۱۳۹۹ آبان ۱۱, یکشنبه

تلویزیون فاکس - آلبانی: قتل‌عام مجاهدین ایرانی، ناگفته‌های سال ۶۷

 

             گزارش قتل عام از تلویزیون فاکس آلبانی

تلویزیون فاکس –آلبانی

               قتل‌عام مجاهدین ایرانی، ناگفته‌های سال۶۷

۳۰اکتبر۲۰۲۰ - ۹آبان ۹۹

انتشار هزاران سند، فیلم و گواهی شاهدان جنایت

توسط مجاهدین و طرفداران آنها در پاسخ به فراخوان مریم رجوی

جهان را از این جنایت آگاه کرد

داستانی ناگفته از کشتارهای جمعی وحشیانه در روزگار ماست

داستان قتل‌عامی که از نظر جهانیان پنهان مانده است

جنایتی که پس از قتل‌عام های اردوگاه‌های مرگ هیتلر

دوباره اتفاق افتاد و هنوز هم ادامه دارد

قتل‌عام سال۶۷در ایران رویدادی مربوط به گذشته نیست

سازمانهای بین‌المللی آن را یک جنایت علیه بشریت دانسته‌اند

که اکنون هم در حال وقوع است و هر روز اتفاق می‌افتد

به گفته عفو بین‌الملل قتل‌عام ۶۷باید توسط سازمان ملل تحقیق شود

نسل کشی و اعدامهای۶۷ به پایان نرسیده و هنوز هم ادامه دارند

جامعه بین‌المللی

خامنه‌ای روحانی و ابراهیم رئیسی را مسئول قتل‌عام ۶۷

و قتل‌عام های بعدی می داند

اعضای کمیسیونهای مرگ به سمتهای بالاتر ارتقا یافتند

ابراهیم رئیسی در حال حاضر رئیس قوه قضاییه در ایران است

علیرضا آوایی امروز وزیر دادگستری است

مصطفی پورمحمدی، حسینعلی نیری و مرتضی اشراقی

از قرار گرفتن در برابر عدالت مصون مانده‌اند

خانم مریم رجوی:

خمینی پس از اجبار به پذیرش آتش‌بس در جنگ هشت ساله با عراق

جنایت فجیع قتل‌عام زندانیان سیاسی را انجام داد

تا زمانی که عاملان این کشتار در دادگاه بین‌المللی محاکمه شوند

و تا زمانی که آخوندها حکمرانی کنند جنایات ادامه خواهد یافت

تلویزیون فاکس-آلبانی: قتل‌عام مجاهدین ایرانی، ناگفته‌های سال ۶۷

افراط گری خشونت آمیز، بنیادگرایی آخوندها، بحرانهای بین‌المللی، تهدید علیه صلح، تروریسم، درگیری سیاسی، انفجارهای هسته‌ای، این تصاویری است که هر وقت از رژیم ایران نام برده می‌شود در مقابل چشمان ما ظاهر می‌شود. جنگ پادشاهان و جنگ بر سر قدرت، تظاهرات، زندانیان، پناهندگان، اعدام شده‌ها، اینها اخبار رسیده از رژیم ایران است.

اما حقیقت و داستان دیگری وجود دارد. که برای جامعه جهانی ناشناخته است و حتی برای سرکوب شدگان و تبعید شدگان از ایران هنوز مزاری برای گریستن آنها وجود ندارد. داستانی از نسل‌کشی که از سال۱۹۸۸ آغاز شد و تا امروز ادامه دارد. مخالفان رژیم هم‌چنان تحت آزار و شکنجه و زندان هستند و یا کشته می‌شوند. این قتل‌عام توسط رئیس‌جمهور منتخب اپوزیسیون آنرا در معرض توجهات قرار می‌دهد. در ۱۹ژوئیه ۲۰۲۰ خانم مریم رجوی، از اشرف۳، در اجلاس جهانی ایران آزاد، در مورد قتل‌عامی که جهان باید آنرا بشنود و به آن واکنش نشان دهد، صحبت کرد.

مریم رجوی: یکی از وحشتناک‌ترین و وصف ناپذیرترین جنایاتی که متحمل شدیم، قتل‌عام زندانیان بود. خمینی پس از اجبار به پذیرش آتش‌بس در جنگ هشت ساله با عراق، این جنایت فجیع را انجام داد.

