دوستداران استاد محمدرضا شجریان پشت درهای آرامگاه فردوسی
تلاش مذبوحانه رژیم برای مصادره و محاصره و کنترل حداکثری مراسم با حضور مقامات و مأموران حکومتی
خاکسپاری شتابان در ساعت ۴.۳۰صبح بهمنظور کنترل اوضاع توسط حاکمیت هنرکش آخوندی
خانم مریم رجوی:
آوای او بر دلهای میلیونها ایرانی در طی چند نسل نشسته و خاموش ناشدنی است. این صدای خاموشی ناپذیر گنجینه فرهنگ و هنر ایران در برابر رژیم ضدایرانی و ضداسلامی آخوندهاست.
خامنهای:
یهو میبینید -مثلا فرض کنید فلان آهنگ در قبل از افطار پخش بشه یا نشه- این میشه مسأله اصلی.
نامه نگاری میکنند / این پیداست که این دستگاه اختلال پیدا کرده که مسأله اصلی رو از مسأله فرعی - تشخیص نمیده . یک مسأله اصلاً بیاعتبار بیاهمیت فرعی رو بهعنوان مسأله اصلی درشت میکنند.
مصاحبه یورونیوز با شجریان:
«و من در طول این سی سال – سی دو و سه سال – ارتباط با صدا و سیما نداشتم.
خوب اوایل خودشون صدای من را پخش میکردند . بعد هم من اعتراضاتی کردم. خوب من سخت ناراحت شدم و اعتراض کردم و گفتم دیگه اجازه نمیدم شما صدای من رو پخش بکنید.
این بود که من راضی نبودم . و دیدگاههای اجتماعیام با آنها هماهنگ نیست . خوب من دوست ندارم از این صدا و اون رسانه صدایم پخش بشه. تا اینکه بالاخره این یکی دو سال اخیر من جدا با دیگه خیلی جدیت دنبال کار رو گرفتم و شکایت کردم ازشون. که دیگه پخش نکنند صدای من رو.
فقط من ربنا رو بهشون اجازه دادم که اون ربنا رو برای مردم خونده بودم.
امسال یکی دو ساله با لجبازی با من ربنا را هم پخش نمیکنند. خوب نکنند. به خودتون لطمه میزنین . چون ربنا برای مردم بوده / مردم دارند و خودشون دوست دارند و گوش میکنند.
ولی خوب فعلاً اینطوریه به این شکله که چون من همراه نیستم با سیاست و حکومت و با این چیزها – اینه که خوب خیلی دوست ندارند من در صحنه باشم».
ترس و وحشت رژیم از تظاهرات مردم و بالاگرفتن مجدد شعار مرگ بر دیکتاتور مردم
فضای امنیتی در شهرها و بستن راهها و اعلام ممنوعیت سفر به مشهد
بستن راهها و ممانعت از حضور مردم با اخلال و قطع اینترنت
ساعت ۴ و نیم صبح شنبه ۱۹مهر خاکسپاری شجریان استاد بلند آوازه موسیقی و هنر ایران در شهر توس در محاصره مأموران سرکوبگر برگزار شد.
در مراسم تدفین شجریان تنها ۱۵۰ تا ۲۰۰نفر که اغلب از مقامهای رژیم و مأموران امنیتی و لباسشخصی بودند مستقر بودند. بقیه حاضران خود را از شب قبل به محل رسانده یا به ناچار در محوطه بیرون آرامگاه فردوسی ایستاده بودند.
رسانههای حکومتی با درج تصویر سرکردگان رژیم هنرکش آخوندها، نوشتند: این مراسم ساعت هشت صبح روز شنبه با حضور معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، برخی از مدیران خراسان رضوی همچون مدیران کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان، فرماندار شهرستان مشهد، شهردار مشهد، جمعی از اعضای شورای این شهر» برگزار شده است.
ممانعت رژیم از حضور مردم در خاکسپاری شجریان
رژیم آخوندی در وحشت از تکرار تجمع تهران که با شعار مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر خامنهای همراه بود، با بستن راههای منتهی به توس مانع از حضور گسترده مردم در مراسم بدرقه استاد شجریان شد. در محل آرامگاه رژیم آخوندی اینترنت را مختل کرده بود.
جمعیتی که از قبل در محل مستقر شده بودند اجازه نیافتند هنگام خاکسپاری بر مزار استاد شجریان حاضر شوند. آنها در بیرون محوطه از طریق وایداسکرین مراسم را نظاره میکردند.
هنگام اسم بردن از روحانی رئیسجمهور ارتجاع و وزیر سانسورچی ارشاد رژیم در محوطه آرامگاه جمعیت حاضر آنها را هو کردند.
همایون شجریان:
«بنام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه بر نگذرد. عجب است که دل از سینه بیرون نمیآید. تمام حرفی که میخواهم بزنم اونجاست. هزاردستان موسیقی بهدست طبیعت گل عمر من را مجو . هزاردستان موسیقی را به دست طبیعت سپردیم. به آغوش خاک، دوست بزرگوار استاد عزیز داریوش پیرنیاکان این بیت را قرائت کردند، من هم از ایشون یاد گرفتم و با این بیت شروع کردم، چون این بیت بیت بسیار بزرگی است. میخوام اشارهای هم به جان بکنم در این بیت. همانطور که خرد، خرد خدایی است، جان هم پر از مهر و عشق خدایی است. ای کاش هر دوی اینها در تمام جهان نه فقط این گوشه از این دنیا، این کاش سایه دو بال این دو معنا بر همه جهان گسترده باشه .
مردم عزیزی که تشریف آوردید ما آرامشمون رو از شما میگیریم. ما اعتبارمون رو از شما میگیریم. تمام صبر و شکیبایی ما شمائید. ممنون که آمدید با همه مخاطره ها. من معذرت میخواهم اگر این امکان نمیتونست باشه که میلیونها نفر پدر رو با دست خودشون به خاک بسپارند. من دستان شما رو میبوسم. این دستانی که دلشون میخواست پدر رو بدرقه کنند رو یکا یک این دستان رو میبوسم. سپاسگزاریهای بسیار زیادی باید انجام بدیم که میگذاریم در موقع مناسب خودش چون اینقدر بلنده این لیست که در حوصله شما نیست و در ذهن من هم منظم نیست. فقط می خواهم از حضور همه شما سپاسگزاری کنم از سخنانی که گفته شد سپاسگزاری کنم. سخنان بسیار پرعمقی بود و لازم. تنها آرزوم اینه که همیشه سلامت برقرار، پر از عشق همانطور که پدر میخواستند برای شما و پیروز باشید سپاسگزارم».
روزنامه لوموند ۱۸مهرماه درباره درگذشت شجریان نوشت: خبر درگذشت شجریان باعث راهپیمایی گستردهای در تهران شد. جمعیت شعارهای سیاسی "دیکتاتورها میمیرند، شجر هرگز نمیرد، یا ننگ ما ننگ ما صدا و سیمای ما را دادند. شجریان، خواننده و آهنگساز متعهد، بیش از هر موسیقیدانی در طول نیم قرن اخیر چه در داخل و چه در خارج ایران مطرح بود. وی بهعنوان یک چهره ملی در طول زندگی طولانی خود، ابتدا در زمان شاه و سپس در زمان جمهوری اسلامی با مقامهای تهران روابط دشواری داشت.
شجریان گفته بود آهنگهای او همیشه مربوط به اوضاع سیاسی و اجتماعی کشور است. او نسبت به رژیم معترض بود.