گزیده روزنامه های حکومتی
روزنامه‌های حکومتی در روز یکشنبه ۲۷خرداد بعد از تعطیلات عید فطر تیترهای مهم خود را به اظهارات خامنه‌ای و نیش و کنایه‌اش به دولت روحانی در روز عید فطر اختصاص داده‌اند. در کنار آن تلاش کرده‌اند پیروزی تیم فوتبال را یک موفقیت برای نظام و عرصه وحدت ملی جلوه دهند. بسیاری از روزنامه‌های عکس و تیتر اول خود را به این موضوع اختصاص داده‌اند:
آرمان: انفجار امید ملی درس فوتبال به سیاست
آفتاب یزد: آبی بر آتش
اعتماد: طعم خوش فوتبال
جهان صنعت: یک گل و این همه شادی
جوان: گل شادمانه ۸۰میلیونی
برخی روزنامه‌های باند روحانی به واقعیتهای دیگری در زیر شادمانی مردم اشاره کرده‌اند:
ابتکار: آن‌روی سکه شادی: با نگاهی به شادی‌های خیابانی ۴۰سال اخیر و دلایل و ترتیب، توالی، جنس و عمل این شادی‌ها می‌توان تشخیص داد که در بسیاری مواقع بهانه‌های شادی خیابانی تنها «بهانه» هستند.
در واقع این نیاز به خود شادی است که مردم را به خیابان می‌کشاند تا بهانه شادی.
در واقع به‌نظر می‌رسد جامعه در شرایط ناشادی درونی و نبود فضای لازم برای بروز هیجان، از آسان‌گیری موقت ناظمان استفاده می‌کند و رفتار شادانه بروز می‌دهد.
باید این نکته را هم دور از نظر نداشت که این شادی‌ها در فضای رو به ناامیدی جامعه از نگاه اقتصادی و سیاسی، شاید امروز سوپاپ اطمینان و مسکن باشند، اما در آینده می‌توانند جرقه‌ای برای ظهور و بروز رفتارهایی از جنس‌های دیگر شوند.
اعتماد: امروز هیچ اتفاق سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی قادر نیست همه ما را با این همه اختلافات رنگارنگ کنار یکدیگر بنشاند. این‌که فوتبال عهده‌دار چنین نقشی شده است اگر چه جای خوشحالی دارد اما بسیار نگران‌کننده نیز هست. تصور بفرمایید بخت با مردان تیم ملی همیشه یار نباشد یا فردا روزی بر اثر بی‌درایتی مسئولان، مربی نه چندان توانمندی بر سر کار آید آن وقت چه باید کرد؟
برجام و اف.ای.تی.اف در روزنامه‌های باند حسن روحانی موضوع جدالهای باندی است:
آرمان:موسوی نماینده مجلس:برجام معاهده‌ای تحت راهبریهای مقام رهبری بود امروز هم دستورات و اوامر ایشان در خصوص برجام اجرا خواهد شد.
آرمان: تهدید نمایندگان ادامه دارد: این بار مستقیماًً به دفاتر وکلای مردم مراجعه و در خصوص FATF تهدید کرده‌اند
دولت و مجلس پروژه مشترک دارند و آن شناسایی ارسال کنندگان پیامک به نمایندگان، یک روز مانده به بررسی CFT یا لایحه «الحاق ایران به کنوانسیون بین‌المللی منع تأمین مالی تروریسم» است. تلاش ارسال‌کنندگان پیامک برای از دستور خارج کردن لایحه‌یی بود که می‌توانست ایران را به موقعیت سبز در FATF هدایت کند... علیرضا رحیمی چنین افشا کرد: «از گزارش پیامک‌های حاوی تهدید و توهین به نمایندگان در حضور دکتر لاریجانی مشخص شد، مرکز طراحی و ساماندهی پیامک‌ها علیه نمایندگان و مجلس (با هدف رد لایحه مقابله با تأمین مالی تروریسم) شهر مشهد بوده است.» علی مطهری هم می‌گوید: «بیشتر پیامک‌های ارسالی برای من هم از مشهد و خراسان بود. به نظر م باید پیگیری شود که منشأ این پیامک‌ها کجاست».
