درحالیکه نمایندگان خامنهای در تیم مذاکرهکننده با اتحادیه اروپا همواره در تبلیغات خود، عنقریب از انتشار بسته ساز و کار اروپا برای بدر بردن دیکتاتوری ولیفقیه از مجموعه بحرانها بهویژه تبعات تحریمها سخن به میان آورده، اما دادههای بینالمللی روایت دیگری از این روند را به نمایش گذاشتهاند.
بر این اساس ولیفقیه با آغاز شروع سنگینترین تحریمها از سوی ایالات متحد علیه سیاستهای موشکی، اتمی، منطقهای و تروریستی رژیم، چنین وانمود میکند که پنداری جایگزینی بنام اتحادیه اروپا در دسترس حکومت قرارداد.
اعلام زمانبندیهای مختلف و بسیار متناقض از سوی وزیر خارجه حکومت و یا عباس عراقچی، عضو تیم مذاکرهکننده برای راه افتادن سازوکار اروپا، تماماً در راستای گمراه نمودن جامعه و ترمز زدن به شوکهای روانی برای اقتصاد بهشدت ضربه خورده کشور بوده است.
تازهترین موضعگیری سه کشور اتحادیه اروپا، مبنی بر اینکه هیچکدام از این کشورها علاقهمند به میزبانی برای صندوق ویژه دادوستد اروپایی نیستند، خود بهترین ادله برخالی بودن دستان رژیم آخوندی میباشد.
اعلام زمانبندیهای مختلف و بسیار متناقض از سوی وزیر خارجه حکومت و یا عباس عراقچی، عضو تیم مذاکرهکننده برای راه افتادن سازوکار اروپا، تماماً در راستای گمراه نمودن جامعه و ترمز زدن به شوکهای روانی برای اقتصاد بهشدت ضربه خورده کشور بوده است.
تازهترین موضعگیری سه کشور اتحادیه اروپا، مبنی بر اینکه هیچکدام از این کشورها علاقهمند به میزبانی برای صندوق ویژه دادوستد اروپایی نیستند، خود بهترین ادله برخالی بودن دستان رژیم آخوندی میباشد.
در این رابطه یک گزارش بینالمللی با اشاره به این موضعگیریها، نوشت: «وزارت امور خارجه اتریش اعلام کرد که این کشور نمیتواند میزبانی سازوکار اروپائی برای تأمین دادوستد با ایران را بپذیرد. پیشازاین بلژیک و لوکزامبورگ نیز از میزبانی این «صندوق» سرباز زده و از همین رو فرانسه، آلمان و انگلستان به اتریش رو آورده و به گفتۀ منابع آگاه، این کشور را تحتفشار قرار داده بودند». ( رادیو بینالمللی فرانسه ۱۴نوامبر ۲۰۱۸)
همچنین خبرگزاری رویتر(۱۴ نوامبر۲۰۱۸) در گزارشی تأکید کرده است: «هیچ کشور اروپایی از ترس تحریمهای آمریکا حاضر نیست میزبان چنین نهادی باشد».
ترجمان این جملات به معنای وجود بنبست برای هرگونه دور زدن تحریمها از سوی ولیفقیه زهرخورده میباشد، زیرا با این دادهها، اکنون مشاهده میگردد که نزدیکترین شرکای حکومت نیز از هرگونه نزدیکی و یا ابراز تمایل برای کمک به یک رژیم تروریستی شدیداً خودداری مینمایند. گذشته از این واقعیات، سبد اروپا در بهترین حالت ترجمان معاملات بی بک یا “غذا در مقابل نفت" میباشد.
این گزارش در ادامه ضمن اشاره به این واقعیت میافزاید: «بر اساس آنچه مقامات اروپائی تاکنون اعلام کردهاند، کشورهای خریدار نفت ایران، پول آن را در «صندوق» ویژهای واریز میکنند و بهای کالاهای صادرشده توسط شرکتهایی اروپائی به این کشور از محل این صندوق پرداخت میشود»
همچنین خبرگزاری رویتر(۱۴ نوامبر۲۰۱۸) در گزارشی تأکید کرده است: «هیچ کشور اروپایی از ترس تحریمهای آمریکا حاضر نیست میزبان چنین نهادی باشد».
ترجمان این جملات به معنای وجود بنبست برای هرگونه دور زدن تحریمها از سوی ولیفقیه زهرخورده میباشد، زیرا با این دادهها، اکنون مشاهده میگردد که نزدیکترین شرکای حکومت نیز از هرگونه نزدیکی و یا ابراز تمایل برای کمک به یک رژیم تروریستی شدیداً خودداری مینمایند. گذشته از این واقعیات، سبد اروپا در بهترین حالت ترجمان معاملات بی بک یا “غذا در مقابل نفت" میباشد.
این گزارش در ادامه ضمن اشاره به این واقعیت میافزاید: «بر اساس آنچه مقامات اروپائی تاکنون اعلام کردهاند، کشورهای خریدار نفت ایران، پول آن را در «صندوق» ویژهای واریز میکنند و بهای کالاهای صادرشده توسط شرکتهایی اروپائی به این کشور از محل این صندوق پرداخت میشود»
همچنین یک گزارش حکومتی با اشاره به ابعاد این دوری جستنها از رژیم آخوندی اعتراف کرده است: «مذاکرات درباره این سازوکار بهآرامی در حال پیشرفت است زیرا هیچ کشوری علاقهای به میزبانی از این سازوکار ندارد، مسئله از این حقیقت ناشی میشود که کشور میزبان را میتواند در معرض خشم دولت ایالاتمتحده آمریکا قرار دهد». ( خبرگزاری نیروی تروریستی قدس ، تسنیم ۲۳آبان ۱۳۹۷)
این وضعیت درحالیکه است که نهتنها کشورهای عضو اتحادیه اروپا، بلکه پیشتر شرکتها، مؤسسات مالی، بانکها و بیمههای بزرگ نیز ضمن خارج شدن از بازار بهشدت ضربه خورده ایران، عطای معاملات با دیکتاتوری ولیفقیه را به لقای آن فروختهاند. خروج بیش از ۱۰۰ کمپانی، غول نفتی و کنسرن های بزرگ اروپایی مانند زیمنس، توتال، بی پی، انی، فولکس واگن، رنو و غیره تماماً مهر تائیدی بر این واقعیت میباشند.
این وضعیت درحالیکه است که نهتنها کشورهای عضو اتحادیه اروپا، بلکه پیشتر شرکتها، مؤسسات مالی، بانکها و بیمههای بزرگ نیز ضمن خارج شدن از بازار بهشدت ضربه خورده ایران، عطای معاملات با دیکتاتوری ولیفقیه را به لقای آن فروختهاند. خروج بیش از ۱۰۰ کمپانی، غول نفتی و کنسرن های بزرگ اروپایی مانند زیمنس، توتال، بی پی، انی، فولکس واگن، رنو و غیره تماماً مهر تائیدی بر این واقعیت میباشند.