حکومت آخوندی در تهران و سایر شهرهای کشور از صدور اجازه راهپیمایی به کارگران در روز جهانی کارگر خودداری کرد و این موضوع باعث اعتراض کارگران شده است.
یکی از کارگران با اشاره به این که روز کارگر، کارگران در ایران حق بیان خواسته های خود را ندارند، گفت: روحانی میگوید ۵۲ هزار میلیارد دلار از درآمد نفتی به کارگران بازنشسته پرداخت میشود، در حالی که ریالی پرداخت نکرده اند. وی افزود: اصلیترین مطالبه ما امنیت شغلی است. قراردادهای موقت کارگران را در پست ترین شرایط قرار میدهد. قراردادهای یک ماهه، سه ماهه و شش ماهه و گاهاٌ سفید امضا شرایط را برای کارگران سخت و تحقیرآمیز کرده است.
کارگزاران و رسانه های هر دوباند رژیم نسبت به خطر فوران خشم مردم به جان آمده و تکرار قیام هشدار می دهند.
جعفری دولتآبادی دادستان رژیم در تهران گفت: تلاش و اولویت دشمن پیرامون مسائل داخلی کشور در جهت دلسرد نمودن مردم نسبت به نظام است. آنها میخواهند وانمود کنند که (نظام) نتوانسته برای مردم کار مفیدی انجام دهد و حوادثی چون اغتشاشات دی ماه و تجمعات همگی در راستای اجرای این برنامه است که دشمن میخواهد بر موج این اتفاقات در داخل کشور سوار شود.
عباس عبدی از مهرههای باند مغلوب رژیم نیز در روزنامه دولت آخوند روحانی از سربرداشتن مجدد قیام آنهم با شدت بیشتر از گذشته هشدار داد و نوشت: برخورد رسمی ما با وقایع دیماه ۱۳۹۶ نه تنها رو به پیشرفت نیست بلکه میتوان گفت که برخی از سیاستهای چند ماه اخیر، در جهت عکس عمل میکند و به تشدید عواملی پرداختهاند که موجد آن اعتراضها است. پراکندگی گسترده نظرات و سیاستها در ساختار رسمی موجب شده که اقدامهای جاری به جای حل بحرانها، بروز آنها را به طور موقتی به عقب بیندازد، البته با شدت بیشتر.
اصغرزاده یک مهره دیگر باند مغلوب نظام نوشت: اعتراضات دیماه تنها نشان داد که به چه میزان جریانات سیاسی ما از قافله عقب هستند.
یک وجه نارضایتی مردم بازتاب رنجهای واقعی و مطالبات تهیدستانی است که در میان نخبگان چه اصولگرا و چه اصلاحطلب، نماینده و سخنگویی برای طرح مشکلات خود نمییابند. بیاعتمادی به بالا شکاف میان ناکارآمدی نخبگان و آنچه انتظارات تودههای محروم است را به حداکثر میرساند.
روزنامه حکومتی ابتکار، نیز با هشدار نسبت به پیامدهای درههای عمیق نارضایتی، اختلاف طبقاتی و نفرت نوشت: فرصت آزمون وخطا نداریم!متاسفانه عکسالعمل ملت ایران از جنس غضب های حلیم است که باید از آن به خدا پناه برد.
روزنامه حکومتی جمهوری نیز نوشت: آیا واقعاً نسل جدید میتواند چشمان خود را به روی ۱۵ میلیون پرونده قضایی جاری، ۵/۲ میلیون نفر معتاد، یک طلاق در مقابل دو ازدواج، رشد ۱۰۰ درصدی آمار زنان خود سرپرست، بیش از ۲۰۰ هزار معتاد به الکل، فسادهای چند هزار میلیاردی، بداخلاقی و جنگ و جدالهای سیاسی، بیکاری و فقر و بیاعتمادی فزاینده، ببندد؟
این روزنامه حکومتی هشدار داد: اگر مردم دورویی و اختلاس نجومی را ببینند صحنه را ترک میکنند و در چنین شرایط که مردم در صحنه نباشند، شکست، قطعی خواهد بود».
