سخن روز
موج سنگین و گستردهٔ محکومیت داخلی و بین‌المللی قضاییهٔ خامنه‌ای و طوفان میلیونها توئیت در ابراز انزجار از احکام ضدانسانی اعدام سه جوان شورشی، رژیم برآمده از قتل‌عام را به‌سختی تحت فشار قرار داده است.
در واکنش به‌این فشار سنگین، علی ربیعی دژخیم کهنه‌کار اطلاعاتی هم به‌صحنه آمد. وی که در حال حاضر سخنگوی دولت روحانی است، طی مقاله‌یی که در روزنامهٔ حکومتی ایران ۲۸تیرماه به‌چاپ رسیده با اذعان به‌این اعتراض گستردهٔ اجتماعی نوشت: «در هفتهٔ گذشته حکم اولیهٔ ۳نفر از جوانان اتفاقات۹۸ اعلام شد که بازتابهای مختلفی در پی داشت. می‌توانیم هزاران توئیت را ببینیم که چه موافق باشیم و چه مخالف، باید بپذیریم که دارای خاستگاهی طبیعی از درون جامعهٔ ایران است».
اما در ادامه، ربیعی با وقاحت یک دژخیم مدعی شد که گویا بخشی از این توئیتها اگر چه در ظاهر خواستار لغو حکم اعدام شده‌اند، اما از اعدام استقبال می‌کنند. وی در همین رابطه می‌نویسد: «برخی از متن‌هایی که در قاب کوچک توئیت نوشته شده بود، با آن چیزی که در پایین متن به‌شکل هشتگ درآمده، هیچ شباهتی نداشت. به‌عنوان مثال وقتی توئیتی با عنوان ایران را سراسر آبان می‌کنیم در فضای مجازی منتشر می‌شود، به‌راحتی می‌توان دریافت که (این) گزاره در اعماق کانون‌های بدخواه ایران طراحی شده و همجوارسازی منافقانه آن گزاره و این هشتگ، به‌طور روشن در خدمت القای یک خط و شکل دادن یک واکنش است».
دژخیم کهنه‌کار اطلاعاتی در ادامه به‌تمجید و مجیزگویی قضاییه جنایتکار خامنه‌ای و سر جلاد آن آخوند رئیسی پرداخته و افزود: «من معتقد به‌درایت قوه قضاییه و رئیس محترم آن هستم که عدالت توأمان با حفظ منافع عامه و ثبات را به‌کار می‌گیرند».
به این ترتیب ربیعی دژخیم که ابتدا با اداهای رسوا شدهٔ اعتدالی و عبارات شیادانه‌یی مانند «احترام به‌خواست طبیعی افکار عمومی» و «اصرار بر مردم‌سالاری و افزایش مشارکت مردم» و امثالهم به‌صحنه آمده بود، در ادامه دم خروسش بیرون زد و از تمجید دستگاه جنایت و آدمکشی و رئیس جلاد آن سر درآورد. همان دستگاهی که آخوند روحانی در نمایش انتخاباتی و در رقابت با رئیسی جلاد گفته بود که طی ۳۸سال گذشته جز زندان و اعدام چیز دیگری بلد نبوده است.
ربیعی در همین مقاله ناگزیر از برملا کردن تضاد و تناقض ژست‌های اعتدال و مردم‌سالاری با ماهیت فاشیسم دینی حاکم شده و می‌نویسد: «شناختن حق اعتراض، خطر تحریک سوء استفاده کنندگان به‌اقدامات جهت‌دار را هم به‌دنبال دارد و تعهد به‌شنیدن صدای مردم، مستعد موج‌سواری دشمنان هم می‌شود».
به این ترتیب ماحصل ورود ربیعی دژخیم به‌این داستان به‌طمع این‌که از این نمد، کلاه اعتدال و تدبیر برای دولت شکست‌خوردهٔ روحانی دست و پا کند، نتیجهٔ معکوس به‌بار آورد. او هم سرشت خود را با جلاد قتل‌عام زندانیان سیاسی برملا کرد و هم بن‌بست سرکوب و اعدام رژیم ضدبشری را بار دیگر آشکار نمود که از یک‌طرف به‌اعدام و شکنجه مانند اکسیژن و هوا نیاز دارد و از طرف دیگر از واکنش اجتماعی و از این‌که همین اعدام و اقدامات سرکوبگرانه به‌جرقهٔ قیام تبدیل شود، به‌شدت می‌ترسد.
