دانه درشتهای فساد .
کمتر روزی است که رسانه‌ها و سردمداران و مهره‌های حکومتی در مورد فساد نهادینه اقتصادی ننویسند یا نگویند، فسادی که به‌گفته اسحاق جهانگیری موریانه‌ای است که به جان رژیم افتاده است.
البته معاون آخوند حسن روحانی چنین القا می‌کند گویا فساد امری عرضی است که بر نظام عارض شده، اما واقعیت این است که این فساد نهادینه و ساختاری است و با نظام ولایت در هم آمیخته است.
وقتی هم در این حاکمیت از اقتصاد بحث می‌شود، منظور ملغمه‌ای است که هیچ بنیاد مشخصی ندارد و تنها ویژگی آن رانت و فساد است.
اقتصادی که متولیان آن خود دزد و غارتگر هستند و به چیزی جز خالی کردن جیب مردم و غارت آنها نمی‌اندیشند. به عبارت دیگر آنها تمام راه‌کارها و سیاست‌های اقتصادی را برای چپاول هر چه بیشتر مردم هموار کرده‌اند.
سعید لیلاز یکی از عناصر وابسته به باند کارگزاران این وضعیت را چنین توصیف کرده است: «آن‌چیزی که در ایران اتفاق افتاده در تمام ۴۰سال گذشته صرف‌نظر از ۵، ۶ و ۷ دولت متفاوت هستند که همه را در راستای تشدید غارت دیدم. خصوصی‌سازی در ایران با توجه به مسیری که طی کرده جز تشدید غارت و انتقال رانت از منابع دولتی به طبقات وابسته به حکومت و به آن دولت چیزی نبوده است». (سایت نود اقتصادی ۲۸فروردین ۹۹)
وزات‌خانه‌ها، نهادهای انتظامی و امنیتی و حتی جزیی‌ترین و کم اهمیت‌ترین نهاد نظیر شورای قلابی در شهرها نیز تماماً درگیر فساد هستند.
اخیراً تعدادی از اعضای شورای قلابی در شهرهای مختلف به جرم فساد تحت تعقیب قوه قضاییه خامنه‌ای قرار گرفته‌اند.
روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران ۱۲مهر۹۹ نوشت: «با گذشت ۲۰سال از تشکیل شورای شهر، نه تنها به پیشبرد امور شهری کمک شایانی نشده است، بلکه اکنون ذهنیت مردم از نهادهای شهری، بیشتر منفی و کارچاق‌کنی است. این ذهنیت، البته چندان بی‌مصداق هم نیست، در همین دوره اخیر، شورای شهر ۲۰۰شورای شهری و شهردار منتخب شورای شهر به‌دلیل رانت و فساد مالی بازداشت شده‌اند، چند شورای شهر هم به‌دلیل حجم بالای بازداشتی‌ها از رسمیت افتاده است. کمتر استانی است که اعضای شورای شهر یا شهرداران آن به‌دلیل رانت و فساد مالی بازداشت نشده باشند. لواسان، رودهن، شهریار، بوشهر، بندرعباس، اهواز، مسجدسلیمان، ویس، ساری، سلمانشهر، رودسر، تبریز، مهاباد و ایرانشهر از جمله شهر‌هایی بوده‌اند که شهرداران یا اعضای شورای شهر آنها به‌دلیل رانت و فساد مالی بازداشت شده‌اند. هر چند مجموع مبالغ حیف و میل شده از سوی این مدیران به‌طور دقیق اعلام نشده است، اما یک حساب سرانگشتی حاکی از چند هزار میلیارد تاراج بیت‌المال به‌دلیل فساد این عده است».
به‌نوشته روزنامه ابتکار ۱۲مهر۹۹: «فساد اقتصادی در کشور مزمن شده است و در غیبت ساختار شفاف و نظارت هوشمند، فاسدان مانند زالو خون اقتصاد را می‌مکند. دیوان کشور هم‌چنان پرهزینه و گران اداره می‌شود و بوروکراسی کشور گرفتار دو چالشِ اطاله و هزینه است».
د ر همین رابطه یک کارشناس حکومتی به نام علی صابری تولایی گفت: «نگاه نظام رسمی ما این است که ما یک ساختار و سیستمی داریم خیلی کشور خوب است و گل و بلبل است. حالا آن پاشنه کفش‌مان آلوده شد یک کم. یک آب می‌کشیم مثلا آن آلودگی‌اش از بین برود. این نگاهی است که ما داریم، نه آقا خوب صورت و تصویر مسأله را بفهم وقتی خوب بفهمی می‌بینی اولاً پاشنه کفشت آلوده نشده، تا زانو هم نه ما تا گردن فرو رفتیم در فساد و تا هرجا که فکر کنیم رسوخ کرده است». (تلویزیون شبکه چهار ۲۳آبان ۹۸)
بسیار روشن است که این فساد ناشی از ساختار قدرت است، ساختار قدرتی که باعث شده نهادهای وابسته به خامنه‌ای بسیاری از گلوگاههای اقتصادی کشور را در چنگ خود بگیرند.
