قیام ایران
مبارزه با رژیم در حوزههای مختلف، باعث شد تا شرایط برای تبهکاران روزبهروز سختتر و پیچیدهتر میشود.
در هفته آخر آبان ماه سال جاری، کسری بودجه بهخاطر تحریمها چنان رژیم را در تنگنا قرار داد که مجبور شد اقدام به افزایش ۳۰۰درصدی قیمت بنزین بزند.
این افزایش قیمت آن هم در شرایط اسفناک اقتصادی فعلی، به قدری باعث خشم و نفرت تودههای به جان آمده میهنمان شد که مردم از همان لحظات ابتدایی اعلام این خبر به خیابانها ریختند تا اعتراضشان را ابتدا به گوش سران حکومت و سپس به گوش جهانیان برسانند.
این اعتراضات که در کمتر از ۲۴ساعت به خیزشی عظیم و سراسری تبدیل و در خیابانهای صدها شهر بزرگ و کوچک جریان پیدا کرد، بهرغم سرکوب گستردهٔ رژیم آخوندی و با گرفتن جان بسیاری از مردم دردمند، اما با هوشیاری و اقدام به موقع کانونهای شورشی، به شکل بسیار گسترده و بینظیری در تمام شهرها و حتی روستاها ادامه پیدا کرد.
قیام آبان ۹۸حیات سیاسی جامعه ایران را در موقعیت کاملاً جدید قرار داد. جامعه ایران بعد از این قیام از هیچ نظر مثل پیش از آن نخواهد بود. از نتایج کلی این قیام میتوان به اثرپذیری و تحول جامعه در موارد زیر اشاره نمود:
* رابطه مردم با حکومت و همچنین رابطه اقشار مختلف مردم با یکدیگر
* خودآگاهی و تغییر روحیه سیاسی مردم
* تلاش برای توازن قوای سیاسی
حالا مشخص است که بیش از هر زمان دیگری، آمادگی برای دست بهعمل زدن مخصوصاً در میان اقشار محروم جامعه بسیار بالاست. حتی اگر بگوییم این قیام به سرانجام سیاسی مورد نظرش نرسید، بیتردید اکثریت معترض را بیش از پیش آگاه کرد و به آنها احساس قدرت داد که همدلی، همسرنوشتی و مهمتر از همه همرزمی علیه حکومت، محدود به یک شهر و یک منطقه نیست. بلکه سراسری است.
از دیگر دستآوردهای این خیزش مردمی میتوان به این نکته مهم اشاره کرد که قیام آبان ۹۸عمق پلیدی و ددمنشی و همجهتی جناح اصلاحطلب با کل حکومت را بیشتر برملا کرد. حالا برای عموم مردم بیش از پیش مشخص شد که “طرفداری از حقوق شهروندان” توسط این جناح یک حقه سیاسی است برای نجات حکومتی که کاسبی جریان اصلاحات در گرو بقا و استمرار آن قرار دارد.
در پایان باید اذعان داشت، خیرش مردمی آبان ۹۸نه تنها ترس از سرکوب را از بین برد بلکه روحیه حقطلبی مردم را افزایش داد تا بیش از هر زمان دیگری ترس و وحشت بر تن حکومتی اندازد که شاید آخرین سال عمرش را سپری میکند.
این خیزش بهخوبی نشان داد که رسانههایی که به اسم اپوزیسیون از قلب لندن برای حضور در انتخابات تبلیغ میکنند، همانهایی هستند که در سال ۵۷با اعلام "دقیقا ساعت ۹شب است"، موجبات به قدرت رسیدن حکومت ضدمردمی را فراهم کردند.
حال مردم ایران بهتر از هر زمان دیگری میدانند که راه نجات ایران صدور بیانیه و قرائت آن در اکانتها، رسانهها و تلویزیونهای اپوزیسیوننما نیست، بلکه راه رسیدن به آزادی، تنها و تنها حضور در خیابان و همراهی با مبارزان واقعی است.
نفیسه از تهران
مسئولیت محتوای مطالب وارده برعهده نویسنده است