چون به خلوت می روند، آن کار دیگر می کنند
حافظ
آخوندک اتم داره، بشین و پا شو خنده داره *
مردم جان به لب رسیده ایران در حیرت اند، بدین دلیل که به عمر کهنسالانشان سیاست سازشکارانه که در قبال فاشیست های مذهبی و تروریست پرور و غیر قابل اعتماد حاکم بر ایران اعمال می شود، نسبت به هیچ حکومت دیکتاتوری شروری رفتار نشده است. حکومت بی رحم نژاد پرست آفریقای جنوبی قابل مقایسه با راسیست های مذهبی حاکم بر ایران نبودند که اگر بودند ماندلا را در زندان سالم نمی گذاشتند تا موجب سرنگونی رژیم آپارتاید شود. سرنوشت و موقعیت رژیم توسعه طلب فقط به ایران محدود نیست. عملکرد آن معطوف به منطقه حساس و زرخیز خاورمیانه و دنیای اسلام و لاجرم جهان است. چهل و دو سال امتحان توحش و بدقولی مزورانه خود را پس داده است. ابرقدرت ها به بهانه برجام دوازده سال متمادی با این رژیم نشست و برخاست کردند. سخن از تحریم ها نیست که یکبار در زمان اوباما لغو شد. پول نقد کلان دریافت کردند که هیچ از آن نصیب ملت ایران نشد. شیادان معمم و مکلا و انیفورم نظامی بر تن در خفا به برنامه توسعه پروژه اتمی خود ادامه دادند. آزموده را دگر باره آزمودن کار ما نیست. کار ابر قدرت هاست که لابد علتش در یک استراتژی پنهانِ نهفته در خاور میانه است.
برای خانم ها و آقایان قدر قدرت جهان آنچه به حساب نامده و نمی آید همانا مردم ستمدیده ایران است. قیام های پیشین که به طرز بی رحمانه یی سرکوب شد، هشداری برای رژیم بود اما برای ابرقدرت ها به دلیل توانایی رژیم در سرکوب، درسی نشد. امروزه چشمه های جوشانی از کارگران، زحمتکشان یدی و فکری تا برسد به مالباختگان، غارت شدگان، بازنشستگان و ... در جوش و خروشند. این چشمه های اعتراضی پراکنده بناگزیر بهم خواهند رسید و دریایی منقلب و توفانی خواهند شد. این ملت اگر از حیث جهانی یتیم است اما نیروی پیشتازی چون مقاومت ایران دارد که حکم نهایی تاریخ را می داند و بدین خاطر از سیلاب هجوم های سیاه، به سلامت و سربلندی گذشته است. راز و رمز این ایستادگی در آرمان و هدف آزادی خلق مستتر است، در ایمان و توانایی و صداقت بی خدشه دو رهبر ذیصلاح و قهرمان ملی یعنی مسعود و مریم تجلی یافته است. اگر جز این بود از سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت اثری نمی ماند مگر تشکیلاتی کوچولو و بی عمل. ما امروز همچنان مفتخریم به ارتش آزادیبخش ملی در اشرف سه و کانون های شورشی در شهرهای بلا زده و جوشان میهنمان ایران. آنانکه فراتر از پیش پای خود را می بینند، مطمئن هستند که تداوم این حمایت های مشکوک سرانجام دردی از تبهکاران حاکم را دوا نمی کند. ولی همچنانکه گفته شد، ضعف و دلجویی و امتیاز و فرصت به رژیم دادن موجب تعجب ایرانیان و ملل خاورمیانه است. در پی سازش با رژیمی که به قول دولتمردان خودشان غرق بحران های ناعلاج است، غیرعادی می نُماید. می نشینند به مذاکره و برمی خیزند و می گویند: “مثبت بود » و موکول می کنند به نشست بعد. محتوای مذاکره بر مردم ایران و جهان پوشیده می ماند. ولی از محافلی درز می کند که خواب چه امتیاز دادن ها از جمله برداشتن تحریم های نفتی و مالی در سر دارند. رژیم که پی به ضعف طرف های خود برده چه می دهد ؟ آبشار یکی از سانتریوفوژها را کاهش می دهد !! . و از آن طرف، توسط گروه های نیابتی خود بیست و سه عملیات تروریستی را ترتیب می دهد. غزه را به شلوغی و حمله به اسرائیل وامی دارد. ابر قدرت ها با خوش بینی می گویند که تا رسیدن به توافق نهایی با رژیم، راه درازی در پیش است !! . در پیش پای اوباما هم راه درازی در پیش بود که دوازده سال طول کشید تا قرار داد ناقص و ابتر برجام پایان یافت.
ما می گوییم که این مردم ایرانند که به یاری نیروی پیشتاز خود یعنی مقاومت ایران، راه را کوتاه خواهند کرد.
حمومک مورچه داره، بشین و پا شو خنده داره
