از راست: ناصر رضایی، پویا بختیاری، آمنه شهبازی، محمد داستانخواه و آرشام ابراهیمی؛ همگی از کشتههای اعتراضات آبان سال گذشته.
یک سال پس از سرکوب خونبار اعتراضات مردمی در آبان ماه ۱۳۹۸، خانواده برخی از کشته شدگان این اعتراضات در گفتوگو با صدای آمریکا از تداوم فشار امنیتی برای وادار کردن آنها به سکوت خبر داده و از تبعات هولناک مرگ عزیزانشان در پی شرکت در یک اعتراض مسالمتآمیز میگویند.
پدر محمد داستانخواه: قاضی میگفت دستور از بالا آمده بود
محمد داستانخواه، که به گفته پدرش در آستانه ۱۶ سالگی بود، روز شنبه ۲۵ آبان ۹۸ هنگامی که از مدرسه در راه بازگشت به خانه بود، در شهرک صدرا شیراز از ناحیه قلب مورد اصابت گلوله قرار گرفت و جان باخت.
آقای داستانخواه به صدای آمریکا میگوید: «پس از این اتفاق دو شکایت متفاوت کردیم، یکی از مسئولین مدرسه که چرا در چنین روزی که اطلاع داشتند وضعیت شهر چگونه است، دانش آموزان را بدون هماهنگی خانوادهها تعطیل کردند و شکایت دیگری در دادسرا کردیم و خواستار معرفی فردی شدیم که به محمد شلیک کرده اما هیچکدام به جایی نرسید. برای آنها مشخص است که چه کسی تیراندازی کرده اما چیزی به خانواده نگفتند. قاضی میگفت دستور از بالا آمده بود و شما میتوانید فقط درخواست دیه کنید.»
عبدالرضا داستانخواه میگوید پس از جان باختن فرزندش محمد، کانون خانواده از هم پاشید و مادرش ناراحتی اعصاب پیدا کرد: «نه شب ما مشخص است و نه روز ما؛ هر جایی که میرویم خاطرات محمد با ما است و زندگی ما شده گریه و زاری.»
برادر ناصر رضایی: ما را تهدید کردند با رسانهها مصاحبه نکنیم
ناصر رضایی یکی دیگر از کشته شدگان اعتراضات آبان سال گذشته است که روز ۲۶ آبان ماه در فردیس کرج بر اثر اصابت گلوله به چشم راستش جان خود را از دست داد. خانواده آقای رضایی از جمله خانواده جانباختگانی هستند که معتقدند با شکایت و پیگیری به جایی نمیرسند و هیچ یک از مقامات جمهوری اسلامی پاسخگو نخواهند بود.
منصور رضایی، برادر ناصر رضایی به صدای آمریکا میگوید: «همه چیز مشخص بود. اینکه خود دولت تیراندازی کند و بعد پیگیری شود یک چیز کاذب است. ما جایی را نداشتیم که پیگیری کنیم و دستمان به جایی نمیرسید. باید یک دادگاهی باشد که شکایت ما را قبول کند، اما به کجا شکایت کنیم؟ برویم به خودشان شکایت کنیم و بگوییم خودتان زدید بعد خودتان جوابگو باشید؟ اصلا جوابگوی چه میخواهند باشند؟»
به گفته آقای رضایی در این یک سال بارها با خانواده تماسهایی گرفته شده و آنها را تهدید کردهاند که با رسانههای خارج کشور مصاحبه نداشته باشند.
منصور رضایی در ادامه گفتوگو با صدای آمریکا وضعیت خانواده را پس از کشته شدن ناصر شرح میدهد: «خانواده در این یک سال متلاشی شد، طوری شده که پدر و مادر با کسی حرف نمیزنند. نه تنها همه خانواده بلکه کل ایران میدانند چه اتفاقی افتاده؛ ولی اینکه از دست کسی کاری بر نمیآید آدم را داغان میکند. برادر من توسط خود دولت کشته شده ولی کاری از دست ما در کشور خودمان بر نمیآید و همین کل خانواده را متلاشی میکند.»
عموی آرشام ابراهیمی: خانواده را داغان کردند و پیشنهاد دیه میدهند
آرشام ابراهیمی یکی دیگر از جانباختگان اعتراضات است که روز ۲۵ آبان بر اثر شلیک گلوله به ناحیه کمر در اصفهان کشته شد و جنازه او را چهار روز بعد برای دفن در اختیار خانواده قرار دادهاند.
بهزاد ابراهیمی، عموی آرشام ابراهیمی به صدای آمریکا میگوید: «بعد از این اتفاق هیئتی از طرف دولت برای عذرخواهی به منزل ما آمدند. یعنی خودشان این کار را کرده بودند؛ آمدند چون میدانستند چه کسی تیر را زده است.»
