لذا متوسل به هزار دسیسه ؛ ترفند و انداختن رعب و وحشت شده و انواع آت و آشغالهایش را به میدانِ باخته اش پرتاب کرده است تا مثلا زهر چشم از مردم به جان آمده گرفته و به اصطلاح اعلام پیروزی کنند. از جملۀ این آشغالها فرد بیمار روانی و شنگجه گری بنام ” ابولفضل بهرام پور” تحت نام حقوقدان و مفسر قرآن در تلویزیون ظاهر شد و در چگونگی ” زجر کش” کردن دستگیر شده گان اَخیر قیام ظفر نمون خلقهای ایران، عربده کشی کرد و با چه ذلت و خواری و ترس و خوفی که بر اندام پلیدش افتاده بود، عجز و ناتوانی خودشان را در عدم پاسخگویی به مطالبات توده های تحت ستم به نمایش گذاشتند. این شکنجه گر ادامه میدهد که” طبق آیه قرآن من درآوردی اش، باید دستگیر شده گان، یک دست راست و پای چپشان را برید و آنها را نفی بلد کرد؛ آنهم نه در شیراز که خوش آب و هواست ؛ بلکه در داخل یک کشتی قراضه در وسط دریا رهایشان کرد. ”
این حرامزاده ها خوب میدانند که در برابر مطالبات دمکراتیک و خواسته های بر حق تاریخی مردم به هیچ وجه پاسخگو نیستند و فقط دو راه پیش روی دارند، اگر بتوانند دمشان را لای پایشان گذاشته فرار کنند و یا اینکه در برابر قیام قهر آمیز و مسلحانۀ توده های پر توان و کانونهای پُر طپش و توفندۀ شورشی بند از بندشان گسسته خواهد شد. بنا براین چون خوب میدانند در برابر قیام توده های میلیونی خاکستر خواهند شد و راه برون رفت هم از این همه بحران و افلاس را ندارند؛ تنها راه را در سرکوب وحشیانه و هراس افکنی جستجو کرده و چپ و راست، شکنجه گرانشان را، به تلویزیون و سایر رسانه هایشان آورده تا توده ها ی آزادی ستان و حق طلب را بترسانند.
ملاحظه می کنیم که ابتدا خامنه ای نصفه نیمه، ابتدا عربده می کشد که ” ارتش وسپاه و بسیج و سایر وحوشش به کمک همدیگد بیایند و توده های قیام آفرین را به زانو درآورند و اضافه می کند که مردم به صورت میلیونی به میدان آمده و اعتراض کرده اند و غلط هم کرده اند” به عبارتی شعار آتش به اختیارش را به روز کرده و دستور تام وتمام قتل عام را صادر می کند. نیز، به دنبال این عربده کشی چلاقِ بی خامه، دیگر گماشته هایش از جمله فرمانده سپاه و معاونش، نمایندگان رنگارنگ ولی وقیح و آیت ال پشکل های دیگر، به صحنه آمده تا هم توجیه گر جتایاتشان باشند و هم رعب و وحشت را در جامعه گسترش دهند.
اما این قیام پُر شکوه چون سیلی خروشان بر روی این رژیم خون آشام مُهر پیروزی موقتی زد و در ادامه فتح و نبرد استراتژیک مُهر ابطال کلیت این نظام را از بیخ و بُن خواهد کوبید. مضافا قیام کننده گان با این گستردگی آتش و مطالبات دموکراتیک اعلام نمودند که خامنه ای حرام لقمه خودت غلط کردی و اضافه هم غلط کردی.
