سخن روز
به‌رغم استفادهٔ رژیم از همه‌گونه تبلیغات و ترفند برای کشاندن جمعیت به نمایش ۲۲بهمن، اما این نمایش با کسادی بسیار، شکستی بر شکستهای پیاپی رژیم افزود.
علاوه بر روزها و هفته‌ها تبلیغات سرسام‌آور، رژیم آخوندی در روز برگزاری این نمایش نیز ترفندها و شگردهای زیادی را برای جلب جمعیت به‌کار بسته بود. از جمله:
مترو را در تهران و حومه مجانی کرده بود.
پلیس آگاهی اعلام کرد به شهروندانی که در مراسم راهپیمایی شرکت می‌کنند «گواهی سوء‌پیشینه رایگان» ارائه می‌کند.
در فضای مجازی خبری منتشر شد مبنی بر این‌که پلیس امنیت اخلاقی که تحت عنوان آخوندساختهٔ بدحجابی به خانم‌هایی پیامک اخطار داده بود، آنها را تهدید به‌شرکت در راهپیمایی ۲۲بهمن کرده بود.
یکی دیگر از شگردهای رژیم این بود که در خیابانهای مسیر راهپیمایی، سایر لاینها را با پارک خودرو و اتوبوس مسدود کرده بود تا مردم برای تردد ناچار از یک لاین خیابان عبور کنند و با ترفندهای فیلمبرداری جمعیت را انبوه نشان می‌داد.
با این همه در برخی تصاویری که غفلتاً از تلویزیون رژیم پخش شد، نشان می‌داد که هنگام سخنرانی روحانی میدان آزادی بسیار خلوت است. در سایر شهرها هم وضعیت فلاکت‌بارتر بود.
به‌رغم تبلیغات رژیم و خیز آن برای تظاهرات میلیونی، خبرگزاری رویترز تعداد شرکت‌کنندگان در تظاهرات را دهها هزار نفر و آسوشیتدپرس صدهاهزار نفر در سراسر کشور ذکر کردند.
رژیم آخوندی در تبلیغات خود تظاهرات ۲۲بهمن را یک رفراندوم برای نظام و مانوری برای برگزاری نمایش انتخابات پیش رو عنوان می‌کرد. این اولین بار نیست که رژیم تظاهرات و راهپیمایی خود را ملاک مشروعیت و ثبات خود جلوه می‌دهد. از آنجا که همه می‌دانند که نظام از هیچ پایه و پایگاه مردمی برخوردار نیست و حکومت خود را صرفاً با تکیه بر سرنیزه و چوبهٔ دار سرپا نگه‌داشته، به‌شدت نیاز دارد که با این قبیل نمایشها، ژست ثبات بگیرد. یک روز با جنازه‌گردانی قاسم سلیمانی، یک روز با موشک‌پرانی از پیش هماهنگ‌شده، به پایگاههای آمریکایی و یکروز هم با به فضا فرستادن ماهواره کذایی و... اما هر بار نمایش‌های توخالی اقتدار و ثباتش مفتضحانه شکست‌خورده و به رونمایی از افلاس و ضعف و تزلزلش انجامیده است.
سخنرانی‌های نمایش ۲۲بهمن
سخنرانی‌های ایادی رژیم نیز افلاس و بحران‌زدگی نظام ولایت را بیش‌از‌پیش برملا می‌کرد. محور مشترک همهٔ سخنرانیها التماس و درخواست برای شرکت در انتخابات بود. اکثراً به حرف خامنه‌ای استناد می‌کردند که «اگر به‌ما هم اشکالاتی دارید در انتخابات شرکت بکنید. انتخابات سرنوشت ملت است و من امیدوار هستم مردم عزیز استان با همه دلخوریهایی که دارند حضور فعالی داشته باشند».(سخنرانی جهانگیری در زاهدان)
بعضی از آنها مانند آخوند احمد خاتمی باند مقابل را تهدید کردند که: نه تنها تحریم انتخابات که حتی «دعوت نکردن مردم به انتخابات و حضور، بازی در میدان دشمن است».
