تأسیس حوزههای لاکچری توسط نزدیکان خامنهای
آوازهٔ چپاول بنیادهای وابسته به خامنهای را کمتر کسی است که نشنیده باشد؛ اما در روزگاری که گرسنگی، بیماری و تیرهروزی ناشی از حاکمیت آخوندی کمر مردم را شکسته، وجود ارگانهای غارتگر ولایی که غیر از ولیفقیه نه به کسی حساب پس میدهند و نه چیزی از ثروتهای میلیاردی آنها به تودهٔ میلیونی مستضعفان میرسد، بسا بیشتر از گذشته بر نفرت و خشم انفجاری جامعه میافزاید؛ واقعیتی که کارگزاران رژیم را به وحشت و چارهاندیشی انداخته است.
رئیس بنیاد مستضعفان در این بهاصطلاح افشاگری بهروشنی نشان داد که معنای مستضعف در نظام آخوندی چه کسانی هستند!؟ کسانی که او از آنها خواهش و تمنا میکرد که لطف کنند اموال را برگردانند!
ضمن اینکه این نمایش برای بهاصطلاح مبارزه با فساد و مستضعف نمایی نه تنها افاقه نکرد بلکه گنداب را بیشتر به هم زد و سؤال و پرسشهایی را به میان آورد که از جمله پای خامنهای را نیز وسط کشید.
توزیع مختصری خرما و پنیر در خانههای بینوایان
روزنامهٔ حکومتی مستقل ۲۶مرداد ۹۹ پس از مالهکشی فتاح در خصوص اموال بنیاد مستضعفان با ذکر این پرسش که «از این ثروت کلان چه خدمتی به مستضعفان شده است؟» اظهارات وی را به چالش کشید و نوشت:
«بهطور کلی در کجاها سرمایهگذاری مؤثر شده و چه سودها عاید شده؟ و چقدر در کشور فقرزدایی شده است؟. ای کاش آقای فتاح در مورد نسبت ریاست بنیاد مستضعفان با سکونت افرادی در برجهای آنچنانی در کامرانیه و در مورد چرایی و چگونگی واگذاری چند واحد آپارتمانی در خیابان پاسداران توسط بنیاد توضیح میداد؟»
مستقل با یادآوری این واقعیت که «درآمد ماهیانهٔ کمتر از ۵ ـ ۶میلیون زیر خط فقر است» پرسید:
«آیا بنیاد مستضعفان که مالیاتی هم نمیپردازد، تا امروز قدمی برای فقرزدایی برداشته و یا آن را بر عهدۀ کمیته امداد امام و بهزیستی که دستشان خالی است گذاشته است، تا مختصری خرما و پنیر در خانههای بینوایان توزیع کنند؟»
نظر به این واقعیت که هیچ اختلاس و دزدی و مفسدهٔ میلیاردی نیست که بررسی و پیگیری آن به بیت خامنهای منتهی نگردد، و بر خشم و انزجار عمومی نسبت به ولیفقیه نیفزاید، لذا جمعوجور کردن موضوع و در بردن خامنه ای به امری حیاتی و دغدغهٔ مهرههای دلسوز و دلواپس نظام تبدیل شده است.
شیوه دجالانه برای سفیدسازی ولیفقیه
احمدتوکلی مهرهٔ کهنهکار وابسته به باندغالب که بنا به گفتهٴ روزنامهٔ اعتماد (۲۶مرداد ۹۹) «در عرف سیاسی چهرهای «خودی» تلقی میشود» از جمله کسانی است به خلاف رئیس بنیاد مستضعفان با رویکردی پیچیده و متفاوت به صحنه آمد و نشان داد که به منافع بالاتر نظام میاندیشد.
اعتماد در این رابطه توضیح میدهد:
«پس از آن که پرویز فتاح در صدا و سیمای جمهوری اسلامی نشست و از سپاه و ارتش گرفته تا محمود احمدینژاد و سیدمحمد خاتمی را در حالی یکی پس از دیگری به سوءاستفاده از اموال بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی متهم کرد که این بنیاد بهعنوان دومین بنگاه اقتصادی ثروتمند کشور، با هدف واگذاری اموال مستکبران به مستضعفان و با فرمان بنیانگذار جمهوری اسلامی تأسیس شده بود، بسیاری از چهرهها به انتقاد و البته برخی به حمایت از او برخاستند. توکلی در این میان اما ترجیح داد نه مقابل منتقدان بایستد و نه پشت حامیان پنهان شود، بلکه به دفتر رهبری پیشنهاد کرد که منصوبانش یا تعهد به عدم حضور در انتخابات دهند یا تا پایان شهریورماه میز و مقام انتصابی خود را واگذار کرده و بروند دنبال اقدامات انتخاباتیشان».
