کوریر دلاسرا
در چارت بزرگ سازماندهی سوسیال‌دموکرات‌ها
الدار ممدوف مشاور سیاسی معرفی شده است
او دارای پاسپورت لتونی است و اصلیت ایرانی و مقدونیه‌ای دارد
برخی منابع گفتند، دفتر او در بروکسل
روزنامه ایتالیایی کوریردلاسرا طی گزارشی از افتضاح قطر گیت در پارلمان اروپا، از حمله پلیس بلژیک به دفتر یکی از مبلغان سینه‌چاک دیکتاتوری آخوندی در بروکسل و پلمب آن خبر داد.
این فرد که الدار ممدوف نام دارد و تحت عنوان «مشاور» گروه سوسیال‌دموکرات‌ها در پارلمان اروپا فعالیت می‌کند، سال‌هاست در شیطان سازی علیه مجاهدین فعال است و در ارتباطاتش با نمایندگان پارلمان اروپا، لجن پراکنی های اطلاعات آخوندی علیه مجاهدین را تکرار می‌کند. او در این سال‌ها هم‌چنین مقالات متعددی علیه مجاهدین نوشته است.
کوریردلاسرا در گزارش خود تحت عنوان «قطر گیت، بازیگران رشوه عظیم و مشاور مرموز...»، می‌نویسد: «وقتی زیرکمیته حقوق بشر (پارلمان اروپا) به‌ورود آزاد شهروندان قطر به اروپا رأی داد، فرانچسکو جورجی به‌عنوان علامتی از خوشنودی دوجانبه، با دوستش الدار ممدوف دست داد... در چارت بزرگ سازماندهی سوسیال‌دموکرات‌ها... الدار ممدوف ۵۰ ساله یک مشاور سیاسی برای امور خارجی معرفی‌شده است؛ او دارای پاسپورت لتونی است و اصلیت ایرانی و مقدونیه‌ای دارد. برخی منابع گفتند، دفتر او در بروکسل توسط ژاندارمری بلژیک مورد حمله قرار گرفت و پلمب شد. منافع او همواره یک حوزه را در برمی‌گیرد. در استراسبورگ و بروکسل این امر به‌خوبی شناخته‌شده است که او یک «لابی (رژیم) ایران» است... نمایندگان پارلمان اروپا از این گروه به یاد می‌آورند که هر بار یکی از آن‌ها در صحبت درباره قطر، یکی از متحدان اصلی (رژیم) ایران، از واژه‌های تندی استفاده می‌کرد، ممدوف وارد می‌شد و تلاش می‌کرد موضع آن (نماینده) را نرم کند. او اغلب به هدفش می‌رسید و پیشنهاد کمیسیون (اتحادیه اروپا) درباره ویزای ورود (به اروپا) همین را نشان می‌دهد که البته بعد از دستگیری‌های جمعه گذشته متوقف شد...».
پیش‌تر رسانه‌های آذربایجان جزییات دیگری را از فعالیت‌های ممدوف در خدمت رژیم آخوندی در پارلمان اروپا و هم‌چنین سفرش به ایران را افشا کرده بودند. رسانة Z.A. در ۲۷ آبان گذشته تحت عنوان «تراژدی مأمور ممدوف»، گزارش داد: «طی ۱۵ سال گذشته، الدار ممدوف... از یک دیپلومات و تحلیل‌گر آینده‌دار به‌یک مأمور به‌دردنخور سپاه پاسداران تبدیل شده است».
به‌نوشته این منبع: «الدار ممدوف یک مأمور (رژیم) ایران و در دوایر بروکسل به‌خوبی شناخته‌شده است و به‌طور مکرر از او در سفارت (رژیم) ایران در بلژیک استقبال می‌شود...».
آ.زد.، می‌افزاید: «پوشیده نیست که «مأموریت‌های» ممدوف که به‌طور مرتب توسط بودجه سپاه پاسداران تأمین می‌شود، شامل اشاعة تئوری‌هایی در مطبوعات غربی و محیط دانشگاهی اروپا درباره مواضع خنثی و حتی غرب‌گرایانه جمهوری اسلامی است؛ (این مواضع) با زرورق‌های لیبرالی ارائه می‌شود تا تأثیر موردنظر را داشته باشد...». آ.زد. که تصویری از ممدوف با رفسنجانی در ایران را در این گزارش منتشر کرده، اضافه می‌کند: «این شهروند ۵۰ ساله اهل لتونی... قبلاً برای وزارت‌خارجه آن کشور کار می‌کرد، اما توسط سفارت لتونی در ایالات‌متحده فراخوانده شد؛ چراکه به‌عقیده سرویس‌های مخفی آمریکا، او روابط «بیش‌ازحد نزدیکی» با نمایندگان (رژیم) ایران در آمریکا داشت و این امر، با چارچوب فعالیت‌های دیپلماتیک در تضاد است... درنتیجه، ممدوف پس از این‌که شرکای آمریکایی‌ِ لتونی او را متهم به‌سمپاتی مفرط به‌رژیم آخوندی حاکم بر ایران کردند، ناچار شد از وزارت خارجه استعفا بدهد.