داستانی ناگفته از کشتارهای جمعی وحشیانه در روزگار ما، قتل‌عامی که از نظر جهانیان پنهان مانده است. جنایتی که پس از قتل‌عام های اردوگاه‌های مرگ و سوزاندن اجساد توسط هیتلر دوباره اتفاق افتاد. و هنوز هم ادامه دارد.

قتل‌عام سال۱۹۸۸، در ایران، رویدادی مربوط به گذشته نیست، با وجود این واقعیت که سازمانهای بین‌المللی آن را یک جنایت علیه بشریت دانسته‌اند، اما هم‌اکنون هم در حال وقوع است، و هر روز اتفاق می‌افتد، در سپتامبر ۲۰۱۹، عفو بین‌الملل اظهار داشت که کشتار سال۱۹۸۸ باید توسط سازمان ملل مورد تحقیق قرار گیرد.

۳۰ اوت ۲۰۱۹ در روز جهانی مفقود شدگان، عفو بین‌الملل از سازمان ملل خواست که تحقیق مستقلی در مورد کشتار هزاران زندانی سیاسی در سال۱۹۸۸ در ایران آغاز کند. عفو بین‌الملل در دسامبر ۲۰۱۸ در گزارشی این قتل‌عام را اسرار آغشته در خون توصیف کرد.

در تابستان سال۱۹۸۸، رژیم ایران دهها هزار زندانی سیاسی محبوس در زندانهای سراسر ایران را در یک مدت کوتاه و غیرقانونی اعدام کرد.

به‌دنبال فتوای خمینی در اواسط ژوئیه سال۱۹۸۸، بیش از ۳۰هزار زندانی سیاسی (که عمدتاً با مجاهدین خلق مرتبط بودند) برای چندین ماه متوالی به‌طور گسترده و مخفیانه اعدام شدند، دادگاه‌های ساختگی فقط ۵دقیقه به طول انجامید. بدن آنها را با مواد ضد عفونی کننده شستشو داده، در کامیونهای یخچال‌دار بسته‌بندی کرده و شبانه در گورهای دسته‌جمعی در سراسر کشور دفن کردند.

اکثریت قریب به اتفاق قربانیان فعالان مخالف از سازمان مجاهدین خلق ایران بودند.

کمیسیون مرگ کلیه احکام اعدام را تأیید کرد. کسانی که اعضای این کمیسیون بودند مانند علیرضا آوایی به سمتهای بالاتر ارتقا یافتند. او امروز وزیر دادگستری است. این قتل‌عام بدون مجازات ادامه دارد و عاملان آن هرگز با عدالت روبه‌رو نشده‌اند. آنها نه تنها مجازات نشدند بلکه به مناصب بالاتری ارتقاء یافتند: مصطفی پورمحمدی نماینده وزارت اطلاعات و امنیت؛ مرتضی اشراقی دادستان؛ حسینعلی نیری، قاضی شرع؛ و ابراهیم رئیسی معاون دادستان، که در حال حاضر رئیس قوه قضاییه در ایران است.

در تاریخ ۹اوت ۲۰۱۶، یک نوار صوتی از جانشین وقت خمینی برای اولین بار منتشر شد و تأیید کرد که این قتل‌عام توسط بالاترین سطوح انجام شده و دستور داده شده است. حسینعلی منتظری، یک روحانی مقتدر که جانشین خمینی بود، جرأت کرد در این باره صحبت کند.

