گزارش جدیدی که توسط ائتلاف بین المللی علیه داعش به رهبری ایالات متحده منتشر شد، فاش ساخت، شبکه‌ای از فرماندهان شبه نظامیان وجود دارند که ایران در روند افزایش نفوذ خود در عراق و تضمین ضربه زدن به نیروهای آمریکایی در این کشور، به آنها تکیه دارد.
در این گزارش که مبتنی به اطلاعات ارائه شده از سوی فرماندهی مرکزی آمریکا، اطلاعات نظامی و وزارت امور خارجه است، آمده که ایران هنوز در حال آموزش و پشتیبانی از شبه نظامیان عراقی برای جنگ علیه ایالات متحده و مشارکت فعال در سرکوب اعتراضات مردمی در عراق است.
در این گزارش، اسامی برجسته ترین فرماندهان شبه نظامی عراق که ایران در حال حاضر با آنها تعامل داشته و مستقیما از قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه، دستور می‌گرفتند، ذکر شده است.
این گزارش 114 صفحه‌ای، ابو مهدی المهندس معاون رهبر حشد الشعبی را که در حمله پهپادی آمریکا برای ترور قاسم سلیمانی، کشته شد، در صدر لیست قرار داده است.
این گزارش ابو مهدی المهندس را به عنوان رهبر واقعی حشد الشعبی درنظر می‌گیرد که در سمت مشاور سلیمانی نیز فعالیت داشت و عامل رابط با نیروی قدس بود که از شبه نظامیان حشد الشعبی، پشتیبانی می‌کند.
گزارش مزبورهمچنین حاکی از آن است که المهندس، در دهه 1980 فرمانده سپاه بدر بود و در سال 2005 به عراق بازگشت و سپس به پارلمان عراق راه یافت و مشاور تنی چند نخست وزیرانی بود که پس از 2003 ، قدرت را در دست داشتند.
نفر دوم که در این گزارش به آن اشاره شده، هادی العامری، رهبر ائتلاف الفتح برخوردار از حمایت ایران است که در دهه 1980، رهبری شبه نظامیان سپاه بدر را به عهده داشت.
نفر سوم اکرم الکعبی، فرمانده شبه نظامیان جنبش حزب‌الله النجباء است. براساس این گزارش، الکعبی در سال 2012 از شبه نظامیان عصائب اهل الحق به رهبری قیس خزعلی، جدا شد تا گروه شبه نظامی خود را تشکیل دهد.
براساس این گزارش، شبه نظامیان النجباء در حمایت از تلاش‌های رژیم ایران برای تقویت سلطه اسد در جریان جنگ داخلی سوریه، قبل از پیوستن به نیروهای حشد الشعبی در سال 2014 ، شرکت کردند، اما همچنان عناصری را در صفوف خود دارد که به نفع رژیم اسد می‌جنگند.
الکعبی در سال 2015 در مصاحبه تلویزیونی اظهار داشت که در صورت درخواست علی خامنه‌ای رهبر ایران، برای سرنگونی دولت عراق، تلاش خواهد کرد.
الکعبی در سال 2018 در فهرست «تروریسم» ایالات متحده قرار داده شد.
نفر چهارم، شبل الزیدی، فرمانده شبه نظامیان تیپ امام علی بود که بر اساس این گزارش، وی از شبه نظامیان جیش المهدی به رهبری مقتدا صدر، انشعاب کرد و پیش از سال 2011 توسط نیروهای آمریکایی، دستگیر شد.
الزیدی در سال 2014 توانست با کمک المهندس و سلیمانی، گروه شبه نظامی خود را تشکیل دهد. وی همچنین در سال 2018، تشکیلات سیاسی ایجاد کرد تا به عنوان بخشی از ائتلاف الفتح باشد که تحت الحمایه ایران است.
در همان سال، ایالات متحده به دلیل پشتیبانی الزیدی از سپاه قدس و حزب الله لبنان، تحریم‌هایی را علیه او اعلام کرد.
نفر پنجم، ابو جهاد الهاشمی است که نام واقعی وی، محمد الهاشمی، مدیر دفتر عادل عبدالمهدی نخست وزیر مستعفی است.
در این گزارش آمده است که الهاشمی، علی رغم داشتن مناصب بالا در سازمان‌های وابسته به ایران، حضور چشمگیری در رسانه‌ها ندارد اما نقش اصلی را در انتخاب عبدالمهدی به عنوان نخست وزیر عراق، ایفا کرد.
این گزارش می‌افزاید: «الهاشمی متحد برجسته ابو مهدی المهندس بود و به عنوان کانالی برای نفوذ شبه نظامیان طرفدار ایران در دفتر نخست وزیر، قلمداد می‌شد».
براساس این گزارش، الهاشمی در سال 2019، بنا به درخواست سلیمانی، ازمدیریت دفتر عبدالمهدی، استعفا داد.
نفر ششم و آخرین نفر در این لیست، قیس خزعلی، رهبر شبه نظامیان عصائب اهل الحق بود که کنترل یک گروه سیاسی به نام اتحاد صادقون را دردست دارد که صاحب 15 کرسی در پارلمان عراق به عنوان بخشی اتحاد الفتح به سرپرستی هادی العایری است.
براساس این گزارش، خزعلی تا پیش از هزاره جدید و قبل از انشعاب از مقتدا صدر و تشکیل گروه شبه نظامی خاص خود در سال 2004، یکی از معاونان مقتدا صدر بود.
ایالات متحده در ژانویه امسال خزعلی و برادرش لیث را در لیست «تروریسم» قرار داد.
در این گزارش آمده است که شبه نظامیان تحت حمایت ایران مانند عصائب اهل الحق، تیپ‌های حزب الله و سازمان بدر نیز از اعمال قدرت سخت برای سرکوب تظاهرکنندگان، از جمله «تیراندازی به سوی آنها»، استفاده می‌کنند.
این گزارش، تصویری دقیق از شبه نظامیان تحت حمایت ایران ترسیم کرده و می‌گوید، اعضای این گروه‌ها بیش از آن که به بغداد وفادار باشند، دل در گروه اوامر تهران داشته و با آیت الله خامنه‌ای بیعت کرده اند.
نتیجه‌گیری گزارش از این قرار است که ایران در حال تأمین بودجه، آموزش و هدایت گروه‌های شبه نظامی شیعه برای انجام یک جنگ نیابتی علیه ایالات متحده و همچنین ارسال موشک و دیگر مهمات برای شبه نظامیان و تقویت نفوذ خود در زیرساخت‌های امنیتی عراق به عنوان راهی برای زیرفشار گذاشتن ایالات متحده در راستای وادار کردن آن به خروج از عراق است.
