قیام عراق و دخالتهای رژیم ایران
از هنگامی که حکومت آخوندی متوجه جدیت قیام مردمی در عراق شد، تلاش کرد آن را به شیوه‌های شناخته‌شده‌ٔ معمول خود سرکوب نماید ولی ردی از اعمال فشار و مداخله‌ٔ مستقیم از خودش به جای نگذارد. به‌خصوص که از همان روزهای ابتدای قیام بسیاری از شعارهای مردم روی حکومت آخوندی متمرکز بود
و مزدوران خامنه‌ای می‌ترسیدند باعث تحریک و خشم بیشتر شوند؛ اما وقتی دیدند فشار برای استعفا روی شخص نخست‌وزیر مورد نظر نظام آخوندی بیش‌از‌پیش جدی‌تر شد، هراسان پاسدار سلیمانی را به منطقه سبز فرستادند تا با سران حزبی و گماشتگانش در گروه‌های تروریستی نیابتی در عراق، راهی برای ادامه‌ٔ حکومت فاسد مزدورانش پیدا کند.
جنایت هر چه بیشتر؛ راهبردی که نتیجه‌ٔ معکوس داد
از میان جلسه‌های این پاسدار خون‌آشام که به‌جای نخست‌وزیر عراق بر صدر جمع فاسدان عراق نشسته بود این جمله به رسانه‌ها درز کرد که: «ما در ایران بلدیم چطور با این‌گونه تظاهرات برخورد کنیم!»
روشن است که قاسم سلیمانی برای پیشبرد خط سرکوب تمام‌عیار وارد عراق شده است ولی جنایتهای آشکار و پنهان و وحشی‌گریهای آن‌چنانی مزدوران تحت فرمان ولایت آخوندی نتیجه‌ٔ معکوس داد و برخلاف «منویات عظما»، نخست‌وزیر عراق از کرسی به زیر کشیده شد.
روشن است که رژیم خودش را برای این احتمال آماده کرده بود و انتظارش این بود که پس از کناره‌گیری این مهره‌ٔ تحت فرمان، مردم به خانه‌های خود برگردند و آبها از آسیاب بیفتد تا باز از عمامه‌ٔ جادوی ولایت مهره‌ٔ دیگری را جانشین قبلی ساخته و باز همان خط و خطوط سابق را پیش ببرد؛ اما مردم و انقلابیون عراق پیشاپیش دست آنها را خوانده و اعلام کردند سقف خواسته‌هایشان تغییر در تمامیت سیستم فاسد حکومتی و قانون اساسی و احزاب است و هم‌چنین خواهان یک انتخابات کاملاً آزاد تحت نظارت سازمان ملل متحد هستند.
اجرای سناریوی «رعب»؛ قتل، ترور و ربودن معترضان
حکومت آخوندی به کرات از «نیروهای ناشناس» با پوشش‌های مختلف، برای سرکوب مخالفان خودش هم در ایران و هم در «عمق راهبردی»اش بهره برده است. ماجرای ننگین کشتار گسترده و گروگانگیری ۱۰ شهریور۹۲ در عراق که زیر نظر و دوربینهای حکومتی و جلوی چشم پلیس رسمی مستقر در اشرف انجام گرفت، برای همه آشناست. چنین سناریویی این بار برای ارعاب مردم معترض به‌کار گرفته شد.
خبرگزاری فرانسه ۲۰آذر ۹۸ طی گزارشی خبر از کشته شدن ۲۰نفر از معترضان و ۴پلیس،در هجوم «مردان مسلح ناشناس» به محل استقرار معترضان در گاراژ سنک داد. بر اساس این گزارش مهاجمان، محل اردوی چند هفته‌ای معترضان بی‌دفاع را به آتش کشیده‌اند. هم‌چنین در ادامه‌ٔ خبر آمده است که از ابتدای این هفته حدود ۸۰تن از تظاهرات‌کنندگان توسط نیروهای نقابدار ربوده شده‌اند.
اتهام‌های واهی؛ دستاویز سرکوب قیام‌کنندگان
یکی دیگر از نقشه‌های شوم عوامل حکومتی این است که با زدن اتهام «آشوب» و «تخریب» به قیام‌کنندگان اعلام کردند که آنها قصد حمله به منطقه سبز را داشتند! تا به این ترتیب این اتهام را مستمسکی برای کشتار و سرکوب آنها قرار دهند؛ اما این نقشه نیز با هوشیاری قیام‌کنندگان ناکام ماند، زیرا آنها خودشان اقدام به بستن مسیر پل جمهوری به سمت منطقه‌ٔ سبز کردند تا مانع از بهانه‌جویی نیروهای حکومتی شوند.(العربیه الحدث ۱۹ آذر ۹۸ )
یک عقب‌نشینی دیگر بر اثر پایداری مردمی
از لابه‌لای بازتابهای سخنان سران سیاسی فعلی عراق این نقل‌قول شنیده می‌شود که آنها قیام‌کنندگان را دعوت کرده‌اند که به جای احزاب درون پارلمان خودشان «با مشارکت سیاستمداران» نخست‌وزیر جدید را برگزینند. رئیس‌جمهور عراق برهم صالح(اسکای نیوز عربی ۱۹ آذر ۹۸) و هم‌چنین سخنگوی ائتلافی که دارای بیشتری کرسی در پارلمان فعلی عراق هستند(العربیه فارسی ۱۸آذر ۹۸ ) از جمله‌ٔ این افراد می‌باشند.
روشن است که تا همینجا، همه‌ٔ آنچه به‌دست آمده است به یمن پایداری ستودنی و هم‌چنین خونی است که مردم و جوانان شورشی عراق برای اهداف‌شان پرداخته‌اند و از اینجا به بعد هم هر چه به‌دست بیاید، منوط به پایداری و هوشیاری بیشتر است.
آنچه که به‌طور قطع می‌توان گفت این است که برای ولی‌فقیه درمانده‌ٔ نظام، دیگر آب رفته به جوی باز نخواهد گشت. زمین عمق راهبردی رژیم، زیر پای «عظما» می‌لرزد و پس‌لرزه‌های آن با ایجاد گسست‌های باز هم عمیق‌تر عظما و نظام آخوندی را به کام خواهد کشید.