آنها با اتکاء به قدرت بی‌حدوحصر ولی‌فقیه از هر گونه حسابرسی معاف و برای هر چپاول و فتنه و فساد اقتصادی از اموال غارت شده مردم دست باز دارند.
فساد متکی «به ساختار شخصی قدرت» خامنه‌ای و بیت او آن‌چنان نهادینه شده و بیداد می‌کند که همدلی نوشت: «به قدری شر و فساد همه‌گیر و عادی است که در منابر و مواعظ عمومی توجیه و عذری برای فرار از مسئولیت قلمداد می‌شود».
همدلی به یک مورد از این فسادها توسط آخوند علیرضا پناهیان واعظ دربار خامنه‌ای اشاره کرده که: «آن شیخ صاحب تریبونی که -به قول حضرت حافظ-چون به منبر است جلوه‌هایی درخشان از خود می‌افشاند، اما آن «کار دیگر»ی را که در «خلوت» دست به آن یازیده (املاک بسیار گران قیمت به کف آورده را هدیه رفقا پنداشته) نه تنها فساد باز نمی‌شناسد، بلکه لابد «هبه بین‌الحباب» می‌داند و با عادی‌سازی این کار، آن را به دیگرانی که در رأس امور قرار دارند نیز نسبت می‌دهد. رفقای مورد بحث، به اشخاص متنفذ هدیه می‌دهند، در فروش و پیش‌فروش املاک خود اشخاص متنفذ کشوری و لشکری را که در رأس قدرت و در مقام تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی هستند، مورد عنایت قرار داده و بیشترین ارفاق‌ها و تخفیف‌ها و حتی بخشش‌ها را نسبت به آنها روا می‌دارند». (همدلی ۱۲مهر۹۹)
معلوم نیست چرا این هدیه رفقا فقط به آخوندهایی نظیر پناهیان و صاحب منصبان کشوری و لشکری در رأس قدرت داده می‌شود، نه به مردم محروم حلبی‌آبادها، گود نشینان، حاشیه‌نشینان و سایر اقشار فقیر جامعه که اکثریت ۹۶درصدی مردم را در برمی‌گیرد، بلکه آنها باید تاوان چنین فسادها و دزدی‌هایی را از جیب و سفره‌شان بپردازند.
اضافه بر نهادهای وابسته به خامنه‌ای و دولت ضدمردمی، نو کیسه‌ها و رانت‌خواران و دلالان وابسته به رژیم نیر با تسلط بر بخشی از گلوگاهها و شاهرگ اقتصادی کشور، کیسه‌های خود و قدرت‌مدارانی را که به آنها وابسته‌اند را پر کرده، و مابه ازای آن جیب و سفره مردم را خالی کرده‌اند.
فساد نهادینه شده در ارکان حاکمیت آخوندی پدیده ناشناخته‌ای نیست، علی خامنه‌ای به‌عنوان قلب و مغز این ساختار اعتراف کرد فساد مانند یک اژدهای هفت سراست او گفت: «فساد مثل اژدهای هفت سر افسانه‌ها است. یک سرش را که می‌زنی با شش سر دیگر حرکت می‌کند از بین بردنش آسان نیست. آن کسانی که منتفع از فساد هستند برخورد با آنها کار سختی است» . (تلویزیون شبکه خبر۱۹ بهمن۹۶)
خامنه‌ای یک بار دیگر از فساد به‌عنوان «اژدهای هفت سر»نام برد و به‌اصطلاح بر ضرورت «مبارزه با فساد» تأکید کرد! (خبرگزاری فارس ۲۲مرداد ۹۷)
اگر چه خامنه‌ای مشخص نکرد سر و مغز اژدها چه کسی است، آن هفت سر فساد در کدام ارگانها و نهادهایی هستند، ازچه کسی فرمان می‌گیرند و وابسته به چه کسی هستند، و کدام قانون به آنها این حیطه وسیع از اختیارات در غارت و چپاول مردم ایران را داده است، اما او یک تصویر کامل و جامع از رژیم در زمینه غوطه‌ور شدن آن به فساد ارایه داد.
تصویر فسادی که روزنامه همدلی آنرا به «ساختار شخصی و فامیلی و رفافتی قدرت» نسبت داد، ساختاری که شخص خامنه‌ای و بیت او به‌وجود آورده، و هدیه و هبه رفقا! به آخوند پناهیان و هدیه سایر رفقا به اکبر طبری معاون قضاییه نیز در ارتباط با همین ساختار فاسد است.
البته تنها این عناصر نیستند که مورد لطف و عطای رفقا و دوستان قرار گرفته‌اند، آنها کسانی هستند که به‌قول «علمای» حوزه‌های آخوندی از متأخرین در راه بسیار هموار فتنه و فساد هستند.
پیش کسوتان آنها کسانی مانند آخوند محمد یزدی، آخوند صادق لاریجانی، حداد عادل، کسانی که پرویز فتاح گماشته خامنه‌ای در رأس بنیاد مستضعفان از آنها نام برد، و یک دوجین از مقامات و نهادهای فاسدی نظیر سپاه پاسداران ضدمردمی که رئیس‌جمهور قبلی نظام از آنها به‌عنوان برادران قاچاقچی نام برد..