آرمان: محمدجواد جمالی نوبندگانی در خصوص پیامک‌هایی که در مورد لایحه FATF به برخی نمایندگان ارسال شده بود و محتوایی تهدیدآمیز هم داشت، اظهار کرد: چون من عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجه بودم بالای ۱۰۰۰پیامک دریافتی داشتم که تقریباً هم فرمتی یکسان داشت.
در متن پیامک‌ها از ما می‌خواستند به صراحت مصاحبه کنیم و مخالفت خود را با لایحه FATF اعلام کنیم.
این پیامک‌ها هم برای مخالفان و هم برای موافقین این لایحه ارسال شده بود.
اگر دوستانی که پیامک می‌فرستند به‌نحوی دیگر عمل می‌کردند بهتر بود، ما می‌دانیم آنها دغدغه دارند. هیأت‌رئیسه هم که نمی‌تواند به هزاران پیامک رسیدگی کند.
آفتاب یزد: نوبندگانی عضو کمیسیون امنیت مجلس: از ما خواستند علیه اف.ای.تی.اف مصاحبه کنیم
جمهوری اسلامی: با کاسبان تحریم برخورد کنید: در دو هفته گذشته که مصادف با نیمه دوم ماه مبارک رمضان بود، مردم با گرانی غیرمتعارفی مواجه شدند که عمدتاً به بهانه تهدیدهای مربوط به تحریم‌های جدید صورت گرفت ولی از آنجا که تا عملی شدن این تهدیدها زمان زیادی لازم است، به‌راحتی می‌توان به این واقعیت پی برد که ایجاد گرانی از ابتکارات کاسبان تحریم بود، همان کسانی که از رفع تحریم‌ها در دوران قبل از خروج آمریکا از برجام به‌شدت ناراحت بودند و همصدا با رژیم صهیونیستی و بعضی سران مرتجع عرب نابودی برجام را آرزو می‌کردند.
سروصداهای فراوانی که بعضی از سردمداران این جماعت در بخش‌های سیاسی و اقتصادی حتی در مجلس شورای اسلامی به راه انداخته بودند کاملاًً نشان می‌داد که این حضرات برای ضربه زدن به دولت برنامه دارند.
این حضرات، منافع مادی خود را بر مصالح عمومی کشور و نظام و مردم ترجیح داده و تلاش کردند به هر قیمتی که شده به گرانی دامن بزنند تا از یکطرف جیب خود را پر کنند و از طرف دیگر در عرصه رقابت سیاسی یک قدم به جلو بردارند.
اینان حتی در شرایط جنگی نیز از سوداگری دست بر نداشتند و در سال‌های اخیر نیز هر چه در توان داشتند برای فلج کردن دولت و پر کردن جیب‌های خود بکار گرفتند.
با کمال تأسف باید اعتراف کنیم که این عناصر در برخی پست‌های کلیدی حضور دارند و دولت کنونی به‌رغم هشدارهای زیادی که از ناحیه دلسوزان دریافت کرده هنوز برای پاکسازی دستگاهها از این عناصر اقدامی صورت نداده است. اکنون زمان مماشات نیست.
در روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع هم برجام و اف.ای.تی.اف موضوع حمله به باند رقیب است:
سیاست روز: پیوستن به اف.ای.تی.اف؛ بندبازی روی تیغ با چشمان بسته
جوان: پرسش اصلی این است که شاخص‌ها و مصادیق طراحی براندازانه دشمن در سپهر کنونی جامعه ایران کدام است و برای مقابله با چنین توطئه‌هایی چه تدابیری می‌توان مورد توجه قرار داد؟
در حوزه فشار روانی که هدف اصلی آن «بی‌اعتماد‌سازی مردم نسبت به انقلاب و حاکمیت» از طریق ناتوان نشان‌دادن نظام می‌باشد، تلاش می‌شود روح ناامیدی از آینده نظام و کشور، اقشار مختلف مردم را به این نتیجه برساند که با الگو و مدل فعلی حاکمیت سیاسی کشور نمی‌توان حداقل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم را مرتفع کرد و برای رسیدن به حداقل انتظارات مردمی باید مؤلفه‌های گفتمان انقلاب جای خود را به مؤلفه‌های مورد پذیرش غرب دهد و کشور در عرصه تعامل با غرب دچار استحاله شود... در این حوزه موازی با تلاش جماعتی در داخل کشور، دشمن می‌کوشد با سیاه‌نمایی و نمایش دورنمایی غیرشفاف از آینده کشور و هم‌چنین درونی‌سازی این شبهه که نظام جمهوری اسلامی ایران نتوانسته به شاخصه‌های تعریف شده در مانیفست خود دست پیدا کند، باعث ایجاد یأس و ناامیدی در میان مردم شود. سرانجام این یأس و ناامیدی نیز چیزی جز ایجاد فشار مردم بر حاکمیت برای پذیرش خواسته‌های دشمن و عدول از اهداف تعیین شده نخواهد بود... در حوزه فشار اقتصادی نیز دشمن تلاش می‌کند تا «نظام» را در تحقق انتظارات دم دستی مردم ناتوان القا کرده و لازمه تغییر چنین شرایطی فشار مردم برای تغییر رویکرد‌های نظام در مواجهه با غرب است که بخشی از آن در مذاکرات جدید در حوزه موشکی و منطقه‌یی قابل تصور است.
