جشن های باستانی و ملی ایرانیان و سرزمین های آریائی مجاور- نماد و نمود اصالت و ژرفنای تمدن این سرزمین اهورایی است که هرچه بیشتر، شکوفایی و مقاومت فرهنگی و تاریخی بسا بیشتر!.
حتی اقوام و قبایلی که این سرزمین ها را اشغال و برآن قرنها حکومت کردند- نه تنها نتوانسته اند از بینشان ببرند، بلکه خود شیفته آن شدند. جانشینان چنگیز مغول همگی فارسی آموختند و ایرانی شدند
و حتی نظم و شعر فارسی سرودند. مغول های گورکانی در هند نیز قرنها زبان فارسی زبان رسمی شان بود و با این فرهنگهای نوروزی و سنت های اصیل آریایی عجین شدند و حتی شعرایی از میان همین شاهان پارسی زبان مغول و گورکان برخاست که بهادر شاه ظفر یکی از معروفترین آنان است. پس ای آخوندهای جاهل، فاسد، قاتل و ضد ارزش و فرهنگ، کورخوانده اید. نه شما از خلفای خونخوار و مغولان و گورکانیان قویتر هستید و نه این فرهنگ ژرف این سرزمین های باستانی و گهواره های تمدن آن، سرمویی سازگاری با نظام منحوس و عقب مانده و مادون قرون وسطایی شما دارد. این میهن واین تمدن ماندنی است و شما رفتنی هستید. آنهم چه رفتنی! نوروز همگی شاد و خرم باد! پرویزخزایی