اغتشاشات آبانماه سال گذشته که توسط مجاهدین ومعاندان داخلی وخارجی رهبری میشد، این هدف را دنبال میکرد تا با استعفای دولت روحانی، سایر ارکان حاکمیت متزلزل شوند و سپس این استعفا در سایر بخشهای حکومتی بهصورت دومینووار ادامه یابد.
وجه مشترک اغتشاشات آبانماه ایران با اغتشاشات این روزهای لبنان در آسیب رساندن به ساختمانهای دولتی، اموال عمومی و نیز سر دادن شعارهایی که هیچ تناسبی با موضوعیت شرایط موجود ندارد؛ یعنی در ماجرای افزایش قیمت بنزین در آبان ماه سال گذشته عدهیی اغتشاشگر شعارها و مطالبات بهحق مردم را به حاشیه بردند و با آتش زدن بانکها و اموال عمومی و پمپبنزینها و تیراندازی به نیروهای امنیتی، آن را به فتنه و آشوب تبدیل کردند، چنین اتفاقی هم در لبنان در حال رقم خوردن است که ممکن است ادامهدار بودن چنین اغتشاشات منجر به بحرانهای جدید در این کشور شود.
حامیان اغتشاشات در لبنان، سه هدف مهم را دنبال میکنند و آن تضعیف جمهوری اسلامی ایران، تضعیف حزبالله و در نهایت تغییر نظام سیاسی لبنان است.
میتوان نتیجه گرفت که دشمن با رصد کامل ناکارآمدی دولتمردان سه کشور ایران، لبنان و عراق و استفاده از مدل شوک، مطالبات مردم را منحرف و تبدیل به آشوب میکند.
نمونه بارز این آشوبها وجود اراذل و اوباش، آتش زدن اموال عمومی و اقدام برای استعفای دولتهاست که در دو کشور عراق و لبنان موفق بود ولی در ایران این کار به سرانجامی نرسید.
نمونههای امنیتی در آشوب شهری و تصرف وزارتخانهها در سه کشور به عینه دیده میشود و دشمن قصد دارد در ایران، عراق و لبنان با فضاسازی رسانهای فضا را به سمت جنگ داخلی و عملیاتهای خشن مسلحانه سوق دهد.