرآیند تولید سوخت موشک باشد.
ماه گذشته، کره شمالی موشک Hwasong-18 را آزمایش کرد، اولین موشک بالستیک خود که از سوخت جامد استفاده میکند.
این روش سوخترسانی میتواند امکان استقرار سریعتر موشکها را در طول جنگ فراهم کند، زیرا نیازی به سوختگیری در سکوی پرتاب ندارد و ردیابی و نابودی موشکها را قبل از انفجار سختتر میکند.
شرکت انپیاو ماش یک موشک بالستیک بین قارهای به نام «اساس ۱۹» تولید میکند که سوخت آن به صورت بستهبندی است و در کارخانه انجام میشود، فرآیندی که به نام «آمپولیزاسیون» شناخته میشود و نتیجه استراتژیک مشابهی دارد.