کن بلکول، سفیر پیشین آمریکا در کمیسیون حقوق‌بشر سازمان ملل‌متحد
کن بلکول سفیر سابق ایالات متحده در کمیته حقوق‌بشر سازمان ملل متحد در رابطه با سخنرانی ویدئویی رئیسی جلاد در مجمع عمومی ملل متحد گفت: اعطای تریبون به ابراهیم رئیسی یک لکه سیاه در سازمان ملل متحد
در مطلب کن بلکول که روز جمعه ۲مهر در پاتریوت پست منتشر شده است آمده است: سازمان ملل متحد باید وظیفه خود را برای تضمین عدم وجود مصونیت از مجازات برای جنایتکاران نسل‌کشی ایفا کند.
این هفته، ابراهیم رئیسی، در مجمع عمومی سازمان ملل متحد یک"سخنرانی" گستاخانه مجازی کرد. دروغ‌های آشکار و ادعاهای بی‌شرمانه وی بار دیگر این سؤال را ایجاد کرد که چرا سازمان ملل متحد به یک دیوانه و یک عامل قتل‌عام اجازه می‌دهد تا تریبون بین‌المللی را تصاحب کنند؟ کدام رهبر جهان واقعاً مایل و آماده است که دستان غرق خون رئیسی را بفشارد؟
من به‌عنوان سفیر سابق ایالات متحده در کمیته حقوق‌بشر سازمان ملل متحد بسیار نگرانم که به رئیسی تریبونی در مجمع عمومی داده شد. در واقع، او باید به‌خاطر ارتکاب نقضهای وحشتناک حقوق‌بشر مورد تحقیق و تعقیب فوری قرار گیرد، نه این‌که اجازه یابد در یک مجمع بزرگ بین‌المللی لفاظیهای غیرقابل تحمل و نفرت‌انگیز بالا بیاورد...
از زمان روی کار آمدن رئیسی به‌عنوان رئیس‌جمهور رژیم در تابستان، بسیاری از سازمانها و مقامات حقوق‌بشری درخواست کرده‌اند که از وی به‌طور خاص در مورد جنایاتی که در سال۱۹۸۸ مرتکب شده حسابرسی شود. مشهور و مستند است که در آن سال رئیسی عضو "کمیته‌های مرگ" بود که دستورات خمینی، ولی‌فقیه سابق را برای نابودی همه زندانیان مخالف اجرا کردند.
این کشتار در وحشیگری و گستردگی خود وحشتناک بود. تخمین زده می‌شود که بیش از ۳۰هزار نفر پس از محاکمات کوتاه نمایشی چند دقیقه‌ای اعدام شدند. سپس قربانیان در گورهای جمعی مخفی بدون نشان در سراسر ایران دفن شدند. رژیم در سالهای بعد نهایت تلاش خود را کرده است تا محل قبرها را مخفی کند یا با تخریب آنها همه آثار جنایت عظیم خود را پاک کند. متأسفانه هنوز خانواده‌ها از برگزاری یادبود برای عزیزان خود منع هستند. آنها بیش از ۳۳سال است که به‌دنبال عدالت هستند.
اکثریت قریب به اتفاق قربانیان اعضا و هواداران اپوزیسیون دمکراتیک اصلی مجاهدین خلق بودند. مجاهدین خلق معتقد به اسلام بردبار و دمکراتیک هستند که به حقوق‌بشر و دموکراسی احترام می‌گذارد. تفسیری که به‌طور قابل پیش‌بینی با ایدئولوژی بنیادگرای انحرافی که توسط آخوندهای حاکم در پیش گرفته بود، در تضاد بود. بنابراین، در سال۱۹۸۸، خمینی "خلیفه" آخوندها یا ولی‌فقیه، فتوایی دست نویس صادر کرد و دستور اعدام آنها را فقط بر اساس اعتقاداتشان صادر کرد...