حسینعلی منتظری گفت خمینی جنایتی مرتکب شده که حتی در روز جزا نیز قادر به پرداخت آن نخواهند بود. در این نوارها منتظری می‌گوید:

صدای منتظری: "چرا کسی را که به ۱۰ سال زندان محکوم کرده‌اید کشته اید؟ ممنوعیت ملاقات خانوادگی زندانیان شما را در این قتل‌عام شریک می‌کند. فقط بیرون کشیدن آنها و سپس بنگ بنگ!. این در کجای دنیا اتفاق می‌افتد؟ آنها در شهرهای دیگر انواع جنایات را مرتکب شده‌اند و در اهواز واقعاً وحشتناک بود. موردی وجود داشت که جوانی در زندان بود و وقتی همه چیز شروع شد گفتند خواهر او نیز مظنون است. آنها رفتند و خواهر او را آوردند. آن پسر دو روز پس از آوردن خواهرش به زندان کشته شد. وقتی از دختر سؤال شد، دختر گفت "من با این افراد همدردی می‌کنم" و او فقط ۱۵ - ۱۶ ساله بود. قاضی تصمیم گرفت از آنجا که برادر او را کشته‌اند، باید او را هم بکشند در روز قضاوت، پاسخ شما در برابر خدا چیست؟ در اصفهان آنها زنان باردار را نیز کشتند. (پایان صحبت منتظری)

لیندا چاوز، عضو سابق کمیسیون حقوق‌بشر در سازمان ملل گفت: "این فقط یک قتل‌عام نبود، بلکه ملتی را زندانی، شکنجه و کشتند. "

فیلیپ لوتر از عفو بین‌الملل گفت: "آنها شروع به درک این حقیقت وحشتناک کردند. آنها فهمیدند که دولت مخفیانه بستگان آنها را کشته و اجسادشان را پنهان کرده‌اند. "

طاهر بومدرا، وکیل حقوق‌بشر در عراق، عضو هیأت دادخواهی قربانیان قتل‌عام مجاهدین خلق، که توسط اقوام قربانیان این کشتار تشکیل شده است، گفت که یک کشتار علیه بشریت در سال۱۹۸۸ اتفاق افتاد.

تحقیقات نشان داد که جنایتی صورت گرفته است. افراد مختلفی محکوم شده‌اند. بیش از ۳۰، ۰۰۰ زندانی سیاسی کشته شده‌اند. برای ما تاکنون آزادی عمل برای تحقیق وجود ندارد. فتوا صادر شده است، "همه آنها را بکشید".

سنای ایالات متحده خواستار تحقیق و مجازات عاملان جنایتکار این کشتار جمعی شده است. اما هنوز کاری انجام نگرفته است. مخالفان رسمی اظهار داشتند که جنایات، اعدامها و نسل‌کشی در ایران ادامه دارد.

طی ۴دهه گذشته اعتراضات مردم ایران علیه دیکتاتوری حاکم هم‌چنان ادامه دارد. ایرانیان بی‌رحمانه مورد ظلم و ستم قرار گرفته و کشته یا شکنجه شده‌اند. اخیراً در اکتبر ۲۰۱۹، (آبان ۹۸) مردم ایران به خیابان‌ها آمدند تا علیه ظلم و دیکتاتوری آخوندها، که بیش از ۸۰درصد مردم ایران را زیر خط فقر نگه داشته‌اند و سرمایه‌های خود را برای تروریسم و هسته‌یی صرف می‌کنند، صدای اعتراض خود را بلند کنند.

اما خواسته‌های مردم ایران با خشونت و کشتار توسط نیروهای سرکوبگر رژیم ایران پاسخ داده شد. آمار منتشر شده نشان می‌دهد که حداقل ۱۵۰۰نفر کشته، ۱۲۰۰۰نفر دستگیر و شکنجه شده‌اند. در تاریخ ۱۲سپتامبر سال۲۰۲۰، نوید افکاری، کشتی‌گیر ملی‌پوش ایرانی که در اعتراضات شرکت داشت، دستگیر شد و متعاقباً برای یک اعتراف اجباری تحت شکنجه وحشیانه قرار گرفت. وی به‌رغم اعتراضات جهانی برای لغو حکم اعدام، اعدام شد که دنیا شوکه شد.

جنایات ناگفته‌ای که در آن کودکان، نوجوانان و زنان باردار به طرز وحشیانه‌ای مورد شکنجه و سپس اعدام قرار گرفتند، از جمله جنایاتی است که نه زمین و نه قلب انسان طاقت و تحمل شنیدن آن را ندارد. در همین رابطه، وزارت‌خارجه آمریکا و عفو بین‌الملل واکنش نشان داده‌اند. هر دوی این ارگانهای بین‌المللی سرکوب معترضان در قیام اخیر را به‌شدت محکوم کردند.

