فرار مغز ها
روزنامه حکومتی آرمان ملی (۲بهمن۹۹) با اشاره افزایش گسترده فرار مغزها از ایران می‌نویسد: «کشورهای دارای بیشترین جمعیت ایرانی (افراد متولد ایران) امارات متحده عربی، ایالات‌متحده آمریکا، کانادا، آلمان، انگلستان، ترکیه، سوئد، استرالیا، کویت، هلند، قطر، فرانسه، نروژ، اتریش، دانمارک، ایتالیا، عراق، سوئیس و بلژیک هستند. آمارهای سال۲۰۱۹ نشان می‌دهد
به‌طور کلی یک‌میلیون و ۳۰۱هزار و ۹۷۵ ایرانی به این کشورها مهاجرت کرده‌اند، در حالی‌که در سال۱۹۹۰ آمار ایرانیان مهاجر در کل جهان ۶۳۱هزار و ۳۳۹نفر بوده است. آمارهای جهانی هم‌چنین می‌گوید غالب ایرانیان مهاجر تحصیل‌کرده و متخصص‌اند. این آمار در شرایطی از سال۱۳۹۰ تا ۹۹ دو برابر شده که طی سالیان اخیر، به‌دلیل مشکلات اقتصادی، مهاجرت از نخبگان به افراد سطوح پایین جامعه کشیده شده و حالا هزاران ایرانی، در کمپ‌ها یا زندانهای کشور دیگر در انتظار سرنوشت‌شان هستند».این روزنامه حکومتی با اشاره به ضررهای کلان اقتصادی فرار مغزها می‌افزاید: «در شرایطی فرار مغزها و مهاجرت نخبگان به کشورهای اروپایی و آمریکایی افزایش پیدا کرده، که این موضوع به غیر از از دست‌دادن نیروی انسانی ماهر، موجب میلیون‌ها دلار خسارت در هزینه سرانه جمعیت در کشور می‌شود».
در مصاحبه این روزنامه حکومتی با مجید ابهری، جامعه‌شناس حکومتی نوشته شده است: «فرار مغزها در چند سال اخیر ۳۰۰برابر بیشتر از جنگ ایران و عراق به اقتصاد ایران ضرر زده است»
این روزنامه به‌نقل از عبدالخالق، کارشناس‌ارشد بانک جهانی نوشت: «فرار مغزها دو برابر در‌آمد نفتی به ایران ضرر و زیان وارد می‌کند».
آرمان ملی با اشاره به موج بیکاری در ایران که یکی از دلایل افزایش مهاجرت ایرانیان است نوشت: «در تازه‌ترین اظهارنظر، رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان اعلام کرده که ۲۵۰هزار مهندس در ایران بیکار هستند. فردی که هم استعداد دارد و هم از تحصیلات عالیه برخوردار است، زمانی‌که با سرخوردگی بیکاری مواجه می‌شود، قطعاً اولین گزینه او مهاجرت است».
مجید ابهری در مصاحبه با این روزنامه با اشاره به امتیازهای ویژه سران و خانواده‌های آنها گفت: «وقتی یک تحصیل‌کرده با مدرک عالی می‌بیند که یک نورچشمی و آقازاده با مدرکی خیلی کمتر، پست و شغل عالی و بالایی احراز می‌کند، سرخوردگی و احساس تبعیض او را تا حد منجمد شدن پیش می‌برد. سرمایه‌های اصلی و اساسی هر کشور حلقه‌های چاه و میادین گاز و معادن نیست، بلکه سرمایه آن کشور مغزها و استعداد‌های جوان است».
