گزیده روزنامههای حکومتی
بنبست بیراهحلی پشت دیوار انفجار اجتماعی
روزنامههای حکومتی روزسیزدهم مهر، بنبستها و بیراهحلیهای نظام را در عرصههای مختلف اجتماعی، اقتصادی، منطقهیی و بینالمللی به نمایش گذاشتهاند. در تمامی این عرصهها چشمانداز قیام و انفجار اجتماعی و بنبست و بیراهحلی نظام دیده میشود.
از جمله روزنامه همدلی در سرمقاله خود نوشته است: «اعتراضات در سالهای ۹۶ و ۹۸ عمق بیاعتمادی و فاصلهگیری مردم از جریانها و گروههای سیاسی و بهویژه اصلاحطلب را بهخوبی نشان داد. بعد از آن هیچ طرح و برنامهیی نبوده است که بیانگر اندکی اعتماد مردم به نهادهای قدرت و گروههای سیاسی باشد. هر شعار و خواستهای که از سوی این نهادها صادر میشود با بیتفاوتی وبیاعتمادی محض اکثریت مردم روبهرو میشود. عدم اعتماد به رسانههای رسمی از جمله صدا و سیما را باید از همین زاویه نگریست». این روزنامه در ادامه هشدار داده: «این درجه از بیاعتمادی موجود در جامعه امروز ایران نشانه خطرناکی»است.
جهان صنعت هم نوشته است: «مشکلات و چالشهای اقتصاد ایران آنقدر گسترده و پراکنده شده که کنترل و حل آن از اراده و قدرت دولتمردان خارج است. مجموعه این مسائل موجب شده اقتصاد ایران آبستن بحرانهای زیادی شود که میتواند تبعاتی همچون افزایش نارضایتیهای عمومی را بهدنبال داشته باشد».
رسوایی دروغدرمانی
روزنامههای هر دو باند حاکم با فاصله گرفتن از ادعاهای روحانی، به نفرت مردم از این ادعاها اذعان کردهاند.
وطن امروز از باند خامنهای نوشته است: «شاید رئیسجمهور در جملات اخیر خود، قصد داشته با ملت در این اوضاع بحرانزده و بیسابقه اقتصادی، شوخی کنند! اگر اینگونه باشد، ایشان زمان مناسبی را برای شوخی با مردم در نظر نگرفتهاند، زیرا نگرانی از تورم لحظهای و افسارگسیخته، جایی را برای نشاندن لبخند بر لبان مردم باقی نگذاشته است».
آفتاب یزد هم نوشته است: «رئیس دولت تدبیر بیآن که بداند ایران و آلمان در مسائل اقتصادی، فاصلهیی کهکشانی دارند، ناگهان این ادعا را مطرح میکند که وضع اقتصادی ما از آلمان نیز بهتر است!... اصل این قیاس، اصلاً قیاس بسیار غلطی است و در هیج جنبهای نمیشود این مقایسه را انجام داد... مشکل ما از اقتصاد خواندههای کج فهمی است که متأسفانه اقتصاد ایران را درست نفهمیدهاند.
اکنون دیگر عصر و عهد «بوق» نیست که تنها عده کمی سواد داشته باشند الآن دیگر حتی یک بچه کوچک هم با شنیدن این صحبتها خندهاش میگیرد».
انزوای جهانی و چشمانداز خفگی اقتصادی
در روزنامههای باند مغلوب به رفتار ضد و نقیض نظام در مورد بحران قره باغ اشاره شده. از جمله گفتهاند از یکسو در بیانیهٔ امام جمعههای خامنهای از آذربایجان حمایت شده و در عمل تجهیزات روسی را از مرز برای ارمنستان عبور دادهاند. ولی بحرانهای اخص خود رژیم با جامعه جهانی مطالب بیشتری را به خود اختصاص داده.
آفتاب یزد نوشته است: «یکی از عوامل مخرب بر اقتصاد کشور حضور ایران در لیست سیاه افای تی اف است که محصول عدم رأی مثبت مجمع تشخیص مصلحت نظام به لوایح چهار گانه بهشمار میرود. نپذیرفتن الزامات اف. ای. تیاف که در واقع خود یک بستر حقوقی در جهان بهشمار میرود این چالش را ایجاد کرده که حتی کشورهایی مانند چین و روسیه نیز ریسک داد و ستد مالی با ایران را نپذیرند. این خود تحریمی در واقع ناشی از تصمیماتی است که تناسبی با شرایط بینالمللی ندارد».
مردمسالاری هم نوشته است: «امروزه هر کسی ادعا کند که انتخابات آمریکا یک مسأله داخلی است در مورد ایران که شرایط بهمراتب مهمتر است. بدون ملاحظه و نفاق با خویشتن باید گفت روند کلان سیاستها و مناسبات جهانی و منطقهیی که بماند؛ حتی چگونگی مدیریت حقوق ماهیانه، کم و زیاد شدن سفره مردم، تورم، نوسانات ارزی، نرخ سکه و طلا، زمین، مسکن و غیره همه و همه مستقیم و غیرمستقیم به این انتخابات و خروجی آن گره خورده است».