پاتریک کندی، نماینده سابق کنگره ایالات متحده اظهار داشت: "خوب است که در کنار شما باشم تا یاد ۱۲هزار نفری را که جان خود را برای آزادی و برای کشور خود، ایران فدا کرده‌اند گرامی بداریم . آنها سعی کردند نه تنها برای همسایگان و متحدانشان، بلکه برای نسل‌های بعدی نیز جهانی بهتر بسازند. این امر نه تنها باعث بهبود زندگی مردم در ایران می‌شود، بلکه زندگی و جهان پیرامون ایران را هم که رژیم به‌طور مستمر با دادن پیامهای تهدیدآمیز خشونت و تروریسم تهدید کرده، بهبود خواهد بخشید.

آخرین واقعه در سال گذشته بود، هنگامی که در قیام دانشجویان، بسیاری از جوانان در خیابان‌ها کشته شدند ... این (قیامها) تضمین کننده دموکراسی، حمایت از حقوق‌بشر، جدایی دین و دولت و حمایت از همه کسانی است که در طول سال‌ها محکوم شده‌اند.

ده‌ها هزار زندانی سیاسی که اکثر آنها اعضا و طرفداران مجاهدین خلق بودند، از سال۱۹۸۱ در جریان اعتراضات دستگیر شده و مورد شکنجه‌های جسمی و روحی قرار گرفتند. در سال۱۹۸۱ پس از تظاهرات مسالمت‌آمیز نیم میلیون نفر در تهران که توسط مجاهدین خلق سازمان‌یافته بود، خمینی دستور دستگیری و اعدام مجاهدین و دیگر مخالفانش را صادر کرد. در حالی که بسیاری از زندانیان منتظر پایان یافتن دوران زندان خود بودند، ناگهان، برخی اخبار در زندانها سرازیر شد

اما چرا ماراتون سرکوب، کشتار و نسل‌کشی برای تقریباً ۴۰سال است آغاز شده است؟

خمینی از سال۱۹۸۱ سرکوب شهروندان خود را آغاز کرد و جنگ (ایران و عراق) آغاز بهانه‌ای برای سرپوش گذاشتن بر سرکوب اعتراضات داخلی و تضمین بقای این رژیم بود.

برای خمینی این جنگ پوششی بود تا بحرانهای اقتصادی و سیاسی درونی و سرکوب اعتراضات اجتماعی که چندین بار رژیم را در آستانه سقوط قرار داده بود بپوشاند. پذیرش آتش‌بس با عراق برای خمینی یک "جام‌زهر" بود که عواقب خطرناکی برای ادامه بقای آخوندها به همراه داشت. برای اشاعه ترس و وحشت در جامعه، از یک‌سو، خمینی با استفاده از جرثقیل از اعدام در ملأ عام استفاده کرد و از سوی دیگر با صدور حکم وحشیانه، همه زندانیان سیاسی را که از مجاهدین خلق حمایت می‌کردند، قتل‌عام کرد. تصمیم‌گیری فقط از یک سؤال نتیجه گرفته شد: آیا شما هنوز از مجاهدین حمایت می‌کنید؟ . یک پاسخ بله کافی بود و طناب دار در انتظار بود.

خمینی گفت: "هر عضو مجاهدین خلق که به حمایت از مجاهدین ادامه دهد، مجازات او مرگ است!"این حکم در زندانهای مختلف ایران توسط کمیته‌یی سه نفره به نام"کمیته مرگ" اجرا شد.

دادگاهی وجود نداشت، وکیلی وجود نداشت، دادگاهها فقط چند دقیقه به طول میانجامید.

پروین پوراقبال: تصمیم در مورد زندگی زندانیان توسط کمیته مرگ تنها با یک معیار در نظر گرفته شد. این زندانی از کدام کلمات برای بیان هویت سازمانی خود استفاده می‌کند: مجاهد یا منافق

پروین پوراقبال: منیره رجوی به همراه همسر و دو فرزندش فقط به این دلیل که خواهر رهبر مقاومت بود دستگیر شد. وی به دو سال زندان محکوم شد و قرار بود در سال ۱۹۸۴ آزاد شود. اما آنها چهار سال دیگر او را در زندان نگه‌داشتند و در زمان کشتار سال ۱۹۸۸ او را به‌دار آویختند.

