موزه مقاومت ایران
ایتالیا یکی از مراکز فرهنگ و تمدن غرب و از دیدنی‌ترین مناطق اروپا است. در شهرهای آن می‌توان جلوه‌ای از تاریخ، فرهنگ و هنر باستان، میانه و مدرن را مشاهده کرد. رم، فلورانس، میلان و ناپل و... هر کدامشان جایگاه چندین موزه و مراکز تاریخی باشکوه و جذاب برای جهانگردان و علاقمندان به تاریخ جهان است. ملتی که تاریخ خود از عصر باستان و امپراتوری تا جنبش مقاومت بر علیه فاشیسم را در موزه‌های پرابهتش حفظ و نگهداری کرده است. ایتالیا دارای بیش از ۴۰۰۰ موزه و گالری است و مردمش برای دیدن موزه در کشورهای دیگر بسیار سخت پسندند. طبیعی هم هست، در کشوری که از در و دیوارش آثار هنری، معماری، تندیس و مراکز تئاتری هزاران ساله و نقاشیهای حیرت‌انگیز می‌بارد، چقدر سختگیر خواهد بود اگر در جایی دیگر موزه‌ای را ببیند!
یک ایتالیایی گالری۹۳ اتاقه «اوفیتزی» در فلورانس را که پر از مجسمه و آثار هنری بی‌نظیر است دیده است. اثر ارزشمند میکل‌آنژ و نقاشیهای لئوناردو داوینچی، بخشی از آن است! این محل سالانه بیش از دو میلیون بازدید کننده دارد. گرچه نمی‌توانند همه آثار را در چند روز هم ببینند. موزه ملی باستان‌شناسی ناپل، مهم‌ترین موزه باستان‌شناسی در ایتالیا است که آثار پیش از میلاد مسیح دارد. موزه مصرشناسی در تورین، با مجموعه گسترده آثار باستانی مصرو مقبره‌ای به قدمت ۳۵۰۰سال پیش از میلاد! هم‌چنین موزه‌های واتیکان در رم با ۶میلیون بازدیدکننده در سال! و شامل ۲۰۰۰۰ اثرهنری! از داوینچی تا ونگوگ، سالوادور دالی و پابلو پیکاسو... موزه لئوناردو داوینچی در فلورانس، که هیچ اثر هنری در آن نیست! بلکه اختصاص به اختراعات و طرح‌های آینده نگرانه این نابغه دارد.
اما اکنون نمی‌توان از سایر موزه‌ها گفت جز آنهایی که تجلی درد و رنج ملتی است که با فاشیسم و دیکتاتورهای مدرن و امروزی جنگیدند و با بالاترین قیمت و نثار جان بهترین فرزندانشان و بسیاری از هم‌پیمانان شیفته آزادی که ملیت دیگری داشتند تاریخ و فرهنگ ایتالیا را دگرگون کردند. «موزه هولوکاست میلان»، که از سوی بازماندگان هولوکاست کشورهای مختلف راه‌اندازی شده است. یک سردر و ورودی تأمل برانگیزی دارد. در دیوار سنگی آن کلمه «بی‌تفاوتی» حک شده است! بی‌تفاوتهایی که به سرنوشت دیگران اهمیتی ندادند! اما در داخل موزه قسمتی هم هست که انسانهای ساده‌ای را نشان می‌دهد که بی‌تفاوت نبودند و جان خود را برای نجات دیگری اهدا کردند.
مقاومت ضدفاشیستی ایتالیا در کوران جنگ جهان دوم از شماری از آگاه‌ترین و شجاع‌ترین جوانان شکل گرفت. این مقاومت نام «جنگ آزادیبخش ایتالیا» را بر روی نبرد خود گذاشت. تا این‌که در اثر مبارزه مسلحانه جنبش مقاومت، روز آزادی ایتالیا فرا رسید...
بازدید از موزه مقاومت ایران
حال بنگرید یک سناتور ایتالیایی به همراه دو نماینده پارلمان که چشم و ذهنشان پر از آثار هنری و مبارزاتی تاریخ ایتالیاست برای دیدار از پایگاه مقاومت ایران در آلبانی به اشرف۳ آمده‌اند. سناتور «جولیو ترتزی»، رئیس کمیته امور اتحادیه اروپا در سنای ایتالیا و وزیر خارجه پیشین این کشور و نمایندگان پارلمان، خانم «استفانیا آسکاری» از کمیته قضایی و آقای «امانوئله پوتزولو» از کمیته خارجه، روز ۱۱اسفند با خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در اشرف دیدار و گفتگو کردند. این هیأت با خانم رجوی به بحث و تبادل نظر درباره شرایط امروز ایران و قیام پر شکوه جوانان میهن که به مدت شش ماه ادامه دارد پرداختند. جنبشی که تا به‌حال به قیمت صدها جان شیفته آزادی و هزاران زندانی در زندان فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران، ادامه دارد.