یکی از مهم‌ترین وعده‌های تمام دولتهایی که در جمهوری اسلامی ایران روی کار آمده‌اند، موضوع بهبود شرایط اقتصادی کشور و بهبود وضعیت معیشتی مردم بوده است. این وعده هربار به دلایل مختلفی اعم از سوءمدیریت دولتها و فشار‌های بیرونی به تعویق افتاده و باید این واقعیت را پذیرفت که وضعیت اقتصادی کشور و معیشتی مردم در تراز جمهوری اسلامی ایران و مانیفست تعریف شده انقلاب نیست؛ اتفاقی که باعث بروز دلخوری در میان مردم شده... بر اساس برخی از ضعفها و ناتوانی‌های داخلی، نظام سلطه نیز با برآورد‌هایی که از جامعه ایرانی در اختیار دارد، محور مهم فشار‌های خود را در حوزه اقتصاد کشور قرار داده و تلاش می‌کند، حوزه اقتصادی را به نقطه ضعف کشور تبدیل کند.
در حوزه فشار عملی به‌عنوان هدف غایی غرب نیز باید «آشوب و غائله‌آفرینی» را به‌عنوان هدف دشمن مورد توجه قرار داد؛ جایی که پس از ایجاد یأس و ناامیدی در مردم و افزایش فشار‌های اقتصادی، مردم را به کف خیابانها کشانده و از طریق بروز آشوب داخلی، نظام را سرنگون کنند. مدل ضعیف و کوچک شده این طراحی سال گذشته توسط اتاق فکر‌های محور غربی- عربی و عبری در کشور به اجرا درآمد و شاهد بودیم که بخش‌هایی از مردم که از عدم حصول نتیجه برجام سرخورده بوده و با مشکلات اقتصادی و معیشتی دست و پنجه نرم می‌کردند، در برخی از شهر‌ها به خیابانها آمدند و باعث بروز آشوب‌هایی شدند؛
با این حال باید در نظر داشت که موفقیت این طراحی در به خیابان کشاندن مردم و ایجاد فشار بر نظام باعث شده که این حوزه‌های فشار هم‌چنان جزو مهم‌ترین برنامه‌ریزی دشمنان برای سرنگونی نظام است، هر چند در فتنه ۸۸و غائله ۱۸تیر ۷۸نیز غرب به برخی از اهداف دست چندم خود نزدیک شد.
رسالت: نقوی حسینی: عده‌یی هنوز به مذاکرات برجامی خوشبین هستند
سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت: عده‌یی هنوز به مذاکرات برجامی خوشبین هستند.
اروپایی‌ها در عمل نشان داده‌اند که هم‌چنان در چارچوب سیاستهای آمریکایی‌ها در حال حرکت هستند و نشانه آن هم، خروج برخی شرکتهای بزرگ آنها از ایران به بهانه تحریم‌های آمریکاست. وی با اشاره به شروطی که رهبر معظم انقلاب یک روز پس از خروج آمریکا از برجام در خصوص ادامه مذاکره با اروپایی‌ها مطرح کردند، گفت: آنچه مشخص است، این است که در حال حاضر فقط مذاکره صورت می‌گیرد و مشخص نیست که این شروط چقدر مطرح شده است... رفتارهای اروپایی‌ها هنوز هیچ نشانه روشنی از پایبندی به عهد و پیمان ندارد و موضع‌گیریها و رفتارهای جریانی هم که تا کنون منتقدان برجام را می‌نواختند و به مذاکره خوشبین بودند، نشان می‌دهد که هم‌چنان با همان نگاه خوشبینانه به مسائل نگاه می‌کنند، عبرت نگرفته‌اند و اتفاقاً منتقدان را متهم می‌کنند.
