در تنگنای بحرانهای فزاینده داخلی و خارجی و وضعیت انفجاری جامعه، سرکردگان حکومت آخوندی از بی علاجی بحرانهای اقتصادی و چشم انداز تیره نظام درسال ۹۸به وحشت افتاده اند.
علی ربیعی از پایه گذاران وزارت منفور اطلاعات و وزیر کار قبلی دولت روحانی با بیان اینکه در نظام «کمتر کسی در آغاز سال ۹۷ انتظار چنین پایانی را داشت»، با وحشت و نگرانی افزود: «۹۷ را با تهدیدات ترامپ و تحریمهای یکجانبه وی آغاز کردیم. فقدان مادگی برای کنش متقابل و مؤثر داخلی و برخی تصمیمات نادرست، باعث شد تا سال را با وضعیت چندان مناسبی به پایان نرسانیم».
این کارشناسی امنیتی نظام در ادامه نسبت به قیام مردمی که در تقدیر نظام است به باندهای حاکم هشدار داد و گفت: «فکر میکنم اگر سال ۹۸ را بر همین سیاق، ادامه دهیم، چشمانداز روشنی در پیش نخواهیم داشت و برای جامعه امکان بروز تحرکات اجتماعی و انتقال ناآرامیهای ذهنی به ناآرامیهای فیزیکی را کاملاً متصورم».
وی به شکست سیاستهای اقتصادی و بحران درونی رژیم در دوراهی مرگ یا خودکشی اشاره کرده و نوشته است: «برخی هنوز هیچ اعتقادی به واقعیت جهانی شدن و وابستگی متقابل اقتصادی روزافزون و غیر قابل بازگشت جهان ندارند و با دید محدودی به رقابت سیاسی داخلی مسائل اقتصادی و اجتماعی را تبیین میکنند». علی ربیعی در ادامه از ناکارآمدی نظام در مواجهه با بحرانها ابراز نگرانی کرد و گفت:«سیاستها و تصمیمگیریها نیز نشان داد که فاقد آمادگی ساختاری و دانش و تجربه کافی برای شرایط بحرانی میباشیم».
مصطفی تاجزاده مهره باند مغلوب نظام نیز با بیان اینکه: «من سال بسیار دشواری در حوزه اقتصادی برای کشور پیش بینی میکنم» ضرورت تسلیم در برابر جامعه جهانی را گوشزد کرد وگفت: «بخصوص اگر تحریمها شکسته نشود و ادامه پیدا کند، شرایط اقتصادی پیچیدهتر و سختتر میشود. قدرت مانور دولت روحانی در شرایط تحریم خیلی زیاد نیست مگر اینکه بازی تحریم را به هم بزند و بهجای اینکه شعار بدهد تحریم را دور میزنیم، راهی برای شکستن تحریمها بیابد و با استفاده از همه ظرفیتهای منطقهای و جهانی نظام، به مذاکره با آمریکا بپردازد و تحریمهای نفتی و بانکی را لغو کند».
در همین حال محمد قلی یوسفی یک اقتصاد دان حکومتی هم با بیان اینکه «اوضاع اقتصادی داخلی کشور مطلوب نیست، هم سرمایهگذاری صورت نگرفته و هم تولیدات بخش صنعت کشور بهشدت کاهش پیداکرده و کشاورزی هم وضعیت خوبی ندارد، در خصوص مسائل بینالمللی هم نتوانستهایم یک تعامل گسترده داشته باشیم و مسائلی را که در سطح بینالمللی داریم حل کنیم تا بتوانیم وضعیت خوبی در زمینه تجارت و یا جذب سرمایهگذاری خارجی داشته باشیم. و اینکه متأسفانه در بین کشورهای جهان دوستان زیادی نداریم و تحریمها در حال تشدید شدن است»، هشدار داد:«مشکلات روی هم انباشتهشده و یک روز خود را نشان میدهد».
البته این گفتار درمانیها و هشدار درمانیهای ترس آلود برای دوستیابی درجهان، نمی تواند درد بی درمان دیکتاتوری فاسد و تبهکار و درهم شکسته در برابر مقاومت مردم ایران را معالجه کند.
خلیفه جنایتکار ارتجاع این ناامیدی را در سخنان روز اول فروردین در مشهد به صراحت به مهره های اطلاعاتی و کارشناسان گفتار درمانی و دوستیابی برای رژیم ضد بشری آخوندها گوشزدکرد و گفت: «به کلی باید از کمک و همراهی غربیها چشم بپوشیم، منتظر آنها نباید باشیم. برای خاطر اینکه غربیها نشان دادند که نمی توان از آنها انتظار کمک داشت، انتظار توطئه میشه داشت، نمی توانید به آنها هیچ امیدی داشته باشیم. در همین قضیه اخیر، در قضیه برجام، وظیفه اروپایی ها چی بود؟. علاوه بر اینکه در مقابل آمریکا نایستادند، خودشان هم در عین اینکه هی به ما تاکید کردند و می کنند که مبادا از برجام خارج بشید، خودشان عملا از برجام خارج شدند، این کانال مالی هم که اخیراً هی گفته میشه که کانال مالی درست کردند، این به شوخی شبیه تر است، البته شوخی تلخی است.. در آخرین مسئله بین المللی ما باز اروپاییها مثل گذشته از پشت خنجر زدند، به ما خیانت کردند، از اینها توقع نمی شود داشت، هیچ توقعی نمیشه داشت».