طرح وان ؟
محاسبات گروه کارگری دستمزد، شواهد تکان‌دهنده‌ای از وضعیت معیشتی خانواده‌های کارگران را با آمار و ارقام نشان می‌دهد. این محاسبات به زبان ساده می‌گوید نرخ سبد حداقلی که در پایان سال گذشته ۴میلیون و ۹۴۰هزار تومان تعیین شده بود، در حال حاضر از مرز ۶میلیون تومان هم گذشته است. از سوی دیگر گزارش وزارت مسکن می‌گوید نرخ مسکن در ایران، از سال۱۳۹۷ تا امروز ۵برابر شده است.
همگان می‌دانند آمارهای مربوط به نرخ کالاها و خدمات بسیار تقلیل‌گرایانه محاسبه می‌شود و با واقعیات عینی زندگی مردم از زمین تا آسمان تفاوت دارد. با این وجود، بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، نرخ تورم در مرداد ماه بیش از ۳۰درصد محاسبه شده است. بر این اساس خانوارهای ایرانی به‌طور میانگین ٣٠.٤ درصد بیشتر از مرداد ١٣٩٨ برای خرید یک «مجموعه کالاها و خدمات یکسان» هزینه کرده‌اند.
سبد معاش حداقلی از ۶میلیون و ۲۰۰هزار تومان گذشت
بنا به گفتهٔ ایلنا ۱۸شهریور۹۹ «سبد معاش حداقلی مردادماه بدون در نظر گرفتن سهم اقلام بهداشتی، ۶میلیون و ۲۴۹هزار تومان است که با در نظر گرفتن سهم بهداشت به ۶میلیون و ۴۳۴هزار تومان می‌رسد؛ همین سبد با در نظر گرفتن سهم مسکن در کلان‌شهرها به ۷میلیون و ۵۰۰هزار تومان می‌رسد».
طرح و برنامه‌های پوچ در پوچ حکومت
آمار و ارقامی که اوضاع بحرانی مردم را نشان می‌دهد با رنج و محنت و سختی که اقشار تهیدست جامعه لمس و احساس می‌کنند فاصله نجومی دارد. با این‌حال در همین شرایط وانفسا که ویروس کرونا هم در اثر بی‌کفایتی کارگزاران نظام ولایت فقیه به‌قتل‌عام مردم پرداخته است، انتظار این بود که رژیم آخوندی از خود نرمش بیشتری نشان دهد و دست در جیب کرده و از اندوخته‌ای که در واقع متعلق به مردم است کمی برای صاحبان آن هزینه کند. این در حالی است که نه تنها چنین اقدامی نمی‌کند، بلکه با طرحهای من‌درآوردی و ضدعلمی و از سر رفع تکلیف، نمک به زخم مردم می‌پاشد.
نسخه‌های بیمارکش حکومتی
عموم کارشناسان اقتصادی می‌دانند که دولت آخوند روحانی بدجوری با کسری بودجه مواجه است و به هر دری می‌زند تا آن را تأمین کند؛ و شرکتها و بنگاه‌های ورشکسته و غرق در بحران خود را نیز از راههای کمرشکن کردن مردم از ورطه سقوط نجات دهد. یک نمونه آن دست باز دادن به خودروسازانی است که قیمت ارابه مرگ یعنی پراید را از ۲۰میلیون تومان به ۱۰۰میلیون تومان رساندند، تا هزینه‌های هنگفت خودروسازان تأمین شود. هم‌چنین دلار ۴۲۰۰تومانی حالا به ۲۵هزار تومان رسانده شده است. سکه از ۳میلیون و ۵۰۰هزار تومان به ۱۱میلیون تومان و قیمت یک متر خانه از ۵میلیون تومان به ۲۳میلیون تومان جهش یافته است.
همه این تمهیدات برای تأمین هزینه‌های نظامی است که تنها چیزی که برایش اهمیت ندارد زندگی مردم ایران است.
