هیل نشریه کنگره آمریکا در گزارشی مشروح اوضاع ایران را در ارتباط با اعتراضهای گسترده مردمی و اوضاع پس از خروج آمریکا از توافق اتمی مورد بررسی قرار داده و می‌نویسد: تجمع اعتراضی سراسری علیه گرانی و وضعیت بد اقتصادی که دیماه سال گذشته از مشهد آغاز شد، اکنون با اعتصاب‌های کارگری و شعارهای سیاسی و ضد رژیم و ضد آخوندی ادامه دارد.
کارگران، صدها تجمع اعتراضی، از تهران تا تبریز تا اصفهان و یزد و اهواز برگزار کرده‌اند. اعتراضهای کارگران هم اقتصادی است و هم سیاسی،که با شعارهایی علیه حقوق معوقه، اخراج‌های گسترده، تلاش رژیم برای به حاشیه راندن اقوام مختلف و علیه سانسور برگزار می‌شود. بیشتر اعتراضها از سوی نیروهای مذهبی و طبقه کارگر شکل می‌گیرد که ارکان حمایت از رژیم هستند.
توافق اتمی قرار بود رژیم ایران را از انزوا خارج کند و به سرمایه‌گذاری خارجی منجر شود، اما فساد، سو مدیریت و مشکلات قانونی برای سرمایه‌گذاری خارجی و از سوی دیگر تحریم‌های هدفمند، از تمایل شرکتهای بین‌المللی کاسته است.
اقتصاد ایران به‌شدت شکننده است که بخشی از آن به‌علت بحران ارز ناشی از ناتوانی در جذب سرمایه‌های بانکهای خارجی به داخل است. نرخ بیکاری و تورم بالا است، نظام بانکی ضعیف است و ادامه فعالیت برای بسیاری از شرکتهای ایرانی به‌ویژه آن‌هایی که در صادرات و واردات فعال هستند، دشوار شده است.
تحریم‌های سنگین، اوضاع بد اقتصادی را تشدید کرده است.
بوئینگ، ایرباس، توتال و زیمنس می‌گویند در حال بررسی اوضاع هستند، اما تقریباً اطمینان دارند برای رعایت تحریم‌های آمریکا، به فعالیت در ایران خاتمه خواهند داد.
شعارهای کارگران معترض، مانند “مرگ بر خامنه‌ای” و “جمهوری اسلامی نمی‌خواهیم”، نشان می‌دهد که مردم خشم خود را مستقیماًً علیه خامنه‌ای و نظام حاکم ابراز می‌کنند. شعار استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی، جای استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی را می‌گیرد.
فشار حداکثری می‌تواند به سقوط رژیم منجر شود. از این رو، رژیم بیش از همیشه بر نیروهای امنیتی، از جمله سپاه پاسداران برای ادامه بقای خود حساب می‌کند، اما رژیم شکننده است و شرایط می‌تواند به‌سرعت تغییر کند
