سخن روز
اعتراف به‌شکست
روز ۱۴آبان، پاسدار شکارچی سخنگو و معاون فرهنگی و تبلیغات دفاعی ستاد کل نیرو های مسلح رژیم طی اظهاراتی در جلسه شورای راهبردی فضای مجازی نیروهای مسلح، از تشکیل کمیته محتوای فضای مجازی در ستاد کل نیروهای مسلح خبر داد و اعتراف کرد که به‌رغم تأکیدات خامنه‌ای «مبنی بر اهمیت فضای مجازی، هم‌چنان وجه غالب میدان و زمین این نبرد در دست دشمنان انقلاب و نظام اسلامی است».
این اعتراف و این ابراز وحشت، جانمایهٔ تلاش و تقلاهای مستمر رژیم و سرکردگان دستگاه سانسور و سرکوب نظام در رابطه با فضای مجازی است که این روزها بیش‌از‌پیش بالا گرفته است. از سوی دیگر، به‌صحنه آمدن معاون ستاد کل نیروهای مسلح و «تشکیل کمیته محتوای فضای مجازی در ستاد کل نیروهای مسلح» بیانگر رویکرد نظامی و امنیتی رژیم با فضای مجازی است.
پاسدار شکارچی در ادامهٔ اظهارات خود، ضمن تأکید بر این‌که فضای مجازی یک میدان جنگ است با حساسیتی بیش از جنگ حقیقی، افزود: «دشمن امروز در فضای مجازی از اصل غافلگیری به‌طور مطلوب استفاده می‌کند و سنجیده و با طرح‌ریزی عملیات انجام می‌کند. آنها روی تناقض‌گویی مسئولان تمرکز کرده‌اند و با هدف سلب اعتماد و باورپذیری مردم فعالیت می‌کنند که منجر به‌مدیریت و هدایت افکار عمومی می‌شود».
به این ترتیب پاسدار مزبور به‌روشنی بر جنبه و کارکرد افشاگرانه و روشنگرانهٔ فضای مجازی دست می‌گذارد و اعتراف می‌کند که به‌این ترتیب «مدیریت و هدایت افکار عمومی» از دست رژیم خارج شده است.
آبشخور اصلی وحشت از فضای مجازی
وحشت رژیم از فضای مجازی از سرفصل قیام آبان۹۸، مدار عوض کرد. از مقطعی که فضای مجازی به‌قول خودشان به «میدان جنگ» و «زمین نبرد با دشمنان نظام» تبدیل شد. خلیفهٔ ارتجاع در بحبوحه‌ٔ قیام روز ۲۶آبان به‌صحنه آمد و گفت: «در این دو روز، تقریباً یعنی دو شب و یک روزی که از این قضایا گذشته همه مراکز شرارت دنیا علیه ما این کارها را تشویق کردند، از خانواده منحوس خبیث خاندان پهلوی تا مجموعه خبیث و جنایتکار منافقین، اینها دارند مرتباً در فضای مجازی و در جاهای دیگر دارند تشویق می‌کنند ترغیب می‌کنند که این شرارتها انجام بگیرد». روشن است که قرار دادن بقایای شاه در کنار مجاهدین و مقاومت ایران، برای منحرف کردن اذهان از خطر اصلی رژیم است؛ کما‌این که در قیام دیماه ۹۶ هم خامنه‌ای گفت که نقشه را آمریکا کشیده، پول را عربستان داده و اجرا برعهده مجاهدین است.
بنابراین قابل فهم است که چرا در سالگرد قیام آبان دوباره سندروم فضای مجازی ولی‌فقیه ارتجاع عود کرده و مهره‌ها رژیم و رسانه‌های حکومتی به‌طور فزاینده‌یی از فضای مجازی و از حضور مجاهدین در آن ابراز نگرانی و وحشت می‌کنند.
کیهان خامنه‌ای (۱۵آبان) با ابراز وحشت از این «پدیدهٔ برجستهٔ عصر حاضر» نوشت: «برخی معتقدند در این عرصه‌ها نیز زمین بازی در اختیار دشمن است». کیهان سپس با سوزوگداز از «باز گذاشتن دست معاندین و مجاهدین و سایر دشمنان» در فضای مجازی، می‌افزاید: «هر روز که می‌گذرد شاهد رواج بیشتر و البته اثرگذاری نامطلوب‌تر ملموس و این رهاشدگی منفعلانه شبکه‌های اجتماعی غیربومی همچون اینستاگرام در کشور هستیم».
قابل توجه این‌که در موارد اخیر ابراز خشم و وحشت رژیم از فضای مجازی و حضور و نفوذ مجاهدین و معاندین نظام دیگر از اظهار نگرانی‌های دجالگرانه برای اخلاقیات جوانان و نوجوانان گذشته و رک و پوست‌کنده به‌خطرات سیاسی و امنیتی فضای مجازی اشاره می‌کنند.
در مجلس ارتجاع هم بحث فیلترینگ فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی معاند گرم است، اما تا الآن به‌نتیجه‌یی نرسیده‌اند، زیرا با عمومیت یافتن فیلترشکن امیدی نیست که بتوانند از این طریق چیزی را تغییر دهند.
روزنامه حکومتی شرق ۱۵آبان در همین رابطه با یادآوری شکست قطعی رژیم در مقابله با ویدئو و ماهواره هشدار می‌دهد: «شکست‌های ممنوعیت ویدئو و ماهواره را در اینترنت تجربه نکنید». شرق سپس می‌افزاید: مجلس باید از شکست اجرای قانون ممنوعیت به‌کارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره که امسال بیست و ششمین سال حیات نیمه‌جان خود را می‌گذراند درس بگیرد و سراغ وضع قانون برای فیلترینگ شبکه‌ها و رسانه‌های اجتماعی نرود؛ زیرا مردم روش‌های مقابله با آن را پیدا می‌کنند».
اما از آنجا که دیکتاتوری قرون‌وسطایی ولایت فقیه برای برخورد با تضادها و مسائل سیاسی و اقتصادی اجتماعی هیچ راه و شیوهٔ دیگری جز سرکوب و بگیر و ببند، نمی‌شناسد، هم‌چنان که دیروز برای مقابله با ماهواره، از یگان ویژه و نمایشهای مسخره فرود آمدن مزدورانش با راپل بر بام و خانهٔ مردم و پایین انداختن پر سر و صدای بشقاب‌های ماهواره استفاده می‌کرد، در حال حاضر نیز برای بستن فضای مجازی که کانال اصلی اطلاع‌رسانی مردمی در شرایط اختناق و در موقعیت انقلابی است، به‌فیلترینگ و پلیس فتا و انواع ارگانهای سانسور و سرکوب و سیستم‌های کنترلی متوسل شده است، اما قاطعانه می‌توان گفت که در این زمینه نیز جز شکست و رسوایی نتیجهٔ دیگری به‌دست نخواهد آورد.
