قیام ۹۸
رسانه‌ها و مهره‌های باند روحانی در نگرانی از تداوم اعتراض و قیام مردم به مسئولان حکومتی توصیه می‌کنند صدای مردم بشنوند.
آخوند فاضل میبدی نگران این است که سردمداران حاکمیت به مشکلات مردم توجه نکنند و روزی فرابرسد که قیامی وسیع‌تر اتفاق بیفتد و رژیم را با نتایج بسیار تلخ‌تری از قیام آبانماه ۹۸ مواجه سازد: «زمانی که اعتراض مردم شنیده نشود نتایج تلخی به‌بار می‌آورد. نخست بی‌اعتمادی مردم. دوم فروخورده شدن دردهای مردم و سربازکردن در مقطعی دیگر و سوم این‌که خدای ناکرده ممکن است روزی به ناآرامی‌های وسیع‌تر بیانجامد».
آخوند میبدی در ادامه خطر فقر مردم را گوشزد می‌کند که باعث نابودی زندگی مردم شده تا جایی که «جامعه را به شورش می‌کشد» و در این رابطه «مسئولان نباید چنین زمینه‌ای فراهم کنند» و «اگر دولتمردان به واقعیت‌های اجتماعی توجه بیشتری کنند، اعتراضات مردم را به‌رسمیت بشناسند و صدای مردم را بشنوند. دیگر با چنین وقایع تلخی مواجه نخواهیم بود».(روزنامه آرمان ۱۳آبان ۹۸)
روزنامه جمهوری اسلامی هم ضمن زیر ضرب بردن طرح افزایش قیمت بنزین و سیاست دولت روحانی در این زمینه نگران قیام پابرهنگان است و به سرمداران حاکمیت و مراجع حکومتی هشدار می‌دهد: «از این واقعیت مطلع باشند که نارضایتی اقشار ضعیف و مستضعف بسیار زیاد است و هر روز نیز افزایش می‌یابد... کسانی که زیر چرخ گرانی له می‌شوند پابرهنه‌ها هستند. بترسید از روزی که پابرهنه‌ها به خیابان‌ها بریزند تا دیر نشده به داد مردم مستضعف برسید».(جمهوری اسلامی ۱۳آذر ۹۸)
آخوند هاشم هاشم‌زاده هریسی، عضو مجلس خبرگان، ضمن اعتراف به ناتوانی حاکمیت در سرکوب مردم هشدار می‌دهد: «مسئولان نباید کارهایی کنند که صدای مردم بلند شود و دیوار اعتماد آنان شکاف بردارد. مگر می‌توان نارضایتی‌ها و عقده‌ها را سرکوب کرد»؟(روزنامه حکومتی ایران ۱۳آذر ۹۸)
واضح است این عناصر که خودشان وابسته به یک باند غارتگر رژیم هستند و جزو کسانی هستند که از قبل چپاولگری نظام ارتزاق می‌کنند، دلشان به‌حال مردم فقیر نسوخته، بلکه همان‌طور که نویسنده سرمقاله جمهوری اسلامی به صراحت اعتراف می‌کند از عواقب این وضعیت که «پابرهنه‌ها به خیابان بریزند» می‌ترسند و نگرانی آنها این است که بساط این نظام سرکوب، غارت و دجالیت توسط قیام مردم برچیده شود.
بر مبنای این نگرانی است که روزنامه رسالت از باند خامنه‌ای هم قیام آبانماه را پایان یافته نمی‌داند و در این رابطه هشدار می‌دهد: «تصور نکنیم با پایان یافتن آشوب خیابانی، همه چیز تمام شد».(رسالت ۱۳آذر ۹۸)
روزنامه سپاه(جوان) نگران استفاده مردم قیام‌کننده و جوانان شورشی از شبکه‌های اجتماعی در راستای براندازی است: «شبکه‌های اجتماعی و ظرفیت دنیای مجازی بر بستر اینترنت برای «تبدیل آسیب‌ها به تهدید»، «تقویت شبکه نفوذ موردی و جریانی»، «سازماندهی، آموزش و تجهیز شبکه آشوبگری»، «هدایت و راهبری شبکه‌های هرمی براندازان»، «ارتباط شبکه‌های برانداز داخلی» و... استفاده می‌کند».(جوان ۱۳آذر ۹۸)
این ابراز دلهره و نگرانی از تداوم قیام و خیزش مردم بر مبنای این واقعیت است که قیا م استمرار دارد و در حال پیشروی است.