حمله به روحانی و دولتش موضوع مشترک روزنامه‌های باند رقیب است:
ابرار: یک نماینده: طرح سؤال از رئیس‌جمهور بابت گرانی ارز، سکه و خودرو کلید خورد
ابرار اقتصادی: تحقیق و تفحص از بانک مرکزی در دستور کار مجلس
رسالت: طهماسب مظاهری: تیم اقتصادی دولت بگوید که اشتباه کرده است... رئیس کل اسبق بانک مرکزی قبول اشتباهات توسط تیم اقتصادی دولت را تنها راه مدیریت گرانیهای اخیر دانست و گفت: تیم اقتصادی دولت باید با اجماع نظرات خودشان، قبول کنند تصمیماتی که گرفتند قابل تجدیدنظر است
در طول ۱۲سال گذشته دولتها با بی‌توجهی اجازه دادند تا ما رشد حدود بالای ۲۰درصد در سال نقدینگی را داشته باشیم در کنار این‌که رشد تولید ناخالص سه تا چهار درصد را داشته باشیم و این تبدیل به افزایش نرخ تورم، افزایش نرخ همه کالاها و خدمات از جمله ارز شد.
این تذکرات را با چنین تشبیهاتی به دولتها گفتیم اما توجهی نکردند و اگر این نقدینگی شروع به حرکت کند، دیگر نمی‌توان جلودارش شد و همانند سدی است که آب پشت آن جمع شده و سد قدرت توان نگهداری آن آب را ندارد.وی به عامل دوم این بی‌ثباتی و تحولات و نگرانی که برای مردم به وجود آمده، اشاره کرد و گفت: دولت مفاهیم فنی اقتصادی و تکنیکی که در بحثهای اقتصادی اینچنینی باید ملاحظه کند، نادیده می‌گیرد و دلیلش را نمی‌دانم که چرا مفاهیم را عوض می‌کند.مظاهری متذکر شد: نقدینگی بعد از تحولاتی که به وجود آمد، و به فاصله چند روز بعد از مصاحبه هر کدام از این بزرگواران اتفاقات بر عکس آنچه که وعده داده بودند، پیش آمد اعتماد مردم از بین رفت.
صدای اصلاحات: آغاز تفحص از بانک مرکزی، آیا امپراطوری ولی‌الله سیف تمام می‌شود
فرهیختگان: انتظار عقلانیت بیشتری از دولت در حوزه اقتصاد داشتیم
قدس: مجلس قصور مسولان در خروج شرکتهای خارجی بدون دادن خسارت را پیگیری کند؛ منافع اقتصادی کشور، قربانی محرمانگی قرار دادهای خارجی
کیهان: رانت ۱۰۰هزار میلیارد تومانی دولت به وارد کنندگان با دلار ۴۲۰۰تومانی
روزنامه‌های باند حسن روحانی اظهارات مداح خامنه‌ای در روز عید فطر را بهانه حمله به این باند کرده‌اند:
جمهوری اسلامی: این رفتارها برای نظام هزینه دارد
نیش و کنایه‌های یک مداح کج سلیقه قبل از برگزاری نماز عید سعید فطر، کام نمازگزاران را در این عید بزرگ تلخ کرد. وی از موضع باندی و جناحی به مسئولان اجرایی تاخت و با جملات ناجوانمردانه‌ای سعی کرد حضور آنها در صف اول جماعت را نشانی از خودنمایی معرفی کند.
این نخستین بار نیست که در نماز عید سعید فطر و یا حتی نماز جمعه از تریبونی که بایستی منادی وحدت و انسجام نیروها در زیر خیمه انقلاب و نظام باشد، فریادهای تفرقه‌افکنانه به گوش می‌رسد چنین مراسم
که علاوه بر انبوه عظیم حاضران، از صدا و سیما در گوشه و کنار جهان هم شنونده و بیننده دارد، نبایستی در انحصار مشتی عناصر ناراحت، کج سلیقه و به‌شدت باندی و جناحی قرار بگیرد تا با پمپاژ نفرت و کینه ورزی، چهره‌ای مخدوش و موضعی غیرقابل دفاع و توجیه از نظام را به نمایش بگذارند.
