رخداد ـ تصویر تلخ و گامهای آتشین به این تصویر توجه کنید.
و این عبارت عکاس: تلخ‌ترین عکس عمرم را امروز دیدم.
این همهٔ داستان، ماجرا و قصه پرغصه اهواز ماست.
اهواز ۲۴۰۰ کیلومتر شبکه فاضلاب دارد که ۱۱۰۰ کیلومتر آن فرسوده است و آب‌های آلوده را به اماکن عمومی، ساختمانها و مناطق مسکونی هدایت می‌کند.
و این‌جا خیابانهای فاز دو امیرآباد آبادان است که در فاضلاب غرق شده.
این محصول چهل سال غارت و جنایت نظامی‌ست که بابت همین آلودگی هم از مردم طلبکاری می‌کند.
آخوند روحانی ـ ۱۲تیر ۹۹:
«کل تصفیه خانه‌های فاضلاب کشور فقط ۴عدد بوده یعنی از ۴عدد ما امروز رسیدیم به ۲۴۲ تصفیه خانه فاضلاب».
یک مادر خوزستانی:
«آیا خدا راضی می‌شود که این‌گونه تشنگی و ناپاکی ما را از پای درآورد؟
آیا شما این آب آلوده به فضولات حیوانی را می‌نوشید؟
آیا خدا و بندگانش راضی می‌شوند که ما از تشنگی بمیریم؟
این اوضاع تا کی ادامه خواهد یافت؟».
این‌جا دهکده‌ای غریب در آن‌سوی جهان نیست. این‌جا سرزمین زرخیز اهواز است که کودکانش در فاضلاب بازی می‌کنند.
و این هم اعتراض کارکنان آب و فاضلاب مقابل استانداری خوزستان.
کارکنانی که در کوران کرونا و توفان گرانی، ۵ماه حقوق نگرفته‌اند.
در سیستان و بلوچستان حتی لوله‌های سالم، لایروبی نشده و در اغلب مناطق، آب، گل‌آلود، و شهر آلوده است.
آخوند روحانی ـ ۱۲تیر ۹۹:
«با افتخار می‌توانیم حرف بزنیم که از چهار تصفیه خانه به ۲۴۲ تصفیه خانه رسیدیم.»
و این چشمهٔ فاضلاب در کف خیابان یکی از تصفیه‌خانه‌هایی است که آخوند شیاد به آن افتخار می‌کند.
تصویر تلخ را با گامهای آتشین دود می‌کنیم. تنها پاسخ غارتگرانی که نان را از سفره‌ها و حیات را از طبیعت ربودند شراره‌های آتش و شورش و قیام است.
