امروزکمی ازشهادت مصداقی را گوش کردم. درپاسخ به وکیل نوری درآن نمیدانم، یادم نیست، نظرمن این است زیاد بود.با چنین شهادتی هیچ قاضی نمی‌تواند حکم صادر کند.
احتمالا اگر دادگاه تنها با شهادت این مزدور و یا افرادی شبیه خودش پیش می‌رفت نوری تبرئه می‌شد. این ذهن را به اینجا می‌رساند که این سناریو احتمالا قرار بوده اینطور پیش برود:۱-نوری تبرئه می شد.
۲-تبرئه شدنش به گردن مجاهدین انداخته می شد.
۴- مصداقی سفیدسازی و قهرمان دادخواهی و نوری هم با سلام و صلوات به ایران فرستاده می‌شد.
۵- دستگاه تبلیغاتی رژیم با تبلیفات حول تبرئه نوری به انکار جنایاتش -بخصوص جنایت ۶۷-می پرداخت و چشم انداز به محاکمه کشیده شدن سران رژیم را کلا به لحاظ حقوقی بی پایه می کرد. یعنی به جنبش دادخواهی ضربه‌ای کاری وارد می کرد.
همه اینها اما با ورود سنگین مجاهدین به این پرونده بر سر رژیم آوار شد.
پ.ن: با گوش دادن به پاسخهای او در امروز و خواندن خاطراتش به این نتیجه رسیده ام که خاطرات مصداقی هم بخشا از بازجوییهای دیگر زندانیان گرفته شده. بنا به گفته آقای ژورک لاجوردی برای تهیه کتاب پرونده سیاه اقرار زندانیان در بازجوییها را در اختیار او قرار میداده تا بر اساس آن اقرارها کتاب تهیه کند. به نظرم در خاطراتش هم از همان منابع استفاده کرده به همین دلیل امروز گیر افتاده بود و نمیتوانست مسقیم پاسخ پرسشهای وکلای نوری که سوالات مشخص و دقیق می کردند را بدهد. چون خیلی از چیزهایی که او در کتابهایش ادعا کرده در واقع ربطی به او و خاطراتش ندارد. او بسیاری از بخشهای خاطراتش را بر اساس پرونده‌های بازجویی لاجوردی و بازجویانش از دیگر زندانیان نوشته نه بر اساس چیزهایی که برای خودش اتفاق افتاده. کسی که چهار جلد خاطراتش را بخواند متوجه می شود که او در بسیاری موارد نسبت به جاها و چیزهایی صجبت می کند که اساسا خودش در آن جاها نبوده. یک مورد که من یادم مانده این است که او هنگامی که در زندان اوین است میداند که مثلا در بیرون اطلاعات و سپاه برای بدام انداختن زندانیان آزادشده مجاهد که قصد پیوستن به مجاهدین دارند کجا و چگونه دام می گذارد و آنها را دوباره دستگیر می کند.
