مهدی چمران گفت در صورت برگزاری انتخابات در ایران “نصف بیشتر مردم” در آن شرکت نمی‌کنند. این فعال اصولگرا دلیل را نارضایتی مردم از دولت عنوان کرد. خاتمی نیز پیش‌تر توصیه برای حضور مردم در انتخابات را بی‌اثر دانسته بود.
مهدی چمران ضمن انتقاد از عملکرد دولت روحانی گفت، در صورت برگزاری انتخابات در ایران نصف بیشتر مردم در آن شرکت نمی‌کنند
مهدی چمران، از چهره‌های سرشناس جریان موسوم به اصولگرا در ایران، ضمن انتقاد از دولت روحانی گفته است چنانچه امروز در ایران انتخابات برگزار شود “نصف بیشتر مردم” در آن شرکت نخواهند کرد.
نایب رئیس تشکل اصولگرای “جبهه مردمی نیروهای انقلاب موسوم به “جمنا” در گفت‌وگویی با سایت نامه‌نیوز که متن آن امروز پنجشنبه هشتم فروردین (۲۸ مارس) منتشر شده، علت ادعای خود مبنی بر عدم مشارکت مردم در انتخابات در شرایط کنونی را نارضایتی آنان از دولت حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، عنوان کرده است.
مهدی چمران که بخش عمده مصاحبه‌اش به دفاع کامل از عملکرد محمدباقر قالیباف در زمان تصدی شهرداری تهران و حمله به عملکرد دولت روحانی اختصاص دارد، در بخشی از این گفت‌وگو در پاسخ به این پرسش که اگر مردم بخواهند در شرایط فعلی رأی بدهند، آیا دوباره همین شورای شهر و رئیس جمهوری کنونی را انتخاب می‌کنند یا نه، می‌گوید: «اگر همین امروز برگزار شود، فکر می‌کنم نصف بیشتر مردم اصلا رأی ندهند و در انتخابات شرکت نکنند چون خیلی از این سیستم اجرایی در دولت ناراحت هستند.»
رئیس چند دوره شورای شهر تهران در عین حال گفته است که چنین وضعیتی “موجب خوشحالی” تشکل اصولگرای “جمنا” نیست، زیرا به گفته چمران: «ما همیشه دنبال حضور و مشارکت حداکثری مردم در انتخابات بودیم. این مسئله یک ارزش است و به انتخابات اعتبار می‌دهد. حالا نتیجه انتخابات چه بشود بحث دیگری است.»
این چهره اصولگرا در حالی از عدم مشارکت “نصف بیشتر مردم” در انتخابات فرضی امروز ایران سخن گفته است که مقام‌های ارشد جمهوری اسلامی همواره حضور مردم در انتخابات را نشانه “اعتماد” آنان به مجموعه حاکمیت و “دوام و اقتدار” و “مقبولیت نظام” عنوان کرده‌اند.
اهمیت مشارکت وسیع مردم در انتخابات از چنان اهمیتی برای حکومت ایران برخوردار است که علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، اندک‌زمانی پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۲۴ خرداد ۱۳۹۲ “حضور حداکثری در پای صندوق‌های رأی” را “از هر چیز دیگر برای کشور مهم‌تر” دانسته و گفته بود: «ممكن است كسی به دلیلی نخواهد از نظام اسلامی حمایت كند، اما از كشورش كه می‌خواهد حمایت كند. همه باید بیایند.»
نخستین انتخابات سراسری پیش‌رو در ایران انتخابات مجلس شورای اسلامی است که قرار است در روز دوم اسفندماه سال جاری (۱۳۹۸) برگزار شود.
“مردم نه حوصله اصلاح‌طلبی را دارند و نه اصولگرایی”
اسدالله بادامچیان، دبیرکل حزب مؤتلفه اسلامی، با تأکید بر اینکه “مردم نه حوصله اصلاح‌طلبی را دارند و نه اصولگرایی”، هم‌زمان با چمران گفته است که مردم به دنبال آن هستند که ببیند چه کسی در مجلس مشکلاتشان را حل خواهد کرد. او در عین حال ضمن انتقاد به “سیاست‌های غلط دولت” روحانی، گفته است در مجلس آینده “کسانی موفق می‌شوند که با خط ولایت فاصله نداشته باشند.”