در این گزارش هم‌چنین آمده است:
در پایان سال ۲۰۰۷، ممدوف یک سفر کوتاه به ایران داشت. در همان سال او به یک شغل به‌عنوان مشاور سیاسی در گروه سوسیال‌دموکرات‌ها در پارلمان اروپا دست‌یافت. از آن زمان، در هماهنگی نزدیک با سفارت (رژیم) ایران در بروکسل، او به‌طور مستمر در راستای ترویج طرح و برنامه‌های این (رژیم) در پارلمان اروپا در مناسبت‌های مختلف و هم‌چنین در مطبوعات اروپا و خاورمیانه کارکرده است.
هم‌زمان مسؤولیت‌های او در قبال (رژیم) ایران، شامل شناسایی هدفهای بالقوه برای یارگیری در میان افراد سیاسی، متخصصان و آکادمیسین‌ها در بروکسل و ایجاد شرایط لازم برای اولین ارتباط آن‌ها با رابطین سپاه پاسداران بوده است».
رسانه آ.زد. آذربایجان در بخش دیگری از گزارش خود، می‌نویسد: «درحالی‌که فعالیت‌های الدار ممدوف در پارلمان اروپا سؤال‌های جدی‌ای را ایجاد نکرد، در مقر مرکزی ناتو در بروکسل، رویکرد کاملاً متفاوتی نسبت به او به وجود آمد.
منابع دیپلماتیک در یک کشور اروپایی به ما گفتند که ممدوف به‌طور مکرر تلاش کرده اعتماد اعضای این سازمان را جلب کند. اما برخلاف پارلمان اروپا، وقتی بحث بر سر اطلاعات امنیتی و مصونیت لابی‌گران دشمنان غرب در میان باشد، ناتو مرکز خیلی بازی به شمار نمی‌رود. همه تلاش‌های ممدوف برای برقراری ارتباط و برگزاری «مراسم‌های مشترک»، توسط مقر مرکزی ناتو، محترمانه اما قاطعانه رد شد».
نمونه‌هایی از تکرار اراجیف اطلاعات آخوندی علیه مجاهدین
توسط الدار ممدوف در توئیتر
ممدوف در نوامبر گذشته در یک پیام توئیتری، نوشت: «سازمان مجاهدین که به شورای ملی مقاومت ایران هم شناخته می‌شود، یک فرقه غیر دموکراتیک است که توسط ایالات‌متحده و اتحادیه اروپا یک طرف حساب معتبر شناخته نمی‌شود.
او در ۱۰ ژوئیه ۲۰۲۱ (۱۹ تیر ۱۴۰۰) نیز در واکنش به برگزاری اجلاس جهانی ایران آزاد، نوشت: «شرم‌آور و خجالت‌آور است! مجاهدین خلق یک فرقه مغشوش است، نه یک نیرو برای دموکراسی در ایران».
مأمور رژیم آخوندی در پارلمان اروپادر نوامبر ۲۰۲۲ هم‌چنین نخست‌وزیر وقت اسلوونی آقای یانس یانشا را به دلیل پیام ویدئویی‌اش به‌اجلاس جهانی ایران آزاد مورد حمله قرار داد و نوشت که یانشا «در کنوانسیون آنلاین فرقة استبدادی مجاهدین خلق شرکت کرد. این اقدامی بی‌پروا و غیر قابل قبول است؛ به‌خصوص برای کسی که ریاست دوره‌یی اتحادیه اروپا را به‌عهده گرفته است».
به‌گفتة منابع مطلع، ممدوف در ۱۵ سال گذشته، لابی و یکی از رابطان اصلی رژیم در پارلمان اروپا بوده است؛ به‌نحوی‌که پس از ورود او به پارلمان به‌عنوان «مشاور» در سال ۲۰۰۷، وابسته پارلمانی سفارت رژیم دیگر به‌پارلمان اروپا فرستاده نمی‌شد و فعالیت‌های خبرگیری، و لابی‌گری رژیم از طریق ممدوف انجام می‌شد.
وی در دوره‌های مختلف، هرماه، یک یا دو مقاله علیه مجاهدین و نمایندگان حامی مقاومت ایران در پارلمان اروپا، با هدف وادار کردنشان به قطع رابطه با مقاومت، در رسانه‌های مختلف منتشر می‌کرد.
ممدوف در چندین نوبت تلاش کرد وارد جلسات گروه دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا بشود و آن را برهم بزند که مسئولان حفاظت پارلمان او را متوقف کردند.
تمرکز اصلی فعالیت‌های ممدوف روی گروه سوسیال‌دموکرات‌ها در پارلمان اروپا بود که خود تحت عنوان مشاور در آن فعالیت می‌کرد. وی پیگیرانه نمایندگان این گروه را از برقراری هرگونه ارتباطی با نمایندگان و حامیان مقاومت و حتی حمایت از بیانیه‌های محکومیت جنایات دیکتاتوری آخوندی برحذر می‌داشت.
او هم‌چنین به دلیل نقشی که در هیئت رابطه با رژیم در پارلمان اروپا داشت، بسیاری از قطعنامه‌هایی را که توسط نمایندگان پارلمان در محکومیت نقض حقوق بشر و اعدام‌های رژیم ارائه می‌شد، متوقف و از دستور کار خارج می‌کرد و اگر موفق نمی‌شد، متن قطعنامه را به‌نحوی‌که موردپسند رژیم باشد تغییر می‌داد.
به‌عنوان نمونه یکی از قطعنامه‌هایی که به نحو عجیبی از دستور کار پارلمان اروپا خارج شد، قطعنامه فوری در واکنش به اعدام جنایتکارانة ریحانه جباری در اواخر سال ۱۳۹۳ بود.
