«ای سمبلهای شرف و آزادی که جان و هستی خود را نثار کرده‌اید، ببینید که یارانتان چگونه پرچم شما را به‌دست گرفته و برای ادامه راه پرافتخار شما، سوگند خورده‌اند. ببینید که با چه عزمی به دوران تازه‌یی پا گذاشته و عهد کرده‌اند که به‌رغم هر توطئه و هر ابتلا و حمله و هجومی، راه سرخ‌فام شما را به‌سوی قله پیروزی ادامه دهند.»
(قسمتی از سخنان مریم رجوی در دومین سالگرد بزرگداشت خاطرهٔ شهیدان موشک‌باران ۷آبان در لیبرتی)
فرود ۸۰موشک تقویت شده بر یک کمپ کوچک
یک واقعهٴ هولناک توجه جهان را در روز ۷آبان ۱۳۹۴بهخود جلب کرد. موشک‌باران کمپ لیبرتی، پایگاهی در غرب بغداد در نزدیکی فرودگاه بین‌المللی. این موشک‌باران که نیروی تروریستی قدس سپاه پاسداران خامنه‌ای به آن مبادرت کرد، با شروع تاریکی شب انجام گرفت.
قرارگاه لیبرتی از بهمن ۱۳۹۰برای اسکان موقت اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران به‌عنوان «پناهندگان تحت حمایت سازمان ملل متحد» در نظر گرفته شده بود. قرار بود این قرارگاه مکانی امن برای استقرار موقت مجاهدین باشد اما برخلاف تعهدات آمریکا و سازمان ملل متحد، امنیت در لیبرتی هیچ‌گاه برقرار نشد و این مکان بارها زیر موشک‌باران مزدوران نیروی تروریستی قدس سپاه پاسداران قرار گرفت.
در این حملهٔ سنگین و مرگبار که با موشکهای تقویت شده صورت گرفت ۲۴تن از قهرمانان مجاهد خلق جان باخته و شماری دیگر مجروح شدند. این موشک‌باران را خامنه‌ای و مزدورانش برای قتل‌عام ساکنان لیبرتی تدارک دیده بودند اما با واکنش به موقع مجاهدین و سنگر گرفتن آنها در جان‌پناههایی که خود آماده کرده بودند، دامنهٔ تلفات محدود شد و طرح خامنه‌ای با شکست مواجه گردید.
طبق اطلاعاتی که بعدها به دست آمد، در حمله موشکی ۷آبان، بیش از ۸۰موشک از انواع مختلف به لیبرتی اصابت کرد. موشک‌هایی که توسط صنایع نظامی آخوندها به‌شدت تقویت شده بود. انفجار این موشکها گودال‌هایی به قطر ۴تا ۷و با عمق ۲متر ایجاد کرد. شدت انفجارها به حدی بود که بسیاری از بنگال‌ها متلاشی و بسیاری از دیوارهای حفاظتی سیمانی (تی‌وال‌ها) فرو افتاده و درهم شکست. نمایندگان ملل متحد در بازدید از لیبرتی از برخی از این گودال‌ها بازدید کرده و عکس گرفتند.
بر اثر این حمله جنایتکارانه، ۳۵۷بنگال، ۱۰سالن، ۲۵۷کولر، بخش‌هایی از منابع آب و سوخت و فاضلاب، شبکه آبرسانی، ژنراتورها، سیستم برق، خودروها و وسایل زندگی، به‌طور کامل منهدم و یا از دور استفاده خارج شد.
اطلاعات آخوندی پیش از اقدام به حمله و برای زمینه‌سازی سیاسی آن بارها و بارها مأموران وزارت اطلاعات را تحت پوش خانواده به لیبرتی فرستاده بود. آنها در حالی که وانمود می‌کردند خانواده اعضای مجاهدین هستند، از هیچ‌گونه دشنام، تهدید و آزار و اذیتی بر ضد مجاهدین فروگذار نمی‌کردند. این اقدامات کثیف در نهایت به‌حمله وحشیانه موشکی ۷آبان ۹۴به لیبرتی بالغ گردید.
خون‌هایی راهگشا با آثار استراتژیک
خون ۲۴شهید حملهٔ موشکی در ۷آبان ۹۴در رقم زدن یک پیروزی استراتژیک برای مجاهدین و مقاومت ایران نقشی تعیین‌کننده داشت. ۴سال پس از آن واقعهٴ جانگداز اکنون بهتر می‌توان به نقش راهگشای این قهرمانان آزادی خلق پی برد و بهتکریم آنان نشست. آنان با فدیهٔ جانهای پاک و والایشان، مشعل راهی شدند که مجاهدین با پیمودن آن توانستند هجرتی بزرگ و سرنوشت‌ساز را محقق کنند و با ساختن اشرف۳وارد دوران سرنگونی شوند.
ارج و قرب و اهمیت خونهای پاک شهیدان والامقام ۷آبان نیز از همین منظر قابل تأمل است. این خونهای پاک راه «هجرت بزرگ» را باز کردند تا رزمندگان مجاهد به‌مکان امن منتقل شوند. هجرت بزرگ، نقطهٔ عطفی برای خلق سلسله پیروزیهای درخشان مقاومت بود. دستاورد این رویداد بزرگ بلافاصله در گسترش کمی و کیفی کانون‌های شورشی و تأثیر گذاری آنها در قیام دیماه ۹۶بارز شد و ولی‌فقیه را وادار به اعتراف به شکست کرد.
