شکنجه روانی بر اثر مشاهده اعدام‌ها؛ روایت عذرا بازرگان از ملاقات با نرگس محمدی

سایت هرانا(فارسی) ۲۵/۳/۹۹ : « عذرا بازرگان، مادر نرگس محمدی، سخنگو و نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر و زندانی محبوس در زندان زنجان، به شرح وضعیت دخترش پس از ملاقات با وی در این زندان پرداخته است. به گفته عذرا بازرگان، خانم محمدی در این ملاقات به شکنجه های روانی بر اثر مشاهده اعدام زندانیان در زندان زنجان اشاره کرده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از کانون مدافعان حقوق بشر، عذرا بازرگان، مادر نرگس محمدی، زندانی محبوس در زندان زنجان، پس از ملاقات اخیر با دخترش وضعیت وی را توصیف کرده است. خانم بازرگان گفت: نرگس امروز صدای گرفته ای داشت و با حزنی که کمتر از او سراغ داشتم گفت که اول خرداد، صبح زود برای ورزش به حیاط رفتم، چند نفر بودیم. در سکوت صبحگاهی صدای شیون و فریاد و ضجه شنیدیم. ایستادم و به صداها گوش کردم. صدای کودکانی بود که پدرشان را صدا می زدند، فریاد زنانی بود که در فضای زندان می پیچید. اعدام مردی بود که پس از ۴ سال انتظار، به دار آویخته شد. از اجرا تا تحویل جنازه، صدای شیون و فریاد لحظه ای در زندان قطع نمی شد . وی افزود: نرگس می گفت که ۲ روز پیش هم یکی از زنان همبندیش را پس از ۶ سال انتظار اعدام کردند. اعدامی ها ٢۴ ساعت قبل از اجرای حکم به سلول انفرادی قرنطینه منتقل می شوند و این مدت زمان، وقایع اتفاقی هم برای اعدامی و هم برای هم بندانش شکنجه روانی هولناکی است. بک هفته پیش از ماه رمضان هم ۲ نفر از مردان به دار آوبخته شدند .

نرگس محمدی در این ملاقات تصریح کرده است: سال ٩١ در این بند بیش از ١۵ نفر محکوم به اعدام داشتیم. متاسفانه هنوز علی رغم اینکه مجازات اعدام از جرایم قاچاق مواد مخدر برداشته شده اما باز هم در این بند با جرایم قتل و زنا، زنان محکوم به اعدام داریم، و من از این آمار هولناک اعدام در شهرستان کوچکی مثل زنجان در تعجب و وحشتم. جامعه ما پیکر پر درد و رنجوری است و زندان های عادی، زخم های سر باز کرده ای هستند که عمق پیکر پر درد و بی رمق آن را نشان می دهد . نرگس محمدی افزوده است: سال ٩١ بازجوی وزارت اطلاعات در بازداشتگاه ٢٠٩ گفت تو را که ادعای دفاع از حقوق زنان داری میفرستمت به زندان عادی زنان تا بدانی از چه زنانی دفاع میکنی! الان هم با اینکه ١٠ سال از ١۶ سال حبسم صرفا به دلیل فعالیت هایم علیه اعدام است، اما راضی نشدند و من را به زندانی فرستادند تا نظاره گر لحظه به لحظه اجرای احکامی باشم که به دلیل مخالفت با آن، متحمل حبس های سنگین و محرومیت های سختی شده ام .

به گفته خانم محمدی: سال ها تحمل حبس و محرومیت آسان نیست اما تاوان هم زیستی با زنان زیر چوبه دار که دمیدن صبح و روشنایی، مایه نفرت او و باز شدن زودهنگام درهای قفل شده، دلیل مرگ و فریاد هراسناک ناخودآگاه اوست. دردناک و دردناک تر از همه تصویر تلخ و گزنده شهری است که قربانیش نه یک بار بلکه ده ها بار قربانی شده، تا بعد از دیگری و نوبت خودش که قطعاً فرا خواهد رسید در سکوت و تماشاست . در ارتباط با نرگس محمدی گفتنی است، وی که از تاریخ ۱۵ اردیبهشت ١٣٩۴در زندان بسر می برد، برای سه اتهام به ۱۶ سال زندان محکوم شده است. پنج سال برای ” اجتماع و تبانی علیه نظام” یک سال برای “برای تبلیغ علیه نظام” و ده سال برای تاسیس و همکاری با انجمن لگام، انجمنی برای لغو مجازات اعدام، مطالبه ای که از سوی حکومت در ایران تحمل نمی شود. بنا بر ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی و با در نظر داشت «مجازات اشد»، نرگس محمدی باید ١٠ سال زندان را تحمل کند. خانم محمدی روز شنبه ۳۰ آذرماه همراه با ۷ زندانی سیاسی دیگر در بند زنان زندان اوین طی نامه ای از تحصن چند روزه خود در زندان به مناسبت چهلمین روز و در همراهی با خانواده های داغدار اعتراضات سراسری آبان خبر داده بودند.

در پی این تحصن مسئولان زندان اوین خانم محمدی و دیگر زندانیان تحصن کننده را به تبعید به زندان دیگر تهدید کرده بودند که در نهایت روز سه شنبه ۳ دی ماه ۹۸ وی را از زندان اوین به زندان زنجان منتقل کردند . خانم محمدی پس از انتقالش به زندان زنجان، طی نامه ای به شرح وقایع و برخورد رییس زندان اوین و نیروهای امنیتی در جریان انتقال وی پرداخته و از آن به عنوان “ روز نکبتی خشونت عریان مردان امنیتی و زندان علیه من ” یاد کرده بود.».گزارشگران بدون مرز طرح «اتهام‌های ناروا» علیه نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در ایران، را محکوم کرد
تلگرام صدای آمریکا ۲۵/۳/۹۹ : « سازمان گزارشگران بدون مرز «اتهام‌های ناروا» علیه نرگس محمدی، روزنامه‌نگار و مدافع حقوق بشر که از سال ۲۰۱۵ تاکنون در حبس است، را محکوم کرد.