عبدالله گنجی، فعال اصولگرا و مدیرمسئول روزنامه جوان نیز اوایل بهمن‌ماه سال گذشته (۱۳۹۷) در رابطه با انتخابات پیش روی مجلس شورای اسلامی از جمله پیش‌بینی کرده بود که “عدم حل مشکلات مردم موجب سرخوردگی شود و جریانات سیاسی نتوانند اعتماد مردم را نسبت به مشارکت جلب کنند.»
اشاره‌های آشکار و پنهان در مورد “سرخوردگی” و احتمال عدم مشارکت مردم در انتخابات که عمدتا با حمله به عملکرد دولت روحانی همراه است، تنها محدود به اصولگرایان نمی‌شود. چهره‌های وابسته به جریان موسوم به اصلاح‌طلب نیز بارها نسبت به این مسئله هشدار داده‌اند.
“سرخوردگی” همچون “زنگ خطر”
مرتضی مبلغ، عضو شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان، روز گذشته با تأکید بر “سرخوردگی و انفعال مردم” همچون “زنگ خطر بزرگ انتخابات ۹۸” گفت: «همه مقامات از بالاترین تا پایین‌ترین باید نقش خود را در مشکلات به وجود آمده بپذیرند. باید به تغییر در رویکردها روی آورد و در بخشی از رویکردها و سیاست‌هایی که کارآمد نبوده و کشور را با این شرایط مواجه کرده تجدیدنظر کنند و وارد فرایند جدیدی شوند که بتوان این مشکلات را حل کرد.»
این فعال اصلاح‌طلب “سرخوردگی و ناامیدی مردم” را “بسیار مضر و خطرناک” خوانده و گفته بود: «اعتماد عمومی صرفا با حرف و صحبت و توصیه به وجود نمی‌آید مخصوصا در شرایطی که قبل از آن صحبت‌هایی شده که به آن‌ها عمل نشده باشد، در نتیجه اعتماد عمومی ریزش می‌کند و سطحش پایین می‌آید. برای بازگرداندن اعتماد عمومی بیش از حرف و توصیه و نصیحت باید به “عمل کردن” توجه شود.»
محمد خاتمی نیز که از او به عنوان رهبر جریان اصلاحات یاد می‌شود، چند هفته پیش تأکید کرده بود: «دیگر خیلی سخت است که به مردم بگوییم بیایید رای بدهید. آیا فکر می‌کنید در دور آینده انتخابات به حرف من و شما مردم پای صندوق‌ها خواهند آمد؟ بعید می‌دانم مگر اینکه در یک سال آینده تحولی رخ دهد.»
ایران به‌خصوص در چند سال گذشته شاهد اعتراضات وسیعی در میان قشرهای مختلف جامعه بوده است. بسیاری از منتقدان “مشکلات داخلی” و ناتوانی حکومت در مدیریت معضلات اقتصادی را دلیل اصلی وضعیت نابسامان کنونی، اعتراضات گسترده به آن و نیز گسترش بی‌اعتمادی عمومی می‌دانند.
این بی‌اعتمادی عمومی که به‌خصوص پس از اعتراضات دی‌ماه ۹۶ و مردادماه ۹۷ به شکل چشمگیری افزایش یافته، “زنگ خطر” را برای مسئولان دولتی و حکومتی به صدا در آورده و بسیاری از آنان پس از این ناآرامی‌ها نسبت به گسترش فزاینده نارضایتی عمومی و خطر “سقوط” و “فروپاشی” هشدار داده‌اند. از جمله علی ربیعی، وزیر سابق کار ایران که سوابق اطلاعاتی و امنیتی نیز دارد، اواخر دی‌ماه گذشته شمار شهرهای درگیر با اعتراضات دی‌ماه ۹۶ را “۱۶۰ شهر” عنوان کرد و گفت: «جنس ناآرامی‌های سال ۹۶ شورش از نوع محدود و منطقه‌ای اما خطرناک است و آژیر خطری را به صدا در می‌آورد که می‌تواند گسترده‌تر شود.»
برخی تحلیلگران همچون فیاض زاهد، تحلیلگر و فعال سیاسی معتقدند که ۷۰ درصد مردم با اعتراضات دی‌ماه ۹۶ همراهی داشته، اما به خیابان‌ها نیامده‌اند. این فعال اصلاح‌طلب اواسط اسفندماه گذشته در مصاحبه‌ای با “اعتمادآنلاین” تاکید کرده بود که مردم ایران از اصلاح‌طلبان سرخورده‌اند و اعتمادشان به حاکمیت نیز از دست رفته است.
