۱۳۹۹ فروردین ۱۶, شنبه

کرونا در رسانه‌های آمریکا؛ بازار ‘روغن‌بنفشه‌فروشان’ آمریکایی هم رونق گرفت

با عبور تعداد مبتلایان به ویروس کرونا از مرز ۲۶۰ هزار نفر در آمریکا در ظهر روز جمعه، سوم آوریل، و همچنین تخمین ۱۰۰ تا ۲۴۰ هزار مرگ بر اثر کرونا در این کشور، هراس و ناامیدی بخش بزرگی از جامعه آمریکا را فرا گرفته و فرصت مناسبی برای سودجویانی پدید آورده که با “معجون‌های شفابخش” به دنبال یک شبه میلیونر شدن‌ یا رواج نظریه‌های توطئه‌اند.


در این میان، کرونا به خط مقدم نبرد ‘زیرپوستی’ دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان بدل شده و منتقدان تندروتر حتی “دستان دونالد ترامپ را آلوده به خون” قربانیان می‌خوانند اما خود او معتقد است که عملکرد کاخ‌سفید قابل ستایش است و اگر اقدامات اولیه او مانند بستن مرز آمریکا بروی چین و اروپا نبود، پیش‌بینی تلفات کرونا از ۱.۶ تا ۲.۲ میلیون نفر می‌بود.
آیا ترامپ مستاصل شده؟

جان اف. هریس، یکی از موسسان نشریه پولتیکو که تا همین سال گذشته سردبیر آن هم بود یادداشتی تحت عنوان “استیصال ترامپ” در ستون آلتیتود (ارتفاع) این مجله نوشته که در ابتدای آن مثال جالبی دارد از عملکرد هربرت هوور، سی و یکمین رئیس‌جمهور تاریخ آمریکا در ابتدای آغاز رکود اقتصادی بزرگ در آمریکا به سال ۱۹۲۸.

“قبل از این که هربرت هوور لقب بازنده تراژیک را به خود اختصاص دهد همه او را به عنوان یک تاجر سرشناس می‌شناختند که قادر است هر چه را اراده کند به عمل بنشاند. او یک بازرگان موفق بود که بدون هیچ تجربه‌ای به عنوان یک مقام منتخب وارد کاخ‌سفید شد. هوور یکی از مشهورترین چهره‌های زمان خود بود تا این که اوضاع عوض شد.”

آقای هریس به نقل از والتر لیپمن نوشته: “اصطکاک دائمی جاه‌طلبی و اضطراب او (هربرت هوور) را تحلیل برد”.

این تحلیل را والتر لیپمن در وصف موضع‌گیری و اظهارات هربرت هوور در روزهای آغازین رکود اقتصادی بزرگ در سال ۱۹۲۸ و در پاسخ به فلیکس فرانکفورتر، یکی از استادان حقوق زمان آقای هوور که کمی بعد یکی از قاضی القضات دیوان عالی آمریکا شد نوشته و ادامه داده بوده که: “او -هربرت هوور- مقاوم نیست و توان استقامت ندارد و اگر اوضاع به همین منوال پیش برود مستاصل خواهد شد. وقتی کسی شبیه خلقیات او، بدون این که تجربه استقامت در برابر مخالفت را داشته باشد به این سن و سال می‌رسد و آن وقت با بزرگترین بحران عمر خود روبرو می‌شود، قضیه تا حد زیادی خطرناک می‌شود.”

در ادامه این یادداشت سردبیرسابق پولتیکو نوشته: “منظور والتر لیپمن از استیصال، حالت روحی و روانی آن نبوده بلکه مقصود او مستاصل شدن به لحاظ سیاسی بوده؛ این که وقتی یک رهبر به یک باره تجربه و شم غریضی مدیریت خود را در برابر رویدادی بزرگ بی‌ثمر و نامربوط می‌یابد… حالا دونالد ترامپ هم در جریان اپیدمی کرونا آن چنان رفتار می‌کند و دلیل و برهان کنار هم می‌گذارد که شما شک می‌کنید نکند او هم مانند دیگر روسای‌جمهوری شده که در مواجهه با تغییرات ناگهانی امور، و زیر و رو شدن بی‌رحمانه تاریخ، در آستانه استیصال قرار می‌گیرند.”