آرش صادقی، زندانی سیاسی، در نامه‌ای به جاوید رحمان، گزارشگر ويژه حقوق بشر سازمان ملل، مواردی ازفشارنهادهای امنیتی به خانواده زندانیان سیاسی ازجمله پرونده سازی، آزار کودکان و توقیف حقوق و اموال را برشمرد.
این زندانی سیاسی در این نامه همچنین به بازداشت ۱۲ نفر از زنان عرب ایرانی که شوهرانشان متهم به نقش داشتن در حمله به رژه نیروهای مسلح در اهواز در سال ۹۷ یا عضویت در داعش هستند، اشاره کرد.
به نوشته آرش صادقی،ازاین زنان« با تهدید وشکنجه اعترافات اجباری اخذ شده است».
او به موارد دیگری از بازداشت اعضای زندانیان سیاسی از جمله بازداشت خانواده مرضیه منصوری، بازداشت اعضای خانواده خدابنده لو، بازداشت اعضای خانواده بزرگیان‌فرد، بازداشت اعضای خانواده حسین‌پناهی، بازداشت اعضای خانواده مطلب احمدیان، بازداشت اعضای خانواده یازرلو و بازداشت اعضای خانواده حبیب لطیفی اشاره کرده است.
این زندانی سیاسی اعلام کرد که علاوه بر زندانیان اعدام‌های دسته‌جمعی سال ۶۷، در سال‌های اخیر اجساد تعدادی از زندانیان کرد و عرب از جمله زانیار و لقمان مرادی، رامین حسین‌پناهی، جاسم حیدری، علی خسرجی، حسین سیلاوی و ناصر خفاجیان به خانواده آنها تحویل نشده است.
آزار کودکان زندانیان سیاسی دیگر بخش این نامه است که در آن به بازداشت ۱۲ ساعته عسل مسکین‌نواز، فرزند ۱۵ ساله زندانی سیاسی مهدی مسکین‌نواز و همچنین فشار به فرزندان نسرین ستوده و نرگس محمدی اشاره کرده است.
در این نامه به نام تعدادی از زندانیان سیاسی که در دوره بازداشت از مرخصی محروم بود‌اند نیز اشاره شده است؛ از جمله سعید ماسوری که ۲۲ سال زندان را بدون حتی یک روز مرخصی سپری کرده یا آرش نصری، زندانی کرد برای فوت دخترش نتوانست از حق مرخصی استفاده کند.
همچنین حمزه سواری پس از ۱۶ سال، هوشنگ رضایی پس از ۱۲ سال و پیروز منصوری پس از ۱۳ سال زندان از مرخصی محروم هستند.
آرش صادقی همچنین به توقیف اموال و حساب خانواده زندانیان سیاسی اشاره کرده، از جمله اینکه بهمن‌ماه ۹۸ حساب بانکی دختر افشین بایمانی به دستور شعبه ۲۲ دادگاه انقلاب بدون ارائه دلیل توقیف شد. همچنین خردادماه ۹۹ شعبه ۲۲ دادگاه عمومی و انقلاب تهران حکم مصادره زمین افشین بایمانی بایمانی را صادر کرد.
این زندانی سیاسی همچنین نوشت که تنها خانه فاطمه مثنی و حسن صادقی، دو زندانی سیاسی مصادره شده و فرزندان این دو زندانی در خانه مادربزرگ خود زندگی می‌کنند.
آرش صادقی سال ۹۳ بازداشت و به ۱۵ سال حبس محکوم شده است.مقام‌های ایران اتهامات او را «اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی»، «توهین به رهبر جمهوری اسلامی» و «تبلیغ علیه نظام» عنوان کرده‌اند.