«تعداد بسیار زیادی از کارشناسان، صاحبنظران، نمایندگان مجلس و دولتمردان سابق و اسبق تأکید دارند که باعث تمامی این گرانیها خود دولت است. این افراد به هزار دلیل اثبات می‌کنند که دولت با کسری بودجه روبه‌رو شده و برای آن که انگ استقراض از بانک مرکزی یا متمم بودجه بر پیشانی دولت نخورد، دلار را گران کرده تا ارز دولتی را در بازار آزاد بفروشد.سکه... خودرو. ». . (تجارت۱۸ شهریور۹۹)
«وان» طرحی از سر بیکاری
همین چند وقت پیش بود که طرح سهمیه ۲۰لیتر بنزین برای هر نفر به جای ۶۰لیتر بنزین برای هر ماشین مطرح شد و با انتقادهای شدیدی نیز روبه‌رو گردید. اعضای مجلس رژیم، حالا طرح دیگری روی میز گذاشته‌اند مبنی بر این‌که تمامی حاملهای انرژی سهمیه‌ای شود، این طرح که با عنوان طرح وان (مخفف واحد انرژی) است قرار است به‌زودی در کمیسیون انرژی مجلس ارتجاع مورد بحث و بررسی قرار بگیرد. اعضای مجلس در طرح خود عنوان کرده‌اند؛ بهتر است برای رسیدن به مصرف بهینه به جای آن که صرفاً بنزین سهمیه‌بندی شود، اقدام به سهمیه‌بندی تمامی حاملهای انرژی کرد. در واقع برق، آب، گاز، بنزین، گازوئیل، نفت سفید و... توأمان سهیمه بندی شوند.
«بر اساس این طرح پیشنهادی به هر فرد، مقداری وان داده می‌شود در واقع یارانه‌ای که دولت می‌خواهد به هر فرد دهد به شکل وان خواهد بود، به این صورت که یک فرد ماهانه ۵۰ وان دارد که می‌تواند آن را مصرف کند و باقیمانده وان خود را در بورس بفروشد. طرحی که هیچ چیز آن معلوم نیست و فقط پرونده مجلس یازدهم را در رفتار پوپولیستی سیاه‌تر می‌کند» (فصل تجارت. ۱۸ شهریور۹۹).
محکوم به شکست بودن طرحهای غیرعملی
در این رابطه آلبرت بغزیان که استاد اقتصاد دانشگاه تهران است می‌گوید این طرح‌ها فقط از سر بیکاری ارائه شده و نهایتاً عملی نمی‌شود و عدالت در رشد اقتصادی، کاهش بیکاری و ثبات قیمت است. لذا این طرح از نظر اجرایی از قبل محکوم به شکست است. اگر قدرت خرید مردم بالا برود نیازی به توزیع یارانه به این صورت وجود ندارد.
«این‌که به هر کد ملی سهمیه بنزین و گازوییل داده شود و یا تحت عنوان طرح وان همه حاملهای انرژی سهمیه‌بندی شود، اساساً دور از ذهن است. گفته می‌شود که هدف این است یارانه را به همه مردم برسانیم این‌که به هر کد ملی یک سهمیه بنزین، گازوئیل، برق و گاز بدهیم و اگر مصرف نکرد در بورس بفروشد، شدنی نیست. اصلاً سازوکار بورس چگونه باید باشد؟ یعنی هر کس بگوید من یک کارت و سهمیه دارم و آن را وارد بورس می‌کنم؟ نمایندگان باید فکر کنند چنین چیزی عملی است یا خیر؟» (ایلنا۱۸. شهریور۹۹)
در حالی که جامعه با موضوعات مهم‌تری از جمله بیکاری و تورم دست به گریبان است موضوعات این‌چنینی که به قطع و یقین هیچگاه به مرحله اجرا نمی‌رسد، تنها برای وانمود کردن اقدام برای اجرای عدالت است.
خودکرده را تدبیر نیست
نظام ولایت فقیه از روز اول غصب حق حاکمیت و در دست گرفتن سرنوشت مردم ایران هیچ استراتژی و طرح و برنامه جامعی برای رشد و پیشرفت و آبادانی کشور نداشت و تا امروز هم بنا به گواهی عموم کارشناسان اقتصادی (حتی حکومتی) هیچ الگو و هدف و استراتژی اقتصادی مشخص و غیر مشخص ندارد. استخراج چاه‌های نفت و گاز و سرازیر کردن عواید آن به حساب‌های بانکی شخصی تنها برنامه‌یی است که این رژیم غارتگر و ضدمردمی دارد.
طرح «وان» و «گشایش اقتصادی» و «مالیات‌گیری از خانه‌های خالی» و «گران کردن بنزین» و «مسکن مهر» و «ارتفاع فروشی در شهرها» و «آزادسازی قیمت خودرو» و ... همه و همه مبین رویکرد و عملکرد حاکمان غاصب و چپاولگر نسبت به سرنوشت میلیون‌ها مردمی است که روزبه‌روز فقیرتر و محروم‌تر می‌شوند. آن‌چنان که دیگر کارد به استخوان‌شان رسیده و چیزی برای از دست دادن ندارند.
