خامنهای برای فرار از نتیجه بازگشایی و فرار از قرنطینه، وقیحانه طلبکار مردم شد که چون ماسک نمیزنند کار به اینجا کشید.
خامنهای ۲۲تیر ۹۹: «بعضیها عبور میکنند و همین چیز ساده، همین ماسک را نمیزنند... آنوقت این آدم، جوان یا غیرجوان، حاضر نیست یک ماسک بزند».
بلافاصله روزنامه جهان صنعت ۲۳تیر ۹۹ با لگدی به خامنهای نوشت: «اخیراً مسئولان مردم را ترغیب به زدن ماسک میکنند اما تاکنون دولت ۵عدد ماسک به قشر ضعیف جامعه اهدا نکرده است. چرا به جای بازگو کردن این امر، کمکی به آنها نمیشود»؟
زالی ۲۵تیر ۹۹: «اخباری از برخی از نهادها و کارگاههای تولیدی ماسک و مواد ضدعفونیکننده اینها میرسد که نگرانکننده هست حتماً نیاز به یک حمایت جدی اینها دارند که بتوانند گردونه تولیدی خودشان را در زمینه تولید ماسک داشته باشند».
آخوند شیاد هم بهجای پاسخگویی مخالفت با قرنطینه، شیادانه مدعی تولید انبوه و تجهیزات پزشکی شد.
آخوند روحانی ۲۶تیر ۹۹: «شما میبینید از ماسک گرفته تا انواع نیازمندیها و تجهیزات تا ونتیلاتور تا بقیه تجهیزات توسط نیروهای متخصص داخلی خودمان دارد تولید میشود ما را خودکفا کرده و حتی در بعضی از بخشها ما را قادر به صادرات کرده».
روحانی در حالی از صادرات تجهیزات پزشکی میگوید که روزنامه حکومتی شرق از بازیافت ماسک از میان زبالهها خبر میدهد.
یک شهروند: «نه دستکش خوب هست نه ماسک با کیفیت وجود دارد اگر هم وجود دارد انصافاً خیلی گران میدهند».
روزنامه حکومتی رسالت ضمن اعتراف به بحران کرونا و خشم روزافزون مردم نوشت: «ما با این وضعیت به روزگاری دچار خواهیم شد که دیگر قرنطینه هم دردی دوا نمیکند».
تنها راه نجات از کرونای پلید ولایت، شورش و طغیان علیه ویروس مرگبار حاکم است.
شورشگران پیروزی میسازند.