نمایش ۹ دی رژیم
ابراز خوشحالی از سرنگون نشدن!
همان‌گونه که انتظار می‌رفت مراسم ۹دی با کسادی هر چه تمام‌تر مواجه و به شکست مفتضحانه‌ای منجر شد. آن‌هم در شرایطی که رژیم برای بازگرداندن آب رفته به جوی ولایت، این نمایشات را از نان شب هم واجب‌تر می‌داند.
با وجود تمهیدات گسترده آخوندی از جمله برگزاری این نمایش در میدان امام حسین، که ۱۰برابر کوچک‌تر از میدان آزادی، محل همیشگی این نوع نمایشات است؛ حتی خبر از مزدوران و ساندیس‌خورهای قدیمی و شهرستانی و... هم نبود.
وضعیت آن‌قدر مفتضح بود که خامنه‌ای رهبر پوشالی نظام هم به خلاف همیشه، برای ابراز نظر چنته‌اش به‌کلی خالی بود. اگر چه وی در ابتدای جلسهٔ درس خارج در روز سه‌شنبه ۱۰دیماه مجبور شد به نکاتی اشاره کند؛ اما جز حرف‌های «صد من یک غاز» همیشگی چیزی برای گفتن نداشت.
خامنه‌ای در ابتدای اظهارات خود در حالی‌که از فرط سوزش، قیام‌کنندگان آبان را «عده‌ای اقلیت در داخل» می‌خواند؛ تا به مزدورانش قوت قلب بدهد، نتوانست خوشحالی‌اش را از سرنگون نشدن پنهان کند و چنین گفت: «اگر صدها بار هم برای نعمت هوشیاری این ملت سجده شکر به جای آورده شود، باز هم کم است».(سایت خامنه‌ای ۱۰دی ۹۸)
نکتهٔ قابل توجه دیگر این بود که کسادی مفرط ضدتظاهرات رژیم به خامنه‌ای اجازه نداد که طبق معمول از کد آخوندی میلیونی استفاده کند؛ لذا برای تکرار شعارهای تو خالی همیشگی چشمهٔ دیگری از دجالیت آخوندی را به‌نمایش گذاشت. خامنه‌ای عمداً خودش را به کوچه علی‌چپ زد و به‌جای نهم دی ماه که موضوع اظهاراتش بود، از بیست و دوم بهمن‌ماه یاد کرد و «به خیابان آمدن میلیون‌ها نفر در۲۲بهمن» را مستمسک قرار داد تا افتضاح کسادی ضد‌تظاهراتش را بپوشاند! وی گفت: «به خیابان آمدن میلیون‌ها نفر در ۲۲ بهمن با گذشت حدود ۴۰ سال از انقلاب اسلامی، نشانه‌ٔ قدرت نظام اسلامی در بسیج مردمی است که این موضوع در دنیا بی‌نظیر است».(همان منبع)
«اقیانوس ملت» رویایی که خامنه‌ای به گور می‌برد
خامنه‌ای که از فرط افلاس جرأت نداشت روی تعداد شرکت‌کنندگان مانور کند، با وقاحت شمار ناچیز مزدورانش را «اقیانوس یک ملت» نامید و با ردیف کردن یک چند جملات تو خالی و منتسب کردن خود و نظامش به ضدیت با «ظلم و تبعیض» چنین گفت: «نظام سلطه با هر تفکر و جریان ضد ظلم و تبعیض در دنیا مخالف است اما زمانی در مقابل جریانی با تمام وجود به معارضه برمی‌خیزد که آن جریان توانسته باشد اقیانوس یک ملت را به حرکت درآورد».(سایت خامنه‌ای ۱۰دی ۹۸)
تنها حرف جدی خامنه‌ای در خلال اظهاراتش هشدار دادن به مزدورانش برای حفظ و تقویت نظام بود که قبل از هر چیز هراس از خیزش‌های آینده و کابوس سرنگونی نظام پوسیده‌اش را به نمایش می‌گذارد. وی به عمال نظام چنین گفت: «باید این قدرت را حفظ و روزبه‌روز تقویت کرد».(همان منبع)
در توصیف افتضاح نمایش ضدتظاهرات ۹دی همین بس که رسانه‌های حکومتی که قرار بود با بزرگ‌نمایی نمایش «اقتدار» خوراکی برای دهه «بصیرت» نظام تهیه کنند، در همان روز اول ساکت شدند و ناگزیر به نمایش چند تصویر از حضور مزدوران محلی در سالنهای کوچک و مساجد در شهرستانها اکتفا کردند.
در این نمایش رسوا، نه فقط مردم ایران که بسیاری از رسانه‌های بین‌المللی به‌وضوح دیدند که وحشت از خیزش‌های بعدی و سرنگونی تمامی ارکان نظام پوسیده ولایت را در بر گرفته است. آن‌قدر که حتی نتوانستند برای یک روز ـ مانند گذشته ـ مزدوران شهرستانی و خانواده‌هایشان را در میدان آزادی جمع کنند و بخشی از میدان را با نیروهای اجاره‌ای پر کنند.
هراس از انفجاری دوباره در تمام شهرستانها که خون مردم بی‌گناه به فرمان خامنه‌ای ریخته شد خواب و قرار از کف جنایتکاران و مزدوران سرکوبگر ربوده به‌نحوی که نمی‌توانند منطقه و شهرشان را برای ساعتی ترک کنند. این تنها شمه‌ای از قدرت و اقتدار قیام است که جهان در ۹دی به چشم دید.