آقای ابراهیمی که او نیز معتقد است دادخواهی در ایران فایدهای ندارد درباره فرجام شکایت به دستگاه قضایی جمهوری اسلامی توضیح میدهد: «وقتی خودشان میدانند چه کسانی این قتلها را انجام دادهاند به چه کسی شکایت کنیم؟ از نظر حقوقی این شکایت بُردی ندارد. این دستوری بوده که داده شده و همه اینها در آن نقش داشتند. شکایت پیش نمیرود و کاری که پیشرفتی ندارد انجام دادنش هم فایدهای ندارد.»
به گفته آقای ابراهیمی پس از کشتهشدن آرشام، از فرمانداری اصفهان با پدر او تماسی برای پرداخت دیه گرفته میشود و اعلام میکنند که میخواهند ۳۰۰ میلیون به حساب خانواده واریز کنند. بهزاد ابراهیمی میگوید: «خانواده ما داغان شد؛ چیزی از خانواده در این یک سال نمانده؛ همه و به ویژه پدر و مادر آرشام مشکلات روحی و روانی بسیار زیادی را تحمل کردیم.»
عموی پویا بختیاری: یک سال است نمیگذارند آب خوش از گلوی خانواده پایین برود
پویا بختیاری یکی از جانباختگان اعتراضات آبان سال ۱۳۹۸ در ایران است که به یکی از نمادهای این اعتراضات تبدیل شد و مایک پمپئو وزیر خارجه ایالات متحده نیز به مرگ دردناک او اشاره کرد. پویا در دومین روز اعتراضات به همراه دیگر اعضای خانواده خود به راهپیمایی اعتراضی کرج رفته بود که هدف گلوله قرار گرفت و پیش از رسیدن به بیمارستان جان خود را از دست داد. خانواده پویا بختیاری در چهلم او اعلام کرده بودند بر سر مزار او تجمعی برگزار میکنند؛ اما رژیم ایران با زندانی کردن تعدادی از اعضای خانواده بختیاری از برگزاری مراسم عزاداری پویا جلوگیری کرد.
مهرداد بختیاری عموی پویا بختیاری در گفتوگو با صدای آمریکا میگوید: «در همان ابتدا از دادستانی کرج به خانواده زنگ زدند و گفتند برای پویا پروندهای تشکیل دادهاند تا مشخص شود که چه کسی قاتل بوده است.»
آقای بختیاری که معتقد است در ایران دادگاه صالحی وجود ندارد میافزاید: «در این یک سال نگذاشتند آب خوش از گلوی خانواده پایین برود. فقط میگویند نیروهای امنیتی ما این بچهها را نکشتند، یکسری ضد انقلاب و معاند آمدند داخل ایران و این بچهها را کشتند. اینها ۴۱ سال است که دروغ میگویند.»
در حال حاضر پدر و عموی پویا بختیاری توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدهاند و از مکان نگهداری آنها اطلاعات دقیقی در دست نیست.
پاسخ پیگیری خانواده آمنه شهبازی: تهدید به بازداشت
آمنه شهبازی روز یکشنبه ۲۶ آبان در مارلیک کرج بر اثر اصابت گلوله به گردنش در جریان اعتراضات آبان ماه کشته شد.
یک منبع نزدیک به خانواده خانم شهبازی به صدای آمریکا میگوید که خانواده او ظرف یک سال گذشته مدام در حال پیگیری بوده و به ارگانهای مختلفی از جمله فرمانداری، دادسرا، بخشداری و اداره آگاهی ملارد مراجعه کردند اما هیچ پاسخی به آنها داده نشده است و حتی آنها را تهدید به بازداشت کردهاند.
این منبع مطلع میگوید: «همان اوایل به خانواده پیشنهاد پرداخت دیه دادند و گفتند پیگیری میکنند ولی همه چیز دروغ بود. هیچ جواب درستی ندادند و فقط بیاحترامی کردند. حتی اعلام کردند خانواده شهید حساب میشوند، اما در جلسه دادگاهی که برگزار شد قاضی به اعضای خانواده گفت اینها همه چرند است؛ دست فرد خاصی نیست که تصمیم بگیرد خانواده شهید باشید یا نباشید.»
اعتراضات آبان ۹۸؛ ثبت یک سرکوب خونبار دیگر به دستور خامنهای
اعتراضات سال ۹۸ از روز جمعه ۲۴ آبان ماه با انتشار خبر ناگهانی افزایش قیمت بنزین آزاد، در شهرهای مختلف ایران آغاز شد و با سرکوب شدید و شلیک مستقیم نیروهای امنیتی به معترضان اعتراضات رنگ و بوی دیگری به خود گرفت و شعارهای معترضان متوجه مقامات ارشد جمهوری اسلامی شد.
به نوشته خبرگزاری رویترز، با دستور آیتالله خامنهای رهبر جمهوری اسلامی دستکم ۱۵۰۰ نفر از معترضان بر اثر اصابت گلوله جان خود را از دست دادند. حکومت ایران همچنین تعداد زیادی از معترضان را بازداشت و دها نفر از شهروندان ایرانی را به زندانها طولانی مدت و یا اعدام محکوم کرد.