وی با طرح برخی کمی‌ها و کاستی‌ها و از جمله موضوع معیشت برخی کارگران و کامیونداران، به مسئولان ارشد نظام اجرایی با نیش زدنهای مکرر خاطرنشان می‌کرد که چرا در صف اول جماعت نماز عید فطر نشسته‌اند و حال آن که در سایر قسمتها هم جا هست!
جای سؤال دارد که آیا برگزار کنندگان و برنامه‌ریزان چنین اجتماع باشکوهی نیز از عمق مسأله بی‌خبرند؟ آیا نمی‌دانند که همین اجتماع عظیم مسئولان نظام و حضور همدلانه آنها در کنار هم، چه معنی و مفهومی دارد؟ دوست و دشمن با مشاهده چنین صحنه‌های دلنشینی، برداشت‌های خاص خود را دارند. طبعاً دوستان با دیدن همبستگی مسئولان ارشد نظام دلگرم و خرسند می‌شوند و دشمن با دیدن چنین فضایی از تفرقه افکنی‌های خود مایوس می‌شود... فرو غلتیدن در دام برخوردهای تند جناحی و باندی، بهترین خوراک تبلیغاتی برای رسانه‌های معاند و عناصر مطرود ضد انقلاب فراهم می‌شود که عملاً هم شده است. رسانه‌های بی‌آبروی بیگانه و معاندین که با اصل اسلام و انقلاب و نظام هم مشکل دارند، بلافاصله با تکرار چندباره همین صحنه‌ها، سعی کردند تقابل ارکان نظام را به نمایش بگذارند... کاملاًً قابل درک است که چنین موضع‌گیریهای بغض‌آلودی قطعاً برای نظام هزینه‌های سنگینی دارد و دشمنان را برای سمپاشی و سیاه نمایی وسوسه می‌کند. باز تکرار همین صحنه‌ها از رسانه‌های بیگانه و معاند، نشانگر شادمانی آنهاست و قطعاً قلب دلسوزان نظام را به درد آورده و آنها را نسبت به عواقب آن به‌شدت نگران می‌کند
شرق: کنایه به «صف اول» در نماز عید فطر
مطیعی در نماز عید فطر امسال باز با ترجیع‌بند «صف اول» با حرکاتی که به اشعارش شور حماسی می‌داد، مجدداً دوباره به رئیس‌جمهور و دولت تاخت و باز هم برجام را مورد نقد قرار داد. او البته این‌بار سعی کرد در اشعارش به وضعیت مردم و برخی اعتصاب‌ها مثل اعتصاب کامیونداران هم اشاره کند و بعد کنایه‌ای هم به قوه قضاییه داشت
حسین قدیانی از چهره‌های رسانه‌یی جریان اصول‌گرا در بخشی از پست خود نوشته بود: «... و اما سخنی با صراحت تمام بگویم، اگر سال پیش از شعری و شاعری و خواننده‌ای دفاع کردم، علت آن بود که داشتند فحش می‌خوردند
واقعا این چه نمازی شد که به مردم عادی‌اش در کف خیابان کم‌لطفی شود و به صف اولش در تریبون. گمانم حسن روحانی را در جای غیر از تریبون نماز عید فطر هم بشود نقد کرد. اینجا جای نوش است، نه نیش. نه به آن بی‌نمکی دانشجوی دختر مثلاً منتقد در بیت، نه به این شوری».