محمود رویایی: هزاران زندانی سیاسی به اتهام محارب" اعدام شدند. کسانی که به کمیته مرگ خمینی نه گفتند. کسانی که برای حفظ جان خود در برابر خمینی سر خم نکردند.

حسن ظریف: ما ۱۷۵ زندانی در سلول شماره ۱ از بند ۳۲۵ زندان بودیم. از این تعداد ۱۶۰ زندانی اعدام شدند و فقط ۱۵ نفر زنده مانده بودند.

۳۰۰۰۰ زندانی سیاسی که ۹۰٪ آنها از اعضا و طرفداران مجاهدین خلق بودند، هر شب صدها زندانی سیاسی برای اعدام در صف بودند. بقیه زندانیان در حالی که در سلولهای خود بودند، از شب تا صبح روز بعد اعدامها را می‌شمردند. ۲۹۸، ۲۹۹، ۳۰۰، و تعداد اعدامها را به آمار شب قبل اضافه می‌کردند.

به نظر می‌رسد این داستان به‌دلیل بار سنگین درد از کتابهای تخیلی خارج شده است، اما در واقع این داستانی است که تهران و همه ایران روزبه‌روز در حال گذراندن آن هستند.

اکنون رژیم ایران در وحشت از کارزار بین‌المللی علیه قتل‌عام در تابستان ۱۹۸۸ که توسط مریم رجوی و سازمان مجاهدین خلق هدایت می‌شود،، سعی در تخریب گورهای جمعی قربانیان در سراسر کشور کرده است.

مقاومت ایران تخریب مزارها را افشاء کرد. سازمان عفو بین‌الملل بار دیگر خواستار پایان دادن به تخریب گورهای دسته‌جمعی برای تحقیق در مورد جنایات تابستان ۱۹۸۸ شد.

مقامات رژیم فعلی ایران که در این نسل‌کشی دخیل هستند باید محاکمه شده و در مقابل عدالت قرار گیرند. این جنایات تنها در گذشته باقی نمانده است. نسل‌کشی و اعدامها در سال۱۹۸۸ به پایان نرسید. هنوز هم ادامه دارند. جامعه بین‌الملل اکنون رژیم ایران و مقامات ارشد آن را مسئول قتل‌عام سال۱۹۸۸ و قتل‌عام های بعدی می‌داند. مقامات ارشد مانند خامنه‌ای، روحانی، ابراهیم رئیسی و دیگران.

در مورد کشتار و پاسخگویی رژیم ایران، خانم مریم رجوی گفت: "پایان دادن به سکوت برای نقض حقوق‌بشر در ایران، جامعه جهانی را در کنار مردم و مقاومت ایران برای ایران آزاد قرار خواهد داد. آنچه روشن است این است که تا زمانی که عاملان این کشتار در دادگاه بین‌المللی محاکمه شوند و تا زمانی که آخوندها در ایران حکمرانی می‌کنند، جنایات و آزار و اذیت بی‌گناهان و مخالفان دیکتاتوری در ایران ادامه خواهد یافت. "

مریم رجوی، که دهه هاست، مقاومت ایران در برابر آخوندها را رهبری می‌کند گفت: "بله، روزی فرا می‌رسد که گلهای آزادی و حاکمیت مردمی در ایران شکوفا می‌شود. و آن روز مطمئناً فرا خواهد رسید. "

انتشار هزاران سند، فیلم و شهادت شاهدان و بازماندگان این جنایت، توسط مجاهدین و طرفداران آنها در ایالات متحده و اروپا، در پاسخ به فراخوان مریم رجوی، جهان را از این جنایت آگاه کرد.

مخالفان داخل و خارج از کشور امروز نه تنها برای خشک کردن اشک و تسکین دردهای مردم، بلکه با فداکاری هایشان، آزادی ایران را آرزو می‌کنند تا دیگر اخبار این کشور در مورد رژیم دیکتاتوری، فساد، سلاح هسته‌یی نباشد، بلکه توسعه، دموکراسی، آزادی، حقوق‌بشر و نوید بخش حقوق زنان باشد.