به این ترتیب معلوم میشود که توکلی برای سفیدسازی امالفساد، به منطق شیادانه «آقا خودشان خوبند بیتشان خراب است» متوسل شده است.
وی در پاسخ به پرسش خبرنگار که چرا «نهادی همچون بنیاد مستضعفان که نام قشر مستضعف جامعه را یدک میکشد، به یکی از ثروتمندترین نهادهای حاکمیتی تبدیل شده است؟» ضمن تعریف و تمجید از خامنهای این واقعیت را تأیید کرد اما آنرا به «عوض شدن سبک و سیاقهای سیاستمداران» و برخی افراد که «طماع شده و به فکر جمع کردن مال افتادند» نسبت داد.
همه جا بخور بخور است؟
توکلی در پاسخ به چرایی بیاعتمادی مردم نسبت به بنیاد مستضعفان، به صراحت گفت گر حکم شود که مست گیرند، همه ارگانها پایشان گیر است.
«مگر مردم امروز مثلا، به سازمان اداری وزارت راه و شهرسازی اعتماد دارند؟ نخیر! میگویند آنجا نیز بخور بخور صورت میگیرد که تا اندازهای راست هم میگویند. مگر امروز مردم به بانک مرکزی که برخی در آن ۲۷میلیارد دلار ارز گرفتند و فقط بخشی از آن را پس دادند، اعتماد دارند؟ نخیر، ندارند! مردم این اقدامات را نتیجه سوءتدبیر و سوءمدیریت دولت و حکومت میدانند. اینها زیرنظر بنیاد مستضعفان هستند؟ خیر، نیستند! آنان که ۶۵تن طلا را سکه کردند و به افراد ناشایست تحویل دادند، زیرنظر بنیاد مستضعفان و ستاد اجرای فرمان امام بودند؟ نخیر، نبودند! پس اعتراضات مختص بنیاد نیست».
ثروت بنیاد مستضعفان مبلغ ناچیزی است!
توکلی جهت در بردن ولیفقیه او را از مسئولان جدا کرد و افزود:
«چون نهادهایی مثل بنیاد مستضعفان و ستاد اجرایی فرمان امام و... به ولیفقیه مربوط است، انتظارات مردم و البته حساسیتهای آنان بهمراتب بیشتر است. این حرف درستی است. اگر اشکال در این نهادها باشد، باید مسئولان آن بسیار محکم کتک بخورند!» و سپس برای تخفیف جرایم خامنهای با دروغگویی آشکار ادامه داد:
«همه ثروت حکومت دست دولت است و مبالغی که در اختیار بنیاد مستضعفان و نهادهای امثالش قرار دارد، مقابل آن ثروت مبلغ ناچیزی محسوب میشود ولی این مبالغ در جایگاه خود بسیار کلان و قابل توجه محسوب میشوند و از آنجا که مستقیماً به رهبری مربوط میشود، باید حساسیت روی آنها دوچندان باشد. اگر مدیران این نهادها به درستی عمل کنند، دشمنان بهانه برای تخریب و حمله پیدا نمیکنند».
توکلی در این اظهارات عامدانه به میزان داراییهای بنیادهای خامنهای اشارهیی نکرد و نگفت که درآمدهای میلیاردی تاکنون صرف چه مقاصدی شدهاست؟ او صرفاً با جداسازی خامنهای از سایر مسئولان تلاش کرد تا گناه دزدیها را به گردن مسئولان بیاندازد؛ تلاشی بیهوده که آبی از آن برای ولیفقیه گرم نخواهد شد.
خروش مرگ بر خامنهای در سلسله خیزشها و قیامهای اخیر گواهی بر این مدعاست و ثابت میکند که سلسله جنبان فساد و جنایت در حاکمیت آخوندی، علی خامنهای و بیت و بنیادهای وابسته به او هستند و تنها با به زیر کشیدن و سرنگونی تام و تمام این نظام است که ایران به آزادی، عدالت، صلح و رفاه و پیشرفت خواهد رسید.