آرمان: پشت پرده اشعار مطیعی مداح
جریانی منویات خود را به مطیعی دیکته می‌کند تا او بر زبان بیاورد. جریانی که شاید غایبان تلاش‌های دهه ۶۰بودند و امروز برای پنهان کردن نبودن‌هایشان، چنین موضوعاتی را به جوان متولد ۶۸دیکته می‌کنند که حتی صدای آژیر خطر سال‌های جنگ را نشنیده است. پس از اظهارات مطیعی این جملات آیت‌ا... هاشمی در اذهان آمد:«رزمندگان دیروز جنگ که هم اسیر شدند، هم جانبازند و هم شهید داده‌اند، گلایه می‌کنند که یک اقلیت تندرو و مدعیان پر هیاهوی امروز، خود را میراث‌بر می‌داند و از مردم طلبکاری دارد و وقتی در ماهیت آنان دقیق می‌شویم، حتی بوی باروت جنگ هم به مشامشان نرسیده است»... از جمله چهره‌هایی که مطیعی به آنها ابراز ارادت می‌کند آیت‌ا... علم‌الهدی است و تصویر دستبوسی او از امام جمعه مشهد منتشر شده است. آیت‌ا... علم‌الهدی پدر همسر حجت‌الاسلام ابراهیم رئیسی است. بنابراین نمی‌توان تفکر مطیعی را جدا از رئیسی دانست. ایران آنلاین سال گذشته نوشت: «میثم مطیعی پای ثابت برنامه تبلیغاتی ابراهیم رئیسی بود و در صف اول افرادی بود که در مجالس مختلف علیه روحانی و اصلاح‌طلبان به خواندن اشعار و مطالب تخریبی می‌پرداخت».
روزنامه‌های باند موسوم به اصلاح‌طلبان و همسو با آنان ضمن تلاش برای برپا کردن مرده اصلاحات به بن‌بست و فروپاشی آن اذعان کرده‌اند:
آرمان: اخیراً جمعی از جوانان اصلاح‌طلب در نامه‌یی به رئیس دولت اصلاحات، خواستار اصلاح در اصلاحات شده‌اند. نگارندگان با تکیه بر مبانی اصلاحات، اصلاح‌طلبی واقعاً موجود را نقد کرده‌اند. ایشان بروکراتیزه شدن اصلاحات، میل به محافظه‌کاری، میدانداری برخی خویشاوند سالاران، میل به فساد و دوری و تهی شدگی از آرمانهای اصلاحات را به‌عنوان بخشی از انتقادات خود به اصلاح‌طلبی واقعاً موجود، تنظیم کرده‌اند. نگارندگان نامه معتقدند که شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان به جای این‌که متشکل از فعالان سیاسی دموکراسی خواه باشد، به مجمعی متشکل از تکنوکرات‌های محافظه‌کار تبدیل شده است که مهم‌ترین دغدغه‌شان، حفظ روابط با قدرت است. نگارندگان متن، به‌رغم این‌که نقدی جدی و عیان بر اصلاح‌طلبی وارد کرده‌اند، سیاست ورزی را هم‌چنان در چارچوب گفتمان اصلاح‌طلبی پی می‌گیرند. اصلاح‌طلبی تهی شده از اصلاح‌طلبی، به عبارتی اصلاح‌طلبی واقعاً موجود را زیر تیغ تیز نقادی خود می‌کشانند... اصلاح‌طلبی اصیل در بند اصلاح‌طلبی واقعاً موجود، به حصر در آمده است، رها کردن اصلاح‌طلبی اصیل، امری لازم و واجب است، اما آنگاه که ظرافت‌های حرکت را رعایت نکند، اصلاح‌طلبی به بند آمده را نه تنها رها نمی‌کند، که در دام تنیده شده توسط براندازی خواهان و پوپولیسم منفی ناامید سازان اقتدارگرا گرفتار می‌سازد.
شرق: اصلاح‌طلبان به‌دلیل دوزیست‌بودنشان، یکی حضور جدی‌‌شان در دولتها و دیگری دلبستگی‌شان به جامعه مدنی، زمینه‌ساز بحثهای فراوانی شده‌اند
این رویکرد، حاصل پارادوکسی لاینحل است که اصلاح‌طلبان را وادار می‌کند تا دست به توجیه این تضادها بزنند و تنها راه گذر به دموکراسی را در همین تضادها جست‌وجو کنند. شاید برخی از اصلاح‌طلبان بدشان نیاید جامه اپوزیسیون بر تن کرده و با فاصله از دولت به این پارادوکس دردناک خاتمه و منفک از مرکزگرایی به سیاست‌ورزی ادامه دهند؛ اما چهار دهه سیاست‌ورزی در دولتهای انقلاب اسلامی به آنان آموخته مرکزگرا باشند و نگذارند جناح‌های رقیب بندنافشان را از مرکز قطع کنند.
