موارد نقض جدی رژیم
به موجب این گزارش که رویتر (۱۰خرداد) آن را منعکس کرده، اولاً رژیم ایران در مورد منشأ ذرات اورانیوم غنی‌شده، در هیچ‌یک از ۳مکانی که آژانس از آنها بازرسیهای تکمیلی داشته، توضیحات ضروری ارائه نکرده است.
ثانیاً، رژیم مجموع اورانیوم غنی‌شده را به۳۲۴۱ کیلو گرم رسانده است و این ۱۶برابر حد مجاز ۲۰۲.۸ کیلوگرمی است که در توافق اتمی مشخص شده بود. گزارش هم‌چنین خاطرنشان می‌کند آژانس قادر نبوده میزان اورانیوم ذخیره شده را به‌طور کامل راستی‌آزمایی کند زیرا رژیم ایران از همکاری خود کاسته است.
ثالثاً، «از اواخر فوریه (اواسط اسفند) که رژیم شروع به‌محدود کردن بازرسیهای بین‌المللی از تأسیسات خود کرده و آژانس به‌داده‌های مهم برای نظارت بر برنامه هسته‌یی ایران دسترسی نداشته است» (آسوشیتدپرس ـ ۱۰خرداد).
پیش از این هم رافائل گروسی مدیر آژانس در مصاحبه‌یی گفته بود غنی‌سازی ۶۰درصدی که رژیم وارد آن شده فقط خاص کشورهایی است که می‌خواهند وارد بمب‌سازی شوند.
این گزارش شدیداللحن می‌تواند راه را برای محکومیت جدی رژیم در جلسه شورای حکام که قرار است از روز چهارشنبه (۱۲خرداد) آغاز شود، هموار کند. از همین رو رژیم آشکارا نگران و مضطرب شده است.
دلایل وحشت رژیم
معنی گزارش گروسی آن است که او در واقع پرونده PMD (ابعاد احتمالی نظامی) را که رژیم مصرانه خواستار بستن آن بود، به‌طور آشکاری روی میز آورده است. رژیم پیوسته خواستار مختومه اعلام شدن این پرونده بوده است؛ اخیراً نیز همزمان با پذیرش تمدید یک ماههٔ نظارت آژانس بر سایتهای اتمیش خواستار شده بود که آژانس متقابلاً این پرونده را مختومه اعلام کند، اما با پاسخ رد آژانس مواجه شد و گزارش اخیر آژانس در واقع تیر خلاصی به این آرزوی آخوندها محسوب می‌شود.
از سوی دیگر «خودداری رژیم ایران از توضیح به‌آژانس می‌تواند درگیری دیپلماتیک جدیدی را میان حکومت تهران و غرب ایجاد کند» (رویتر ـ ۱۱خرداد) و «انگلستان، فرانسه و آلمان را در برابر این تصمیم قرار می‌دهد که تلاششان را برای قطعنامه‌یی علیه حکومت تهران فعال کنند یا خیر؟ (امری) که می‌تواند مذاکرات برای احیای توافق را تضعیف کند» (سایت نشنال امارات ـ ۱۱خرداد).
شایان یادآوری است که ۳ماه پیش سه کشور اروپایی پیش‌نویس قطعنامه‌یی با حمایت آمریکا مبنی بر محکومیت رژیم را آماده کرده بودند، اما بر اساس درخواست و وعدهٔ رژیم، این قطعنامه به‌حالت تعلیق در آمد، با این شرط که اگر رژیم به‌وعده‌های خود عمل نکند و همکاری لازم ر ابا آژانس به‌عمل نیاوزد، در نشست بعدی شورای حکام (یعنی همین نشستی که قرار است از روز ۱۲خرداد آغاز شود) قطعنامه تروئیکا مجدداً به‌جریان بیفتد. این امری است که رژیم آخوندی به‌شدت از آن وحشت دارد زیرا معنی و پیآمد آن، ارجاع پرونده رژیم از آژانس به‌شورای امنیت و قرار گرفتن در ذیل بند هفتم منشور ملل متحد است.
آثار این وحشت و در عین‌حال تناقضی که رژیم در آن گرفتار است را، می‌توان در نامهٔ صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی رژیم به‌گروسی دید. صالحی در این نامه با ضد و نقیض‌گویی مسخره‌یی می‌نویسد: «تصمیم گرفتیم تفاهم فنی مشترک را تمدید نکنیم، اما با هدف به‌نتیجه رساندن گفتگوهای فنی ایران و آژانس، ثبت و نگهداری داده‌ها را برای یک ماه دیگر ادامه دهیم» (خبرگزاری ایرنا – ۱۱خرداد).
پیچیده‌تر شدن مذاکرات وین
سایهٔ گزارش آژانس بر مذاکرات وین را در توئیت (۱۱خرداد) اولیانف رئیس هیأت روسیه در این مذاکرات می‌توان دید. اولیانف که همواره تصویر مثبتی از روند مذاکرات ارائه می‌داد، ابراز نگرانی می‌کند: «درباره ارتباط میان رژیم ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، متأسفانه همه‌چیز خیلی پیچیده است».
این پیچیدگی وجوه مختلف دارد، اما کانون آن بن‌بستی است که رژیم ولایت فقیه در آن گیر افتاده و برون‌رفتی از آن نمی‌یابد. خلیفهٔ ارتجاع هم‌چنان بر سر دوراهی مرگبار تسلیم یعنی دست کشیدن از سودای بمب اتمی، ادامهٔ پروژه موشکی و دخالت‌های منطقه‌یی که خامنه‌ای خود آن را تسلیم و «تنزل بی‌پایان» نامیده یا قرار گرفتن در برابر ارادهٔ جامعهٔ بین‌المللی و پیامدهای آن، گریزگاهی نمی‌یابد. ولی لحظهٔ تعیین‌تکلیف هر روز نزدیک و نزدیکتر می‌شود و گزارش اخیر مدیرکل آژانس، خامنه‌ای را بیش‌از‌پیش در منگنهٔ تصمیم قرار داده است.