بیشتر سخنرانها فرصت را برای حمله به باند روحانی مغتنم شمردند و به‌خصوص خط مذاکره را کوبیدند.
پاسدار محسن رضایی هم گفت: «در داخل هنوز ندای مذاکره با آمریکا بلند شده و این یک مسأله ساده نیست».
نکتهٔ مهم دیگری که از این تظاهرات برمی‌آمد، عزم جزم خامنه‌ای برای حذف و تصفیه و روی کار آوردن «دولت جوان حز‌ب‌اللهی» بود. آخوند منتظری دادستان کل رژیم گفت: «مدیریت کشور باید یک مدیریت جهادی شود».
قطعنامهٔ تظاهرات هم نسبت به «نفوذ نااهلان در ارکان تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری هشدار می‌داد و از رأی‌دهندگان می‌خواست کسانی را انتخاب کنند با ویژگیهای «تدین، انقلابیگری، ولایتمداری، تفکر بسیجی و جهادی...».
در مقابل آخوند روحانی در سخنرانی خود با لحن مصلحت‌جویانه از خامنه‌ای خواست که باند او را به‌کلی حذف نکند. روحانی گفت: «اگر رژیم فاسد گذشته به مردم اجازه انتخاب می‌داد نیازی به انقلاب نبود... انسداد درب انتخابات و دروازه انتخابات مردم را هدایت کرد تا از مسیر یک انقلاب بزرگ این زنجیر را پاره کنند و راه را برای انتخابات باز کنند».
وحشت از تحریم نمایش انتخابات
اما آنچه در سخنان روحانی موج می‌زد وحشت از تحریم انتخابات بود. بیش از نیمی از سخنرانی او به‌اهمیت شرکت در انتخابات اختصاص داشت. در حالی‌که انزجار و اعتراض علیه این خیمه‌شب‌بازی هر چه بالاتر می‌گیرد، روحانی بارها ملتمسانه از مردم خواست که در این انتخابات قلابی شرکت کنند و با صندوق رأی قهر نکنند.
رئیس‌جمهور ارتجاع از مردم خواست تا منفعل نشوند و به هر صورت پای صندوق انتخابات بروند. چرا که «انتخابات و صندوق رأی منجی ما» یعنی فاشیسم دینی حاکم بر ایران است. آخوند روحانی که چند روز پیش انتخابات قلابی رژیم را تشریفات و انتصابات خوانده بود، حالا وقیحانه مردم را به همان شعبده‌بازی می‌خواند و با فرافکنی کسانی را که در این نمایش مشمئزکنننده شرکت نمی‌کنند، منفعل می‌خواند. روشن است آنچه که روحانی را این‌چنین وحشت‌زده، به پشتک و وارو وادار کرده، هراسش از فوران خشم و نفرت مردم است.
تنشها و ضعف و بلبشوی حاکم که خود را هم در نمایش مفتضح ۲۲بهمن و هم در سخنرانی‌های سردمداران رژیم نشان داد، همه گواه وحشت‌زدگی رژیم از شعله کشید آتش گداخته قیامهای دی ۹۶ و آبان و دی ۹۸ و نتایج آنهاست که زمین را زیر پای آخوندها از بیروت و بغداد تا تهران به‌لرزه درآورده است.
خامنه‌ای توسط ایادی‌اش در نمایش ۲۲بهمن نشان داد که چاره‌ای ندارد جز آن که دورهٔ آینده مجلس ارتجاع را از عمال صددرصد گوش به‌فرمان بیت خود پر کند. چرا که یک‌پایه کردن رژیم را، راه‌حل بحران کنونی می‌داند. اما چه از پس این کار برآید چه در آن شکست بخورد، در هر حال رژیم آخوندی از نمایش انتخابات بسا ضعیف‌تر بیرون آمده و از سرنگونی خلاصی نخواهد داشت.