اما به سرعت ملاحظه کردیم در همین رابطه خامنه ای ملعون از خوف و وحشتی که سراسر ولایتش را گرفته ذلایلانه و رذیلانه به صحنه آمد و گفت: از کسانی که بیگناه !!! کشته شده و یا تیر خورده اند؛ دلجویی کرده و دیه دهید و همزمان آن شکنجه گر ” ابولفضل بهرام پور” که اعلام کرد، دستگیر شده گان قیام را طبق آیه قرآن و تفسیر خودش ” زجر کش کنید و دست راست و پای چپشان را بریده، نفی بلد کرده و در کشتی قراضه وسط دریا رهایشان کنید.” هر دوی شان یعنی هم خامنه ای ملعون و هم بهرام پور شکنجه گر نجاست خودشان را تمام و کمال نوش جان کرده و از گُهی که خورده اند ابراز ذلیلی و پشیمانی کرده اند و بهرام پور به دنبال خامنه ای دوباره به تلویزیون آمد و گفت که غلط کرده است.
چون به نیک می دانند این بار دیگر با دُم شیر نه؛ بلکه با خود شیر در افتاده اند و همزمانی که در ایران این آفتابکاران جنگل و قیام آفرینان رویین تن این چنین به سانِ شیر غرش کنان به میدان آمده اند؛ همزمان هم توده های زجر کشیدۀ عراق پوزۀ قاسم (قاطر) سلیمانی را به خاک مالیده اند؛ و مسلحانه بخشی از مناطق را از دست این جنایتکاران تاریخی آزاد نموده اند، و کنسولگریشان( بخوان مرکزخرابکاری و جنایتشان) را به آتش کشیده اند؛ و هر دو این خلقهای ایران و عراق از همدیگر در برابر این رژیم جلاد آخوندی حمایت کردند ؛ لذا حسابی خامنه ای و دیگر نوچه هایش، پس افتاده اند و آخرین لگد های نیمه جانشان را می زنند. اخیرا هم خامنه ای مفلوک، دارد دست به دامان آشغالها و پس مانده ای قبلی شان می شوند ، که در حصر و دور از قدرت هستند. اعم از کروبی و موسوی و خاتمی و این قماشِ امتحان پس داده و رفوزه شده را تطمیع می کند که آنها را دوباره با نقابی تازه و حیله گرانه به میدان آورده و دوباره مردم را به پای صندوقهای رای بکشانند ولی این بار دیگر کور خوانده اند و خلقهای سراسر ایران با این قیام و پرچم براندازی؛ به میدان آمده و ثابت کردند که از تمام این مرزها عبور کرده اند و روی تمام اپورتونیستهای درونی و بیرونی و رفرمیستهای خوش رنگ و لعاب و دیگر مماشات گران، نظریه پردازان مخالف جنگ مسلحانه و اَبر قدرتهای غارتگر و دو دوزه باز؛ را با آتش قیام و مسلحانه بودن آن به تثبیت رسانده و میرود تا آخرین سرود و شیپور جنگ تمام عیار را به صدا درآورد و دودمان نظام ولایت وقیح و فقیح را از ریشه درآورد.
حتما آن روز دیر نیست و پس از سرنگون کردن این رژیم قرون وسطایی ولایت پیشه، مقاومت قهرمانانه ایران به همراه تمام آحاد جامعه بر ویرانه های این رژیم ستمگر دینی، آزادی و آبادی و نظامی سکولار و دمکراتیک با تمام نهادهای دمکراتیکش را به ارمغان خواهد آورد و آنگاه تودهای مردم بر روی لوله های تفنگشان گُلی خواهند نشاند و همدیگر را در آغوش مهربانی می گیرند و سر بر روی سینه های آتشین و پر ازعشق همدیگر می گذارند و قلبهایشان برای همدیگر خواهد طپید.
کودکان کودکی کنند، جوانان جوانی کنند و بزرگان مهر ورزی و تلاش برای ایرانی آباد و آزاد و شاد باشند و رفاه را در زندگی همگان اوردند و دیگر هر چه باد باد به همراه خلقهای شاد شاد.
هوشنگ اسدیان(پگاه)
۶ دسامبر ۲۰۱۹ مطابق با ۱۶ آذر ۱۳۹۸
