۱۴۰۲ اسفند ۱۷, پنجشنبه

قهرمانی سربلند با عزمی راسخ در کنار مردم و مقاومت ایران

                                         سخن روز

 دکتر آلخو ویدال کوادراس که رژیم آخوندی او را در آبانماه گذشته در مادرید، هدف یک سوءقصد تروریستی قرار داد، بلافاصله پس از طی دوران بستری و نقاهت خود، عهد کرد: این بار با انگیزه بیشتر، انرژی بیشتر و ارادهٔ بیشتر و تعهد بیشتر نسبت به‌ آنچه تاکنون داشتم، به‌ مبارزه با رژیم ادامه خواهم داد. فعالیت‌های او طی همین یک هفتهٔ گذشته، گواه صحت و استحکام عزم اوست.

ویدال کوادراس روز ۱۱اسفند در کنفرانسی که در پاریس با عنوان «ایران: مقاومت علیه استبداد دینی، قضاییه جلادان و نبرد با تروریسم دولتی» تشکیل شده بود، شرکت کرد و به‌ ایراد سخنرانی پرداخت. در این کنفرانس دکتر آلخو ویدال کوادراس به‌عنوان رئیس کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت طی سخنانی ضمن بررسی سیاست‌ها و عملکردهای تروریستی رژیم ملاها گفت: ما باید تمام تلاش خود را به‌کار بگیریم تا اهمیت مطلق تغییر این دیکتاتوری، این حکومت مذهبی، این رژیم جنایتکار که مردم خود را شکنجه می‌دهد و تروریسم را در خارج انجام می‌دهد، به‌ افکار عمومی اروپا و آمریکا برسانیم.

ویدال کوآدراس روز پیش از آن نیز طی مراسمی که برای تجلیل از او در اور سوراواز برگزار شد، شرکت کرد. در آن مراسم خانم مریم رجوی طی سخنانی او را قهرمان سربلند پایداری توصیف کرد. قهرمانی که سیاست را با شرافت درهم‌آمیخت، هی‌چگاه تسلیم نشد و پیشتاز یک سیاست درست در مقابل رژیم ایران بود. خانم رجوی افزود: ویدال کوآدراس مظهر یک اعتراض تاریخی علیه سیاست مماشات با فاشیسم دینی است.

آلخو ویدال کوادراس طی سخنانی در این مراسم خاطرنشان کرد که رژیم تروریستی خامنه‌ای، با این قصد او را هدف ترور قرار داد تا اول او را از میان بردارد. دوم صدها سیاستمدار حامی مقاومت ایران را مرعوب کند. اما «آنها به‌ هیچ‌یک از ۲هدف نرسیدند. من زنده‌ام و بسیاری از نمایندگان، تعهد خود به‌ آزادی ایران و حمایت از خانم رجوی را ۲برابر کرده‌اند».

آلخو ویدال کوادراس، در اولین ظهور علنی خود، ۴ماه پس از ترور نافرجامش توسط مزدوران رژیم و در حالی که هنوز از برخی عوارض این ترور رنج می‌برد، یک کنفرانس مطبوعاتی در مادرید برگزار کرد. وی در این کنفرانس که وسیعاً توسط رسانه‌های اسپانیا و هم‌چنین خبرگزاری‌های بین‌المللی بازتاب یافت، پس از ارائهٔ تاریخچه‌یی از ترورهای خارج کشوری رژیم، خاطرنشان کرد که وقتی هدف قرار گرفتم بلافاصله فکر کردم که این کار رژیم ایران است. لذا در داخل آمبولانس برای پلیس که آنجا بود، چون نمی‌توانستم صحبت کنم با دستم روی تلفن نوشتم: ایران!

وی افزود: برنامه ترور من، بسیار با جزئیات طراحی شده بود، از ماه‌ها قبل روی آن کار می‌شد و مرا زیر نظر داشتند و این کار به‌ افراد حرفه‌یی واگذار شده بود. من قربانی هیچ گروه مجرم معمولی نبوده‌ام، بلکه قربانی یک رژیم دیکتاتوری مستبد خودکامه و جنایتکار بوده‌ام. یعنی قربانی یک رژیم سیاسی هستم.

نایب‌رئیس پیشین پارلمان اروپا آنگاه تصریح کرد: اتحادیه اروپا می‌باید یک موضع قاطع علنی علیه دیکتاتوری مذهبی در ایران اتخاذ کند. نمی‌شود که ما اینجا یک سفارت داشته باشیم که فعال باشد و به‌احتمال قوی مرکز اطلاعات و طراحی اقدامات تروریستی باشد، همان‌طور که در بسیاری دیگر در اروپا این کار را کرده‌اند. اتحادیه اروپا باید سیاستش را در رابطه با ایران کاملاً تغییر بدهد. مماشات، گفتگو و توافق با این رژیم به‌جایی نمی‌رسد، چرا که آنها همزمان با کشتار وحشتناک در داخل کشور، به‌ فعالیت‌های تروریستی در عراق، سوریه، سومالی، یمن، با حزب‌الله، با حوثی‌ها که توسط آنها تأمین مالی شده و آموزش می‌بینند و سازمان‌دهی می‌شوند، ادامه می‌دهند.

از این‌رو زمان، زمان تغییر سیاست است. باید تمامی سفارت‌های رژیم ایران در اروپا بسته شوند. باید تمامی این دیپلمات‌های قلابی اخراج بشوند که کارشان طراحی اقدامات خصمانه علیه اروپا و اروپاییان است. باید تحریم‌ها را تشدید کرد و باید از اپوزیسیون دموکراتیک ایران، شورای ملی مقاومت ایران، حمایت کرد و از مردم ایران که در داخل بسیاری یگان‌های مقاومت را تشکیل داده و سازمان می‌دهند، حمایت کرد. باید از آنها در مبارزه‌شان حمایت کرد. چرا که حتی در اعلامیهٔ جهان‌شمول حقوق‌بشر سازمان ملل هم نوشته شده خلقی که تحت سرکوب و استبداد است حق دارد در پی آزادی و دموکراسی قیام کند.

ویدال کوادراس افزود: می‌خواهم سخنانم را این‌چنین به‌پایان ببرم، چرا که در تهران الآن دارند من را می‌شنوند: حال که به‌ هدف‌شان نرسیدند و به‌طور معجزه‌آسایی نجات یافتم، قصد دارم مبارزه برای دموکراسی و آزادی و حقوق‌بشر در ایران را تا پایان عمر ادامه بدهم، به‌خصوص این‌بار با انگیزه بیشتر، انرژی بیشتر و اراده بیشتر و تعهد بیشتر نسبت به‌ آنچه تاکنون داشتم که البته کم هم نبوده است.