گویا ماهی به دم خود رسیده است و به همین دلیل حمله بی‌امان اپوزیسیون مرکزگریز شدت گرفته و گاه غیرمنصفانه آنان را به‌شدت می‌کوبد و با درشت‌نمایی پارادوکس درونی اصلاح‌طلبان در بی‌اعتبارکردن‌شان در چشم مردم تلاش می‌کند. این حملات صریح اپوزیسیون داخلی و خارجی نتیجه عکس داده و اصلاح‌طلبان را ناگزیر کرده تا دیگر نتوانند بند ناف خود را از مرکز جدا کنند؛...اصلاح‌طلبان به‌دلیل دوزیست‌بودنشان، یکی حضور جدی‌‌شان در دولتها و دیگری دلبستگی‌شان به جامعه مدنی، زمینه‌ساز بحثهای فراوانی شده‌اند
این رویکرد، حاصل پارادوکسی لاینحل است که اصلاح‌طلبان را وادار می‌کند تا دست به توجیه این تضادها بزنند و تنها راه گذر به دموکراسی را در همین تضادها جست‌وجو کنند. شاید برخی از اصلاح‌طلبان بدشان نیاید جامه اپوزیسیون بر تن کرده و با فاصله از دولت به این پارادوکس دردناک خاتمه و منفک از مرکزگرایی به سیاست‌ورزی ادامه دهند؛ اما چهار دهه سیاست‌ورزی در دولتهای انقلاب اسلامی به آنان آموخته مرکزگرا باشند و نگذارند جناح‌های رقیب بندنافشان را از مرکز قطع کنند.
گویا ماهی به دم خود رسیده است و به همین دلیل حمله بی‌امان اپوزیسیون مرکزگریز شدت گرفته و گاه غیرمنصفانه آنان را به‌شدت می‌کوبد و با درشت‌نمایی پارادوکس درونی اصلاح‌طلبان در بی‌اعتبارکردن‌شان در چشم مردم تلاش می‌کند. این حملات صریح اپوزیسیون داخلی و خارجی نتیجه عکس داده و اصلاح‌طلبان را ناگزیر کرده تا دیگر نتوانند بند ناف خود را از مرکز جدا کنند؛
آنان که تا دیروز تخم‌مرغ‌هایشان را در یک سبد نمی‌گذاشتند، امروز ناگزیر به این کار سوق داده شده‌اند و جالب آن که هر چه بیشتر از مردم و جامعه مدنی حرف می‌زنند، تضادهای درونی خود را عمیق‌تر و آشکارتر نشان می‌دهند؛ به این دلیل که آنان قادر به اصلاحات استراتژیکی مانند بازتوزیع و بازشناسی نیستند.
حمله به سیاستهای دولت روحانی در روزنامه‌های همسو با او هم دیده می‌شود. یک نمونه از روزنامه باند مو سوم به کارگزاران در پاسخ به حرفهای روحانی در مورد مطبوعات:
جهان صنعت: سرمقاله: آیا روحانی فراموشکار شده است؟
چرا روحانی خنجر را در ستون فقرات خود فرو می‌کند؟
آیا روحانی به یاد می‌آورد که وزارتخانه‌ها و نهادهای دولتی تحت‌امرش به جای تقویت رسانه‌های مستقل و روزنامه‌های آزاد، تلاش، امکانات و پول خود را برای گسترش مطبوعات و رسانه‌های حکومتی و دولتی به کار گرفتند
جالب آن است که همین روحانی چند هفته قبل و در جمع مدیرانش از این‌که برخی از همکارانش (از جمله اعضای هیأت وزیران) ناامید هستند گلایه کرد و آنان را به رفتاری امیدوارانه در قبال مسئولیت و وظایف‌شان فراخواند. اکنون آقای رئیس‌جمهور مسئولیت پراکندن و تزریق ناامیدی را متوجه رسانه‌ها کرده و از ایشان می‌خواهد که به جای ناامیدی مردم را امیدوار کنند اما آقای روحانی توضیح نمی‌دهد که رسانه‌ها و بالاخص رسانه‌های مستقل و وابسته به بخش خصوصی مردم را به چه چیزی امیدوار کنند و چرا نگرانی و توقع مردم را منعکس نکنند؟ اگر دولت روحانی و حکومت جمهوری اسلامی از برآورده کردن توقع مردم ناتوان است آیا راه‌حل این ناتوانی سرکوب توقع‌های مردمی است؟
بهتر است روحانی روزهای گذشته را به یاد بیاورد و بررسی کند که چه چیزهایی از اعتماد مردم به رسانه‌های داخلی کاسته است؟