این هیأت از موزه مقاومت هم بازدید کرد. این موزه تصاویر صدها رزمنده آزادی به‌شهادت رسیده را نگه داشته است. یادگاریهای شهدایی که در میدانهای نبرد و سلول‌های زندان بودند نیز در ویترین‌هایی به نمایش گذاشته شده است. هم‌چنین ماکتهایی از زندانهای نظام ولایت فقیه و اتاقها و سلول‌هایی که زندانیان مجاهد و مبارز در آن شکنجه می‌شدند و قفس‌ها و تابوتهایی که شاهدین، آنها را شرح می‌دادند. همین‌طور راهروی مرگ که قتل‌عام شدگان سال۱۳۶۷ از آن عبور کردند تا به اتاق هیأت مرگ منتقل شوند و پس از اعلام وفاداری نسبت به نام «مجاهد» خلق به محل اعدام در زندان گوهردشت برده شده و حلق‌آویز گردند.
سناتور جولیو ترتزی و هیأت همراه بسیار تحت تأثیر این مقاومت ها و رشادت ها و آن جنایتها و سبوعیتهای دیکتاتورهای حاکم بر ایران قرار گرفتند تا جایی که در سخنرانیهای خود گوشه‌ای از مشاهدات خود را بیان کردند.
سناتور ترتزی گفت: «بازدید از این موزه و یادبود نسل‌کشی که توسط رژیم به شما تحمیل شد و ادامه‌دار بوده و حتی قبل از آن توسط یک دیکتاتور جنایتکار دیگر که خود را پادشاه ایران می‌نامید، انجام شده، این همه تاریخ طولانی مبارزه، اعتقاد، ایمان به آزادی باید عمیقاً در حافظه ما بماند... آن چه در موزه دیدم نه تنها تحت تأثیر قرار گرفتم، بلکه شوکه شدم، شوکه شدم، گویی در زندگی واقعی، به‌عنوان یک تجربه واقعی می‌بینم؛ نمایش‌های اتاق‌های شکنجه، سالن حلق‌آویز و کمیسیون مرگ را که در آنجا نمایش داده می‌شود. هزاران و هزاران زندانی سیاسی یک رقم نیست، این انسانیت است. این بشریت است که مورد آزار و اذیت و شکنجه و تهدید قرار گرفته تا وادار به اعتراف و خیانت به همکاران و برادران خود شوند و آنها به یاران و برادران و خواهران خود خیانت نکردند. مقاومت کردند و تا آخر مقاومت کردند. ما امروز در اینجا می‌بینیم حاصل ۴۰سال مبارزه سازمان‌یافته مجاهدین خلق با دهها هزار شهید است. ». .
خانم استفانیا آسکاری از کمیته قضایی پارلمان ایتالیا گفت: «من به‌شدت تحت تأثیر رنجهایی که مقاومت ایران تحمل کرده قرار گرفتم»
آقای امانوئله پوتزولو از کمیته خارجه پارلمان ایتالیا نیز گفت: «امروز من با افرادی چشم در چشم شدم که هرگز به ظلم تسلیم نشدند و به آزادی عشق می‌ورزند به‌خاطر همین است که من امروز واقعاً مفتخرم که اینجا هستم. ما می‌توانیم متعهد شویم که آن چه را در موزه مقاومت دیدیم به دیگر پارلمانترها منتقل کنیم و به‌طور خاص سوء‌استفاده رژیم از مذهب برای توجیه جنایاتش را افشا کنیم»...
موزه‌ها نمی‌گذارند مبارزه برای آزادی فراموش شود
پیام بازدید کننده‌های هیأت پارلمانی ایتالیایی هم‌چون سایر بازدید ها از موزه مقاومت در اشرف۳ جز این نیست که مبارزه برای آزادی یک خلق تحت ستم، هیچگاه از یاد و خاطره انسانهای شریف و آزادیخواه نخواهد رفت و بلکه توشه‌ای پربار و گرانقدری‌ست برای تداوم همراهی و همگامی تا پیروزی محتوم مردمی که برای رهایی از استبداد بهای سنگینی پرداختند.
آری؛ کسانی از موزه مقاومت ایران با احترام و عظمت یاد کردند که در کشورشان دارای هزاران موزه با شکوه و درخشانند.
