خمینی طی سالهای ۴۲ تا ۵۶ در عراق در کنجی خزیده بود، فعالیت سیاسی‌اش تنها محدود به صدور چند اطلاعیه در طول این ۱۴سال بود. در حالی‌که طی همین سالها خمینی در برابر اعدام و شکنجه جوانان مجاهد و مبارز این میهن در زندانهای شاه در سکوت کامل بود.
هنگامی که زمینه‌های انقلاب ۵۷به یمن خون همان جوانان انقلابی در ایران فراهم شد رهبران مجاهدین و سایر نیروهای انقلابی یا اعدام شده بودند و یا در زندان بودند. خمینی با کمک شبکه آخوندی از خلأ رهبری در جنبش مردم ایران سوءاستفاده کرد و رهبری انقلاب مردم ایران را دزدید و شعارهای آن‌را به‌انحراف و ارتجاع کشید.
ارتجاعی که از یکطرف خودش را در بیان تفکرات و اندیشه‌های قرون‌وسطایی و پوسیده بیان می‌کرد.
و از طرف دیگر محصولش اعدام و شکنجه دهها هزار زندانیان سیاسی مجاهد و مبارز این میهن به‌جرم آزادی‌خواهی بود.
اینفوگرافی زیر گوشه‌یی از اندیشه خمینی این بزرگترین آفت و بلای تاریخ ایران را نشان می‌د‌هد.