رسانه‌ها و عناصری که از آنها نقل‌قول شد خوب می‌دانند که مردم قیام‌آفرین به‌ویژه جوانان شورشی تا براندازی نظام دست از این هدف مقدس برنخواهند داشت، خصوصاً این‌که پشتشان به کانون‌های شورشی و حمایت یک مقاومت سازمان‌یافته هم گرم است.
مردم و جوانانی که تاکتیک‌های آنها در صحنه قیام اخیر امان نیروهای سرکوب را برید و در عرصه فضای مجازی هم آن‌چنان عرصه را بر دشمن تنگ کردند که در بیستمین روز آن روزنامه سپاه(جوان) به ناگزیر به گوشه‌ای از این فعالیت‌ها و تاکتیک‌ها اعتراف می‌کند.
واقعیت این است که قیام آبانماه ۹۸ خودش ریشه در اعترضات و قیامهای قبلی خصوصاً قیام دیماه ۹۶ و مرداد ۹۷ داشت، آن‌چنان‌که در سال ۹۷ علی خامنه‌ای نسبت به‌وقوع آن در سال ۹۸ هشدار داد و در این رابطه به نهادهای حکومتی خصوصاً نهادهای سرکوب آماده‌باش برخورد با چنین شرایطی داد.
در جریان این قیام مردم رژیم را آن‌چنان دچار چالش سرنگونی کردند که این چالش طی ۴۰سال گذشته بی‌نظیر بود.
در جریان آن رژیم طعم تلخ ضربه فوق‌سنگین از طرف مردم، جوانان شورشی و کانون‌های شورشی را دریافت کرد و متحمل یک شکست استراتژیک در مقابل نیروی برانداز و رزمنده شد.
قطعا مردم و جوانان با تجربه‌ای که از این نبرد به دست آورده‌اند، در آینده با تعادل‌قوا و تجربه‌ای متفاوت با قیام کنونی آماده نبرد هستند، طوری که پیشاپیش روزنامه ابتکار وابسته به باند روحانی در نگرانی از وقوع آن می‌نویسد: «بی‌گمان ناامیدی با سرعتی بسیار بیش از گذشته طبقات مختلف اجتماعی را درمی‌نوردد. مخاطره اصلی را هم باید در ایجاد پیوستگی ناامیدانه میان طبقات و گروه‌های مختلف اجتماعی جستجو کرد. جایی که این ناامیدیهای عمومی، فراگیر و وسیع، به یکدیگر می‌پیوندند و نیروی پیشرانه مهارنشدنی‌ای را در سطح اجتماع به‌وجود می‌آورند».(ابتکار ۱۳آذر ۹۸)
این نیروی پیشران مهارنشدنی، همان پیوستن مردم به یکدیگر برای قیام و سرنگونی است که در مورد آن روزنامه جمهوری اسلامی زنهار داد: «بترسید از روزی که پابرهنه‌ها به خیابان‌ها بریزند».
این پابرهنه‌ها که در قیامی دیگر به‌پا‌می‌خیزند کسانی هستند که به مصداق این گفته قرآنی «لاحیله و لاوسیله» هستند، یعنی راه و چاره‌ای ندارند و تنها «حیله و وسیله» آنها قیام و سرنگون کردن این نظام و برقراری حکومتی مردمی است که در آن نشانی از سرکوب، ظلم و فساد در حق مردم نباشد.
