مراسم سالانه جایزه آزادی بيان کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران پنج‌شنبه شب برگزار شد و طی آن محمد مساعد، خبرنگار ايرانی و از برندگان سال ٢٠٢٠، كه به دليل مسائل امنيتي سال گذشته قادر به شرکت در اين مراسم نبود، امسال جايزه خود را دريافت کرد.
مساعد در سال ۹۸ ابتدا به دلیل انتشار گزارش‌هایی درباره فساد و اختلاس نهادها و مقام‌های حکومتی و بار دوم پس از توییتی درباره قطع اینترنت در جریان اعتراضات آبان ماه بازداشت شد و پس از آنکه با حکم دادگاه انقلاب به ۴سال و ۹ماه حبس تعزیری [۴سال حبس قابل اجرا]، ۲ سال ممنوعیت از فعالیت خبرنگاری پس از تحمل حبس و همچنین توقیف لوازم ارتباطی محکوم شد ایران را ترک کرد.
محمد مساعد در پیامی ویدیویی به مناسبت دریافت جایزه آزادی بیان کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران گفت که من از کشوری می‌آیم که دهه‌هاست برای آزادی و زندگی بهتر تلاش می‌کند ولی از استبداد، سوءمدیریت و ظلم رنج می‌برد، از میان مردمی که صدایشان کمتر و کمتر شنیده می‌شود و احساس بی‌پناهی می‌کنند
این روزنامه‌نگار افزود: فاجعه شلیک به هواپیمای مسافربری، فاجعه کشتار بزرگ آبان ۹۸، بحران اقتصادی و فساد گسترده و البته جنایت ممنوعیت واردات واکسن که برای ماه‌ها تلفات کووید در ایران را به شدت افزایش داد، تنها نمونه‌هایی از رنج‌های بی‌شمار مردم ایران هستند.
مساعد گفت نکته مهم درباره تک‌تک فجایع این است که ما هرگز به درستی از ابعاد آن آگاه نشده‌ایم، ما نمی‌دانیم چند نفر در ایران به دلیل کرونا از بین رفتند چون از روز اول آمار مخفی شد. ما نمی‌دانیم چند نفر در اعتراضات سال‌های اخیر کشته شده‌اند و نمی‌دانیم شلیک به هواپیما چرا و چگونه رخ داد.
او گفت که من بخشی از زندگی‌ام را برای پاسخ به سوالاتی از دست داده‌ام که سوال مشترک میلیون‌ها ایرانی بودند.
مساعد اضافه کرد در کشور من سخن گفتن از حقیقت خطرناک است چرا که حکومت نه تنها از خود حقیقت بلکه از جسارتی که در پس گفتن حقیقت پنهان است می‌ترسد و این حقیقت را در کشور من به جرم تبدیل کرده است.
مساعد گفت که جهان ما کوچکتر از آن است که بی‌تفاوتی به وضعیت دیگر انسان‌ها بدون تاوان بماند و در این سال‌ها با همه‌گیری کووید به خوبی تجربه کرده‌ایم که مشکلات جهان ما تا چه اندازه به هم پیوسته‌اند، افزود که اگر کسی تصور می کند رنج مردم ایران یا افغانستان مساله‌ای محدود به خاورمیانه باقی می‌ماند همانقدر نادان است که کسی تصور کند آنچه در غرب رخ می‌دهد تاثیری بر سرنوشت دیگر نقاط جهان ندارد.
این روزنامه‌نگار تاکید کرد که در این شرایط ما خبرنگاران وظیفه سنگینی برای مطلع نگهداشتن جهان از آنچه رخ می دهد داریم و پنهان نگاه داشتن حقیقت با هر بهانه‌ای هم که باشد بحران می‌سازد و بی‌توجهی به بحران فاجعه خلق می کند.
مساعد گفت که حکومت ایران به شکل روزافزونی به خبرنگاران داخلی و خارجی با اخراج، تبعید، پرونده‌سازی برای خانواده‌ها و پروپاگاندای گسترده حمله می‌کند و این روزها برنامه‌هایش برای محدودیت بیشتر اینترنت را پیش می‌برد.
این روزنامه‌نگار خاطرنشان کرد که وضعیت روزنامه‌نگاران در ایران به شدت غیرقابل قبول است و صدها روزنامه‌نگار خوب در این سال‌ها از ایران اخراج یا تبعید شدند، شغل‌شان را از دست داده‌اند یا با زندان، شکنجه، آدم‌ربایی و ترور روبه‌رو بودند.
مساعد افزود که ایران بیش از پیش به سیاه چاله‌ای تبدیل شده که درک درست وضعیت را ناممکن می‌کند. این نه تنها ظلم بزرگی در حق یک ملت در رنج است بلکه خطر بزرگی برای همگان است.
این روزنامه‌نگار گفت باید به این وضعیت پایان داد و من از همه کسانی که صدایم را می‌شنوند می خواهم برای پایان دادن به این وضعیت به ما کمک کنند.
